.svg.png.webp){kind=small}
.png.webp)
Coordenaes: 
8h 3m 35.048s, -40° 0′ 11.332″
Naos ye'l nome que recibe la estrella ζ Puppis (ζ Pup / HD 66811) de magnitú aparente +2,21,[8] la más brillosa de la constelación de Puppis y la 66 del cielu nocherniegu.[9] El so nome remanez del griegu ναύς, que significa «barcu». Otru nome pol que ye conocida esta estrella ye Suhail Hadar, d'orixe árabe.
Carauterístiques físiques
Naos ye una superxigante azul de tipu espectral O5Ia —tamién catalogada como O4I— esceicionalmente caliente con una temperatura superficial de 42.000 K. Ye una estrella bien masiva que la so masa ye 22,5 vegaes mayor que la del Sol[10] —cifra que pue aumentar hasta 40 mases solares según otres fontes—.[11] Ye una de les estrelles más lluminoses de la Vía Lláctea; considerando que la mayor parte de la radiación emitida atópase nel rangu del ultravioleta, ye 550.000 vegaes más lluminosa que'l Sol. El so radiu ye 14 vegaes más grande que'l radiu solar.[10]
Evolución
Anque enantes considerábase que Naos taba asitiada a 1400 años lluz del Sistema Solar, estudios de recién revisen esta distancia a 900 años lluz.[10] L'analís retrospectivu de la trayeutoria de Naos amuesa que foi espulsada del cúmulu estelar Trumpler 10 hai unos 2,5 millones d'años. Anguaño alcuéntrase visualmente a 8,5º del mesmu, equivalente a una separtación real de 400 ~ años lluz.
La so temperatura efectivo y gravedá superficial indiquen que Naos ta fora de la denomada «edá cero de la secuencia principal» (ZAMS).[10] Como otres estrelles de les sos carauterístiques, dende la so superficie sopla un fuerte vientu estelar de 2300 km/s, lo que fai que Naos pierda l'equivalente a una millonésima de la masa solar cada añu. Esta perda de masa ye 10 millones de vegaes superior a la qu'esperimenta'l Sol per mediu del vientu solar. L'estáu evolutivu y el vientu solar alteriaron la composición química superficial de Naos; el so conteníu d'heliu ye doble que'l normal y probablemente tamién tea arriquecida en nitróxenu. Xira sobre sigo mesma a gran velocidá, siendo la so velocidá de rotación de 220 km/s, 100 vegaes mayor que la del Sol.[11] Una estrella d'estes carauterístiques, con una masa entendida ente 22 y 40 mases solares, va terminar la so vida españando como una espectacular supernova, dexando como remanente una estrella de neutrones o un furacu prietu.
Ver tamién
- Llista de les estrelles más lluminoses
- Llista d'estrelles más masives
Referencies
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Afirmao en: SIMBAD.
- 1 2 3 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2): páxs. 653–664. doi:.
- ↑ «Variability of OB stars from TESS southern Sectors 1-13 and high-resolution IACOB and OWN spectroscopy». Astronomy and Astrophysics: páxs. 61. xunetu 2020. doi:.
- ↑ «Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system» (n'inglés). Astronomy Letters (11): páxs. 759–771. payares 2006. doi:.
- ↑ DOI: 10.1051/0004-6361/201118594.
- ↑ «Properties of Galactic early-type O-supergiants» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics: páxs. 67–67. 27 xunetu 2012. doi:.
- ↑ E. J. Alfaro (25 febreru 2014). «The Galactic O-Star Spectroscopic Survey (GOSSS). II. Bright southern stars». The Astrophysical Journal Supplement Series (1): páxs. 10. doi:.
- ↑ Naos (SIMBAD)
- ↑ The 500 Brightest Stars in the Sky (Ashland Astronomy Studio)
- 1 2 3 4 Schilbach, E.; Röser, S. (2008). «On the origin of field O-type stars». Astronomy and Astrophysics 489 (1). páxs. 105-114. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008A%26A...489..105S&db_key=AST&nosetcookie=1.
- 1 2 Naos (Stars, Jim Kaler)
