 Montmajor | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| |||||
| Alministración | |||||
| País |  España | ||||
| Autonomía |  Cataluña | ||||
| Ámbitu funcional territorial | Cataluña Central | ||||
| Contorna | Berguedà | ||||
| Tipu d'entidá | conceyu de Cataluña | ||||
Alcaldesa de Montmajor (es)  | Maria del Mar Monell Davins | ||||
| Nome oficial | Montmajor (ca)[1] | ||||
| Códigu postal |
08612 | ||||
| Xeografía | |||||
| Coordenaes | 42°01′04″N 1°44′07″E / 42.017752°N 1.735373°E | ||||
  Montmajor Montmajor (España)  | |||||
| Superficie | 76.5 km² | ||||
| Altitú | 756 m[2] | ||||
| Llenda con | Guixers, Navès, Fígols, Castellar del Riu, Capolat, L'Espunyola, Montclar, Viver i Serrateix y Cardona | ||||
| Demografía | |||||
| Población |
482 hab. (2023) - 231 homes (2019) - 233 muyeres (2019) | ||||
| Porcentaxe |
100% de Berguedà ? % de Cataluña Central 0.01% de Cataluña 0% de España | ||||
| Densidá | 6,3 hab/km² | ||||
| Viviendes | 30 (1553) | ||||
| Más información | |||||
| Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
| montmajor.cat | |||||
 | |||||
Montmajor ye un conceyu de la contorna del Bergadá, na provincia de Barcelona, comunidá autónoma de Cataluña. A mediaos del sieglu XIX denominábase Montmajor y Queral; nesa dómina incorporó los antiguos conceyos de Aguiar, Correa, Lluells y Suerba.[3]
Llocalidaes del conceyu
- Correà
- Gargallà
- Montmajor
- Pujol de Planès, el
- Sant Feliu de Lluelles
- Suerba
El conceyu estender polos enclaves de Catllarí, Comesposades y Valielles (que ye un enclave na provincia de Lleida).
| 1900 | 1930 | 1950 | 1970 | 1981 | 1986 | 2008 |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 694 | 866 | 1.016 | 759 | 739 | 690 | 472 |
Historia
El castiellu de Montmajor apaez citáu en documentos de 1170. Formó parte del vizcondáu de Berga, pasando más tarde al de Cardona. Formó parte de les posesiones del monesteriu de Santa María de Valldaura hasta qu'en 1309 quedó en manes de la corona.
Cultura
La ilesia parroquial de Montmajor ye de construcción moderna (1918) y ta dedicada a San Saturnino. Caltiénense restos del antiguu templu, documentáu en 1050, y que formaba parte del castiellu, del qu'entá queda de pies una parte de la torre.
Nel Pujol de Planès atópase la ilesia de Sant Esteve. Construyida nel sieglu XI, ye d'estilu románicu. del edificiu orixinal caltiénse entá'l ábside central y dos absidiolos que tán decoraos con bandes d'estilu lombardu. Nel sieglu XVII la ilesia amplióse, añader la sacristía y dos capilla llaterales. La ilesia de Santa María de les Canals en Catllarí ye tamién románica. De nave única, tien un ábside semicircular. La bóveda atópase derruida. La ilesia ta documentada yá nel sieglu XIII.
Montmajor celebra la so fiesta mayor nel mes de setiembre. En xineru tien llugar la fiesta de San Antonio Abá.
Economía
La principal actividá económica ye l'agricultura de secanu. El cultivu principal ye la cebada, siguida pol trigu. Destaca tamién la ganadería, especialmente de ganáu porcín y bovín.
Referencies
- Tomàs Bonell, Jordi; Descobrir Catalunya, poble a poble, Prensa Catalana, Barcelona, 1994
- Artículu na Enciclopedia Catalana (en catalán)
- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ URL de la referencia: http://www.idescat.cat/pub/?id=aec&n=925&t=2016.
- ↑ Institutu Nacional d'Estadística d'España. «Alteraciones de los conceyos nos Censos de Población dende 1842.». Consultáu'l 29 de setiembre de 2015.
Enllaces esternos
