Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Nikolái Ostrovski
Vida
Nacimientu Viliia (en) Traducir[1], 16 de setiembre de 1904 (xul.)[2]
Nacionalidá Bandera de Rusia Imperiu Rusu
Bandera de la República Socialista Soviética d'Ucraína República Socialista Soviética d'Ucraína
República Popular Ucraína
República Rusa
Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética
Llingua materna rusu
Muerte Moscú[3], 22 d'avientu de 1936[3] (32 años)
Sepultura Cementeriu Novodévichi
Causa de la muerte Esclerosis múltiple
Estudios
Estudios Universidad Comunista Iakov Sverdlov (es) Traducir
Llingües falaes rusu[4]
Oficiu escritor
Trabayos destacaos Así se templó el acero (es) Traducir
Premios
Xéneru artísticu Prosa
Graduación Comisario brigadier (es) Traducir
Creencies
Partíu políticu Partíu Comunista de la Xunión Soviética
IMDb nm0652542
Cambiar los datos en Wikidata

Nikolái Alekséievich Ostrovski (rusu: Николай Алексеевич Островский) (16 de setiembre de 1904 (xul.), Viliia (en) Traducir – 22 d'avientu de 1936, Moscú) foi un escritor soviéticu adscritu a la corriente del realismu socialista. La so obra singular ye la novela Asina se templó l'aceru, basada n'esperiencies de la so infancia y aquélles vivíes nel cursu de la revolución bolxevique.

Ovstrovsky nació nuna pequeña población d'Ucraína el 29 de setiembre de 1904, nuna familia proletaria, ( so padre y hermanu mayor fueron obreros) y asistió a la escuela de la parroquia llocal en Viliya, onde foi un estudiante destacáu. En 1914 la so familia treslladar a la ciudá de Shepetivka, que yera un nuedu ferroviariu onde Nikolái empezó a trabayar en dellos oficios. Afiliar al Partíu Comunista (Bolxevique) d'Ucraína en 1917, y nesi mesmu añu presumir que contraxo espondilitis anquilosante. En xunetu de 1918 Nikolái ingresó nel Komsomol (mocedaes comunistes) y en setiembre integróse nes files del Exércitu Coloráu, na brigada de caballería de Kotovski y más tarde nel Primer Exércitu de Caballería. En 1920 foi gravemente mancáu en combate y amás contraxo'l tifus. Tres la so recuperación reingresó nes files del exércitu y foi mancáu nuevamente.

En 1921 empezó a trabayar como lletricista nos talleres del ferrocarril en Kiev y tamién como secretariu del Komsomol local. Por cuenta de que careció tifus y reumatismu crónicos foi sometíu en 1922 a un tratamientu nel sanatoriu de Berdyansk. En 1922 foi oficialmente declaráu inválidu de guerra, a pesar de lo cual siguió trabayando y foi nomáu comisariu del segundu batallón de formación del Exércitu Coloráu y secretariu del Komsomol de Berezdiv, n'Ucraína occidental. En xineru de 1924 foi a Izyáslav como directivu del comité del Komsomol y n'agostu foi aceptáu como miembru del Partíu Comunista. En 1925 la so salú deteriorara muncho más y foi ingresáu nun sanatoriu en Crimea. A pesar de tener casi un paralís total fixo cursos per correspondencia cola Universidá Comunista Sverdlov de Moscú, que completó en xunu de 1929. N'agostu d'esi añu perdió la visión.

Lloñe de ser toráu pola so inmovilidá y la so ceguera, en 1930 empezó a escribir la so primer novela Asina se templó l'Aceru. Ostrovski escribió tamién artículos periodísticos en periódicos y revistes y yera frecuentemente entrevistáu na radio. N'abril de 1932 acomuñar al comité de Moscú de l'Asociación d'Escritores Proletarios y en xunu facer tamién a la Unión d'Escritores Soviéticos. El primeru d'ochobre de 1935 dióse-y la Orde de Lenin.

Depués de carecer paralís y ceguera per dellos años, (resultancia de la espondilitis anquilosante) Ovstrovsky finó'l 22 d'avientu de 1936 a la edá de 32 años. La so segunda novela, Niciaos pola Torbonada, quedó inconclusa; esta novela taba basada nes sos esperiencies de la guerra civil n'Ucraína.

Legáu

La so novela Asina se templó l'aceru ye considerada una obra bien influyente dientro de la lliteratura comunista.Nos años setenta del sieglu XX, publicóse la versión castellana de dicha novela. La Ex URSS alzó na so memoria en Moscú, el "Muséu Ostrovski" y el "Centru Humanitariu Ovstrovsky", onde se caltienen el so estudiu y la so recámara, según oxetos personales y parte de los sos documentos. Tamién se recueyen nestos institutos vitrines con dellos artículos que pertenecieron a Nikolái Fenomenov y Ludmilla Rogova, que fueron tamién escritores discapacitaos.

Frase Célebre

"Lo más preciao que tien l'home ye la vida, otorgar una sola vegada y hai que saber vivila de cuenta qu'a la fin de los díes nun se sienta pesar pelos años pasaos en devanéu, por que nun esista una congoxa pol tiempu perdíu y por que al morrer pueda esclamase «tola mio vida y toles mios fuercies fueron apurríes a la causa más noble nesti mundu, la llucha pola lliberación de la humanidá»."

Referencies

  1. ↑ Afirmao en: Gran Enciclopedia Soviética (1969–1978). Sección, versículu o párrafu: Островский Николай Алексеевич. Data de consulta: 26 febreru 2017. Editorial: Большая Российская энциклопедия. Llingua de la obra o nome: rusu. Data d'espublización: 1969.
  2. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. 1 2 Afirmao en: Gran Enciclopedia Soviética (1969–1978). Sección, versículu o párrafu: Островский Николай Алексеевич. Data de consulta: 28 setiembre 2015. Editorial: Большая Российская энциклопедия. Llingua de la obra o nome: rusu. Data d'espublización: 1969.
  4. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.