El Nuevu Tratáu de la Unión (en rusu: Новый союзный договор) foi un proyeutu de tratáu pa reemplazar al Tratáu de Creación de la URSS de 1922, y reemplazar a la Xunión Soviética por una nuevu entidá que se llamaría Unión d'Estaos Soberanos (en rusu: Сою́з Сувере́нных Госуда́рств) (ССГ-SSG) nun intentu de Mikhaíl Gorbachov de salvar l'Estáu soviéticu. La ceremonia pa la firma del tratáu per parte de la República Socialista Federativa Soviética de Rusia (RSFS de Rusia) taba programada pal 20 d'agostu de 1991, pero foi atayada un día antes pol intentu de golpe d'Estáu na Xunión Soviética de 1991.
La preparación d'esti tratáu tamién lo conoció como Procesu de Novo-Ogariovo (Новоогарёвский процесс), denomináu asina pol llugar de residencia del presidente Gorbachov nes cercaníes de Moscú onde se llevaron a cabu los trabayos de preparación del documentu y onde Gorbachov falara colos líderes de les Repúbliques de la URSS.
Proyeutu de descentralización
Nel XXVIII Congresu del PCUS de xunetu de 1990, el presidente de la Xunión Soviética Mikhaíl Gorbachov propunxo un sistema federal menos centralizáu (más bien confederal), como una solución a los crecientes problemes étnicos na Xunión Soviética. Un borrador foi unviáu al Sóviet Supremu de la URSS el 23 de payares de 1990. Un comité pal so estudiu empezó a trabayar sobre'l testu'l 11 de xineru de 1991. Seis de les quince repúbliques soviétiques, sicasí, nun participaron nel borrador del tratáu: RSS d'Estonia, RSS de Letonia, RSS de Lituania, RSS de Moldavia, RSS de Xeorxa y RSS d'Armenia. La propuesta foi aprobada pol Soviet de la Unión el 6 de marzu, y unviáu al Soviet de les Nacionalidaes pa la so aprobación. Nun pudo algamar l'alcuerdu de distribución de poder ente la Unión y les Repúbliques, y la propuesta nun foi aprobada. Como elementu restrictivu adicional, delles Repúbliques Autónomes espresaron el so deséu d'alzar el so estatus y formar parte del nuevu tratáu soviéticu.
Referéndum
El presidente Gorbachov trató de ganase'l sofitu popular cola propuesta. El 17 de marzu de 1991 realizóse un referéndum en nueve repúbliques (RSFS de Rusia, RSS d'Ucraína, RSS de Bielorrusia, RSS de Kazajstán, RSS d'Azerbaixán, RSS d'Uzbequistán, RSS de Kirguistán, RSS de Turkmenistán y RSS de Taxiquistán), que participaron na ellaboración del proyeutu de tratáu. Nel referéndum, un 76% de los votantes sofitó'l caltenimientu del sistema federal de la Xunión Soviética, incluyendo una mayoría de toes los nueve repúbliques. La oposición foi grande nes grandes ciudaes como Moscú y Leningráu. El referéndum foi boicotiáu nes otres seis repúbliques que s'inclinaben pola independencia.
Un alcuerdu ente'l gobiernu central soviéticu y los nueve repúbliques, el autodenominado alcuerdu "9+1", foi robláu finalmente en Novo-Ogariovo el 23 d'abril. El Nuevu Tratáu de la Unión convertiría a la Xunión Soviética nuna federación de repúbliques independientes con un presidente, política esterior y militar común.
N'agostu, ocho de los nueve repúbliques, sacante Ucraína, aprobaron el borrador del nuevu tratáu con delles condiciones previéndose la firma del mesmu pal 20 d'agostu. Ucraína nun tuvo acordies colos términos del tratáu. Nel referéndum del 17 de marzu, la mayoría de los residentes en Rusia sofitaron la unión nos términos de la Declaración de Soberanía Estatal de la RSFS de Rusia (12 de xunu de 1990), mientres la mayoría de los residentes n'Ucraína sofitaron la unión nos términos de la Declaración de Soberanía Estatal d'Ucraína (16 de xunetu de 1990).
Intentu de golpe d'Estáu
A pesar que'l tratáu foi un intentu de salvar la unión, la llinia dura tarreció que fadría envalentonarse a delles pequeñes repúbliques y siguir l'exemplu de Lituania y primir por una completa independencia. Con esti fin llevar a cabu un intentu de golpe d'Estáu na Xunión Soviética los díes 18-21 d'agostu de 1991, nel qu'un grupu de miembros del gobiernu de la Xunión Soviética y de la KGB depunxeron de volao al Presidente de la Xunión Soviética Mikhaíl Gorbachov ya intentaron tomar el control del país. Los líderes del golpe d'estáu yeren miembros del Partíu Comunista de la Xunión Soviética (PCUS) de la llinia dura.
Nome del Estáu en proyeutu
Orixinalmente, el nuevu Estáu soviéticu llamaríase Unión de Repúbliques Soviétiques Soberanes, calteniendo'l acrónimu de la "URSS" (СССР). Nel borrador final del tratáu de la unión, esta llamaríase Unión d'Estaos Soberanos (en rusu: Союз Суверенных Государств). Dempués de la disolución de la Xunión Soviética n'avientu, los líderes de les repúbliques entamaron la Comunidá d'Estaos Independientes, una alianza de 12 nuevos Estaos independientes (primeramente toles ex-repúbliques soviétiques sacante los Estaos bálticos y Xeorxa). Xeorxa xunir en 1993.
L'actual presidente de la Federación Rusa Vladímir Putin, ye'l gran impulsor de la creación de la Unión Económica Euroasiática en 2015.
Ver tamién
- Referéndum de la Xunión Soviética de 1991
- Desfile de Soberaníes
Bibliografía
- The USSR in 1991: The Implosion of a Superpower by Dr. Robert F. Miller, RSSS, ANU.
- 1991 Diplomatic Bluebook, Section 4. The Soviet Union by the Japanese Foreign Ministry.
