Organización del Tratáu del Atlánticu Norte
North Atlantic Treaty Organization (en)
Organisation du traité de l'Atlantique nord (fr)
alianza militar, organismu internacional, organización internacional y coalición militar multinacional (es) Traducir
Llocalización
Sede Bruxeles
Direición Bélxica
Historia
Fundación4 abril 1949
Fundador Paul-Henri Spaak
Lester Bowles Pearson
Gustav Rasmussen
Robert Schuman
Bjarni Benediktsson
Carlo Sforza
Joseph Bech
Dirk Stikker
Halvard Lange
José Caeiro da Mata
Ernest Bevin
Dean Acheson
Orixe del nome Tratado del Atlántico Norte (es) Traducir
Eslogan Animus in consulendo liber (la)
Participación empresarial
Filiales
Propietariu de
Forma parte de
Formáu por NATO Response Force (en) Traducir
NATO Consultation, Command and Control Board (en) Traducir
NATO Support and Procurement Agency (en) Traducir
NATO Communications and Information Agency (en) Traducir
Assistant Secretary General for Intelligence and Security (en) Traducir
NATO-Ukraine Council (en) Traducir
Q123168752 Traducir
Albania
Bélxica
Bulgaria
Canadá
Croacia
Chequia
Dinamarca
Estonia
Finlandia
Francia
Alemaña
Grecia
Hungría
Islandia
Italia
Letonia
Lituania
Luxemburgu
Montenegru
Países Baxos
Macedonia del Norte
Noruega
Polonia
Portugal
Rumanía
Eslovenia
España
Suecia
Turquía
Reinu Xuníu
Estaos Xuníos
Alemaña Occidental
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

La Organización del Tratáu del Atlánticu Norte (OTAN)[1] ye una organización establecía en 1949 col oxetivu de collaborar na defensa política, económica y militar de los países miembros. Nació a raíz d'un alcuerdu firmáu en Washington DC el 4 d'abril de 1949, llamáu Tratáu del Atlánticu Norte. N'inglés y la mayor parte del mundu ye conocida como North Atlantic Treaty Organisation (NATO).

Estados miembros

Cronoloxía de la OTAN.

Llistáu de países miembros y la fecha en qu'ingresaron a la organización:

Fecha País Espansión Notes
4 d'abril de 1949 BélxicaFundadores
4 d'abril de 1949 Canadá[2]
4 d'abril de 1949 Dinamarca
4 d'abril de 1949 Estaos Xuníos d'América
4 d'abril de 1949 FranciaFrancia retiróse de la estructura militar de la OTAN en 1966 so mandatu de Charles de Gaulle,[3] volviéndose a incorporar en 2009 so la presidencia de Nicolás Sarkozy.[4]
4 d'abril de 1949 IslandiaIslandia, l'únicu miembru de la OTAN que nun tien fuerza militar propia (la so defensa tuvo asegurada poles Fuerces de Defensa d'Islandia, que fueron dirixíes por Estaos Xuníos y tuvieron base en Keflavík), xunióse cola condición de que nun se vería forzada a participar en nengún acontecimientu bélicu.
4 d'abril de 1949 Italia
4 d'abril de 1949 Luxemburgu
4 d'abril de 1949 Noruega
4 d'abril de 1949 Países Baxos
4 d'abril de 1949 Portugal
4 d'abril de 1949Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
18 de febreru de 1952 GreciaPrimeraGrecia retiró les sos tropes de la estructura militar de la OTAN ente 1974 y 1980 por causa de les tensiones ente esi país y Turquía en 1974.
18 de febreru de 1952 Turquía
6 de mayu de 1955 AlemañaSegundaAlemaña xunióse como República Federal d'Alemaña en 1955, ensin incluir la República Democrática d'Alemaña.
30 de mayu de 1982 EspañaTerceraEl 12 de marzu de 1986 celebróse un referéndum pa consultar a los españoles si taben a favor de la permanencia na alianza,[5] destacando la esclusión de Ceuta y Melilla. Finalmente trunfó la permanencia na OTAN col 56,85 % de los votos y una participación que rondó'l 60 % del padrón.[6][7][8][9]
3 d'ochobre de 1990 - - Cola reunificación alemana, la República Democrática Alemana integróse na República Federal Alemana, estendiéndose por tanto la OTAN pel so territoriu.
12 de marzu de 1999Bandera d'Hungría HungríaCuarta
12 de marzu de 1999 Polonia
12 de marzu de 1999 Chequia
29 de marzu de 2004 BulgariaQuinta
29 de marzu de 2004 Eslovaquia
29 de marzu de 2004 Eslovenia
29 de marzu de 2004 Estonia
29 de marzu de 2004 Letonia
29 de marzu de 2004 Lituania
29 de marzu de 2004 Rumanía
1 d'abril de 2009 CroaciaSesta
1 d'abril de 2009Bandera d'Albania Albania
5 de xunu de 2017 MontenegruSéptima
27 de marzu de 2020 Macedonia del NorteOctava
4 d'abril de 2023  FinlandiaNovena
7 de marzu de 2024[10]  Suecia

Décima

Secretarios Xenerales de la OTAN

Secretarios xenerales[11]
1 General Lord Ismay Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu 4 d'abril de 1952-16 de mayu de 1957
2 Paul-Henri Spaak  Bélxica 16 de mayu de 1957-21 d'abril de 1961
3 Dirk Stikker  Países Baxos 21 d'abril de 1961-1 d'agostu de 1964
4 Manlio Brosio  Italia 1 d'agostu de 1964-1 d'ochobre de 1971
5 Joseph Luns  Países Baxos 1 d'ochobre de 1971-25 de xunu de 1984
6 Lord Carrington Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu 25 de xunu de 1984-1 de xunetu de 1988
7 Manfred Wörner Bandera d'Alemaña Alemaña Occidental 1 de xunetu de 1988-13 d'agostu de 1994
8 Sergio Balanzino  Italia 13 d'agostu de 1994-17 d'ochobre de 1994
9 Willy Claes  Bélxica 17 d'ochobre de 1994-20 d'ochobre de 1995
10 Sergio Balanzino  Italia 20 d'ochobre de 1995-5 d'avientu de 1995
11 Javier Solana  España 5 d'avientu de 1995-6 d'ochobre de 1999
12 Lord Robertson of Port Ellen Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu 14 d'ochobre de 1999-1 de xineru de 2004
13 Jaap de Hoop Scheffer  Países Baxos 1 de xineru de 2004-31 de xunetu de 2009
14 Anders Fogh Rasmussen Dinamarca 1 d'agostu de 2009-28 de marzu de 2014
15 Jens Stoltenberg Noruega 28 de marzu de 2014-anguaño

Referencies

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.