Col nome de movimientu de normalización llingüística conozse a la corriente cultural que, nel sen d'una comunidá humana, puxa por defender la normalización d'una llingua penriba d'otra, y por facer que la llingua non normalizada s'emplegue n'estremaos ámbitos qu'hasta entós táben-y reservaos a la otra llingua.
Un movimientu de normalización llingüística fai incidencia n'estremaes estayes de la vida humana, dende l'ámbitu académicu al comunicativu-mediáticu, pasando per estayes como la comunicación oficial de los ciudadanos coles alministraciones, l'ociu o l'enseñu.
Les más de les autoridaes competentes coinciden[ensin referencies] en que lo ideal y saludable pa la pervivencia de la llingua que se nagua por normalizar, ye la so presencia en toles estayes de la vida. Sicasí, dáse-yos más importancia a les tres que suponen: medios de comunicación, enseñu y comunicaciones oficiales. D'ehí la necesidá de la declaración d'oficialidá ente otres munches coses pa qu'una llingua pueda siguir viviendo nun futuru.
Nel casu del asturianu, el movimientu de normalización llingüística ta activu dende principios de los años 1970 y dende 1980 ta yá consolidáu nuna bona riestra d'organizaciones qu'abarquen tolos temes: dende la presencia de profesores y mayestros d'asturianu, a dellos coleutivos profesionales como Periodistes pol Asturianu o Xuristes pol asturianu; amás d'organizaciones con capacidá de movilización y de denuncia de les posibles marxinaciones al asturianu como la Xunta pola Defensa de la Llingua Asturiana
