| Femmes de Tahiti | |
|---|---|
 | |
| Tipos | pintura |
| Artista | Paul Gauguin |
| Añu | 1890 |
| Xéneru |
semeya, arte de xéneru y pintura de personaje (es)  |
| Estilu | Posimpresionismu |
| Material | pintura al oleu y Llenzu |
| Dimensiones |
69 ( ) × 91,5 ( ) cm |
| Coleición | Muséu d'Orsay (VII Distritu de París) |
| Catalogación | |
| Códigu muséu | RF 2765 |
| Catálogu |
Gauguin: I Catalogue (en) :(434) L'opera completa di Gauguin (en) :(270) |
 | |
Muyeres de Tahití (Na sablera), ye un cuadru del pintor francés Paul Gauguin. Ta realizáu n'oleu sobre llenzu. Mide 69 cm d'altu y 91,5 cm d'anchu. Foi pintáu en 1891. Atoparse nel Muséu d'Orsay, París, Francia. Tamién ye conocíu como Tahitianes na sablera.
Antecedenes
Esti cuadru foi realizáu por Gauguin mientres la so primer estancia na islla de Tahití. Ellí afayó un tipu femenín distintu al de les muyeres europees, que reflexó en numberosos cuadros, como esti nel qu'unes muyeres tahitianes atoparse na sablera.[1]
Descripción
Una de les muyeres, la que queda a la izquierda del cuadru, visti a la manera tradicional, con ornamentación esquemática y plana que recuerda les estampes xaponeses. Sicasí, la de la derecha visti un vistíu rosa típicu de les misioneres. Nuna versión posterior del mesma tema sustituyó esti vistíu por un pareo.[2]
Ta pintáu cola téunica conocida como «cloisonismo»: zarra con trazos negros o azul de Prusia, los colores planos.[3] Destaca la monumentalidad del cuerpu humanu, según la perspeutiva, forzada, que deforma los cuerpos. Xéneru, tema, composición, lluz, y otros aspeutos falten, que son los datos más importantes
Tocantes a la composición, ye bien simple, refuga la perspeutiva y crea un fondu zarráu nel que sobresalen formes planes y llinies definíes. Nesti cuadru amás d'arrenunciar a la perspeutiva, arrenunciu tamién a una composición convencional, suprime'l modeláu y les solombres, les franxes que representen el mar nun son más que bandes superpuestes, y tou da la sensación de planu como les estampes xaponeses
Europeana 280
N'abril de 2016, la pintura Muyeres de Tahití foi escoyida como una de les diez más grandes obres artístiques de Francia pel proyeutu Europeana.[4]
Referencies
- ↑ Christa von Lengerke, «Del Impresionismo al Art Nouveau» en Los maestros de la pintura occidental, Taschen, 2005, páx. 514, ISBN 3-8228-4744-5
- ↑ L. Cirlot (dir.
- ↑ P. F. R. Carrassat, Maestros de la pintura, Spes Editorial, S.L., 2005.
- ↑ «Europeana 280 Blog» (inglés). Consultáu'l 30 de mayu de 2016.
