Montroi
Q11920146
Alministración
País	España
Autonomía	Comunidá Valenciana
Provincia	provincia de Valencia
Comarques	Ribera Alta
Tipu d'entidá	conceyu d'España
Alcalde de Montroy (es)	José Antonio Polo i Bessó (es)
Nome oficial	Montroi (ca)[1] Montroy (es)[2]
Nome llocal	Montroi (ca)
Códigu postal	46193
Xeografía
Coordenaes	39°20′22″N 0°36′50″W / 39.339444444444°N 0.61388888888889°O / 39.339444444444; -0.61388888888889
Montroi Montroi (España)
Superficie	31.4 km²
Altitú	145 m
Llenda con	Llombai, Real (es) , Turís (es) , Monserrat (es) y Dos Aguas
Demografía
Población	3295 hab. (2023) - 1533 homes (2019) - 1334 muyeres (2019)
Porcentaxe	100% de Ribera Alta 0.13% de provincia de Valencia 0.06% de Comunidá Valenciana 0.01% de España
Densidá	104,94 hab/km²
montroi.es

Montroy (en valencianu y cooficialmente Montroi) ye un conceyu de la Comunidá Valenciana, España. Perteneciente a la provincia de Valencia, na comarca de la Ribera Alta.

Xeografía

Asitiáu nel centru de la Vall dels Alcalans ente Montserrat y Real del que ta dixebráu pol ríu Magro, que traviesa la zona norte'l términu d'oeste a este. Al SOl llanu de Algoder drena pol ribayu homónimu nel ríu nel términu de Real dempués de traviesa pela parte central del términu de Montroy. Este fuelga nun ampliu valle con terraces de material sedimentario non consolidáu del cuaternariu. Nel centru esisten dellos afloramientos aisllaos de conglomeraos y na metá norte una importante zona de materiales triásicos: yelsos magres y margues. Del Keuper estrayer magres pa la industria. Y tamién s'estrayi yelsu de canteres pero la mayoría tán abandonaes.

Dende Valencia, aportar a esta llocalidá al traviés de la CV-405. Y la CV-50 xunir con llocalidaes de les contornes de La Safor, la Ribera Alta, Hoya de Buñol y el Campu de Turia.

Historia

Anque-y la supón más antigua, esiste constancia de la población dende la dómina musulmana. Dende l'Alta Edá Media hasta la espulsión de los moriscos en 1609 esistió un asentamientu a lo cimero del monte al llau de la torre. En 1510 formar 38 cases, en 1609 llegaben a les 70. Pero en 1663 tan solo quedaben 5.

Dellos historiadores suponen, al traviés de les sos investigaciones, que'l nome de Montroy ye un apellíu antiguu, cuidao qu'en tiempos del rei Xaime I figuraben nes sos tropes dellos caballeros y soldaos col apellíu Montroy. Otros estudiosos deriven el topónimu del mozárabe 'mont roi', ye dicir 'monte coloráu'^[3] por cuenta de la coloración acoloratada del monte onde s'asitia la torre.

Nel Llibro del Repartimientu ("Llibre del Repartiment") que dichu rei mandó redactar al envís de retribuir a los sos soldaos los sacrificios y fechos d'armes efectuaos mientres la epopeya de la Conquista, consta de forma fehaciente que donó'l pequeñu pueblu de Montroy a Rodoviens de Lizana en 1238. Nel añu 1307 Don Pedro Soler, Maestre de la Orde del Temple, yá dio a poblar el pueblu de Montroy. Sábese, tamién, que más tarde el monarca Pedru IV el Ceremoniosu vendió Montroy, con tolos sos derechos y privilexos al Maestre de Montesa. Darréu, foi parar al patrimoniu de don Rodrigo Corella, pero como ésti conspiró contra'l rei nes guerres de la Unión, el monarca mandó "despropiar el pueblu de Montroy a Don Rodrigo, por alta traición". El postreru señor territorial foi'l Maestre de Montesa, Romeu de Corbera, que por aciu la compra a don Melchor Mercader en 1436 incorporar a la orde. Cola abolición de les ordenes militares pasu a la corona.

Alministración

Demografía

En 1572 esistíen 40 cases habitaes. Pero la espulsión de los moriscos en 1609 afectar bien negativamente y 1646 solo quedaba 3 cases habitaes. La situación empezó a ameyorar amodo y en 1713 yá yeren 19 les casa habitaes. A finales del sieglu XVIII contabilizáronse 686 habitantes. En 1877 yá yera 1212 y en 1910 llegaron a 1521 La crisis de filoxera afectó a la población y en 1930 menguara hasta 1370. Darréu la población volvió recuperase amodo.^[5]

Economía

Según Cavanilles, en 1795 producía seda, trigu, maíz, vinu, aceite y algarrobes. Na actualidá la economía sigue dependiendo de l'agricultura, con un focu importante na producción de miel. Les viñes práuticamente sumió. Nos años 60 del sieglu XX yeren 1.370 hai pasando 765 hai en 1986. El cultivu de naranxes creció de forma paralela a la estensión del regadío.^[5] En 1959 18 hai, en 1986 673 hai y en 1993 1.039 hai. Na actualidá en naranxal ta perdiendo importancia camudándose pol caqui

Monumentos

• Ilesia Parroquial. La ilesia de Santa María foi construyida nel sieglu XVI. Ye de planta de cruz llatina y cuenta con tres naves. Nel interior topa un escelente retablu barrocu y una Piedá de Gregorio Fernández.

• La Torre. torre de defensa d'orixe musulmán. Mandada construyir pola dinastía Nazarí nel sieglu XIII. Foi construyida por cuenta de la vulnerabilidá de la llocalidá dende'l mar. Formaba parte d'un sistema defensivu xunto colos castiellos de Montserrat y de Alcalá. El so altor ye de 12 metros. Construyida con adobe de tierra y compónse de dos plantes con ventanes vixilantes al mar y una terraza.

Cultura

La llocalidá tien una gran tradición musical. La celebración de les falles ta movíu por cuenta de que los músicos mover a les falles de Valencia. Coesisten dos bandes de música. Nel añu 1932 formóse la Unión Proteutora Musical pero por cuenta de la Guerra Civil atayóse la so actividá. En 1945 creóse la Unión Artística Musical y más recién, 1972, la Sociedá Musical "L'Harmonía".

Na llocalidá celebra la Feria Valenciana del Miel y ta allugáu'l Muséu Valencianu del Miel.

Fiestes llocales

• Falles En marzu, una selmana dempués del 19, celébrense les Falles nesta llocalidá. Onde se realiza una ufrienda de flores a la patrona del conceyu la Divina Aurora.

• Fiestes patronales. Sobre la tercer selmana del mes d'agostu empiecen les fiestes patronales n'honor a San Bartolomé Apóstol con castiellos de fueos artificiales mientres una selmana y verbenes a partir de media nueche. La última selmana d'agostu empieza la selmana taurina, de gran tradición nel pueblu.

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Montroi.
• Institutu Valencianu d'Estadística
• Muséu Valencianu del Miel
• El keuper de Montroy
• Esti artículu incorpora material procedente de la páxina web de la Federació Valenciana de Municipis y Províncies, que per aciu d'una autorización permitió agregar conteníu ya imáxenes y espublizalos baxo llicencia GFDL.