El neoespresionismu ye un movimientu pictóricu surdíu a finales de los años setenta y principios de los años ochenta n'Alemaña, dende onde s'estendió pol restu d'Europa y Estaos Xuníos.
Fuertemente venceyáu a la transvanguardia italiana y la figuración llibre francesa, esti estilu surdió como una reacción contra'l minimalismu y l'arte conceptual que predominaron mientres los años setenta. El neoespresionismu carauterizar pola so agresividá, les sos descarnaes temes, la forma en qu'estos son trataos y l'usu d'imáxenes fácilmente reconocibles como'l cuerpu humanu, xeneralmente dibuxaes de manera bien burda.
El neoespresionismu inspirar nel espresionismu alemán y los sos esponentes, Emil Nolde, Max Beckmann, George Grosz, amás d'otros artistes con estilu altamente emotivu como James Ensor y Edvard Munch; igualmente nútrense del arte tradicional, especialmente'l xermánicu: Durero, Bruegel, El Bosco, Rembrandt. De toes formes, al contrariu que la transvanguardia italiana, los neoexpresionistas nun ruempen col arte del so país darréu anterior a ellos, aceptando como maestros grandes artistes de los setenta comos, Joseph Beuys, Nam June Paik o Wolf Vostell.
N'Alemaña, el direutor del muséu d'Aquisgrán, Wolfgang Becker, acuñó'l términu "Die Neue Wilden" (los Nuevos Selvaxes, en referencia a los xabaces de Franz Marc) pa referise al grupu de pintores que taben a la cabeza del neoespresionismu alemán. Dalgunos de los esponentes más importantes d'esti movimientu son: Georg Baselitz, Anselm Kiefer, Pedro Sandoval, Markus Lüpertz, Jorge Rando, Karl Horst Hödicke, Jörg Immendorff, Dieter Krieg, Sigmar Polke, Antonius Höckelmann, Volker Tannert, A. R. Penck y Peter Brötzmann, magar esti postreru más reconocíu nel ámbitu de la so carrera musical como fundador de la escena libreimprovisadora n'Europa (con influencies del espresionismu sonoru d'Albert Ayler), el so trabayu como artista plásticu destacar na nacencia del movimientu Fluxus, n'estrecha rellación con Nam June Paik, Wolf Vostell, Allan Kaprow, Joshep Beuys... Nuna segunda xeneración, destaquen los grupos " Heftige Malerei", compuestu por Rainer Fetting, Helmut Middendorf, Bernd Koberling y Salomé (seudónimu de Wolfgang Cihlarz); y "Mülheimer Freiheit", compuestu por Hans Peter Adamski, Peter Bömmels, Walter Dahn y Jiří Georg Dokoupil. Estos grupos destaquen pola so agresividá temática y cromática, con colores fluorescentes y temática frecuentemente sexual.
El neoespresionismu destaca por obres de gran tamañu, con una téunica agresiva: el "dripping", pincelaes xestuales aplicaes violentamente sobre la tela. Xeneralmente son obres figuratives, anque ensin refugar l'astracción. Utilicen games cromátiques amplies, con intensos contrastes cromáticos. Ye'l primer movimientu de posguerra alemán que s'enfrenta a la so propia hestoria, asumiendo'l vacíu de la dómina nazi, a la cual ironicen y faen risión.
N'Estaos Xuníos, específicamente en Nueva York, espublizar con gran ésitu la obra de los neoexpresionistas alemanes, exerciendo una gran influyencia sobre los artistes neoyorquinos, que retomen esti estilu; sicasí, nos Estaos Xuníos los artistes desenvuelven planteamientos estéticos bien distintos unos d'otros, creando una obra menos homoxénea que l'alemana.
Ente los artistes norteamericanos destaquen Basquiat y Haring, que combinaben l'agresividá col humor y l'ironía. Utilizaben xeneralmente colores básicos bien enchíos, formando manches planes o, nel casu de Haring, llinies y contornes bien definíes.
Anque foi un movimientu de curtia duración, ésti goció d'una gran popularidá nel so momentu, en parte gracies a la fuerte promoción que recibió per parte de xente importante dientro del mediu artísticu de la dómina.
El neoespresionismu nel mundu 
AlemañaGeorg Baselitz (de cutiu consideráu'l padre d'esti estilu) (Neue Wilde) Anselm Kiefer Jörg Immendorff Markus Lüpertz Sigmar Polke A. R. Penck Fred Friedrich Peter Brötzmann Volker Tannert Karl Horst Hödicke 
Estaos Xuníos d'AméricaJean-Michel Basquiat (new fauvism, punk art o bad painting) Eric Fischl David Salle Julian Schnabel Jeff Koons Kenny Sharf Edgar Yaeger .svg.png.webp)
Reinu XuníuDavid Hockney Frank Auerbach Leon Kossoff 
FranciaRémi Blanchard (Figuration Llibre) François Boisrond Robert Combes Hervé Di Rosa 
ItaliaFrancesco Clemente (Transvanguardia) Sandro Chia Enzo Cucchi Mimmo Paladino Nicola De Maria 
IraqAhmed Al Safi 
Países BaxosMenno Baars 
SudáfricaMarlene Dumas 
EspañaMiquel Barceló Jorge Rando José María Sicilia Joan Pere Viladecans 
ChequiaJiří Georg Dokoupil 
AustraliaGeorge Gittoes 
VenezuelaPedro Sandoval 
ArxentinaAlejandro Gavriloff
Ver tamién
- Arte postmoderno
- Pintura contemporánea
Referencies
Enllaces esternos
- And then it went boom, on the neo-expressionist "Neuen Wilden" artists
- Arte Universal
- Más d'arte
