Ficha d'oxetu celesteNi Hydrae
estrella[1], estrella con movimiento propio alto (es) Traducir[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 162,4062010556 °[2]
Declinación (δ) −16,193647060366 °[2]
Distancia a la Tierra 42,0274 pc
Magnitú aparente (V) 3,11 (banda V)
Magnitú absoluta −0,11
Constelación Hidra
Velocidá de rotación 5,3 km/s[3]
Velocidá radial 2,1 km/s[4]
Parallax 23,794 mas[2]
Carauterístiques físiques
Radiu 21 Radius solars
Masa 2 M☉
Gravedá superficial 74 cm/s²[5]
Tipu espectral K1.5IIIHdel-0.5[6]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 10h 49m 37.488s, -16° 11 37.129

Nin Hydrae o Nu Hydrae (ν Hya / HD 93813 / HR 4232)[7] ye una estrella na constelación d'Hidra. De magnitú aparente +3,11, ye la cuarta estrella más brillosa de la so constelación dempués d'Alfard (α Hydrae), γ Hydrae y ζ Hydrae. La so posición sirve p'alcontrar la tenue constelación de Cráter; Alkes (α Crateris) ta aproximao 3º al sureste de Nin Hydrae.

Carauterístiques

Asitiada a 138 años lluz de distancia, Nin Hydrae ye una xigante naranxa de tipu espectral K0/K1III[7] con una temperatura efectivo de 4375 K. La so lluminosidá ye 156 vegaes mayor que la lluminosidá solar, emitiendo la mayor parte de la so radiación na rexón del infrarroxu invisible. La so velocidá de rotación ye igual o superior a 1,8 km/s. Siendo'l so radiu 22 vegaes más grande que'l del Sol, completa un xiru en 619 díes —1,75 años—, magar esti ye una llende cimera, pos el verdaderu valor depende del enclín del so exa de rotación al respective de la Tierra.[8]

Nin Hydrae amuesa una composición química «subsolar»; la rellación ente los conteníos de fierro y hidróxenu ye aproximao la metá que nel Sol, enclín tamién reparáu pal carbonu y el oxíxenu. Tien una masa ente 2 y 2,5 vegaes la masa solar y ye una estrella estable que'l so heliu internu se funde en carbonu y oxíxenu.[8]

Referencies

  1. 1 2 3 4 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 1 2 3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1):  páxs. 209–231. doi:10.1088/0004-6256/135/1/209.
  4. Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201629128.
  5. Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201629128.
  6. «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:10.1086/191373.
  7. 1 2 Nu Hydrae (SIMBAD)
  8. 1 2 Nu Hydrae (Stars, Jim Kaler)

Coordenaes: Sky map 10h 49m 37.488s, -16° 11 37.129

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.