Cidade de Miranda de l Douro
Alministración
PaísBandera de Portugal Portugal
Distritu portugués Distritu de Bergancia
Tipu d'entidá conceyu de Portugal
Códigu postal 5210
Xeografía
Coordenaes 41°30′N 6°16′W / 41.5°N 6.27°O / 41.5; -6.27
Cidade de Miranda de l Douro alcuéntrase en Portugal
Cidade de Miranda de l Douro
Cidade de Miranda de l Douro
Cidade de Miranda de l Douro (Portugal)
Superficie 487.18 km²
Altitú 675 m
Llenda con
Demografía
Población 7482 hab. (2011)
Porcentaxe 22.28% de Distritu de Bergancia
0.07% de Portugal
Densidá 15,36 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu 273
Estaya horaria UTC±00:00
Llocalidaes hermaniaes Bimenes, Aranda de Duero y Orthez
cm-mdouro.pt
Cambiar los datos en Wikidata

La ciudá de Miranda de l Douro (Miranda del Douro[1][2] asturianizao, y Miranda do Douro en portugués) ye una ciudá portuguesa del conceyu homónimu, asitiada na rexón alministrativa de Trás-os-Montes y na histórica de Tierra de Miranda (Terra de Miranda en portugués).

Historia

Nun orixe, alredor de los sieglos V y VI, pertenez al Reinu los Suevos. Col tiempu, la ciudá de Miranda pasó a ser controlada pol conventu d'Astorga que la influyó cultural y llingüisticamente. La ciudá más cercana ye Zamora, au se firmó'l Tratáu de Zamora (1143) ente'l rei portugués Alfonsu I y el llionés Alfonsu VII, au se reconoció la independencia del reinu portugués, proclamada años enantes, esautamente nel 1139.

Situación d'anguaño

L'alcalde de Miranda de l Douro ye Manuel Rodrigo Martins, del Partíu Socialdemócrata de Portugual, y el presidente de l'Asamblea del Conceyu ye Domingos Duarte, de la mesma formación política.

La principal atraición turística ye'l ríu, que sirve de forma de producción d'enerxía tamién. Tamién hai viaxes organizaos pa ver la fauna selvaxe, principalmente basada en páxaros.

La ciudá en si ye pequeña, pero ta arrodiada per pueblos de tamañu inferior per toles fasteres esternes del área. La población vive principalmente de l'agricultura, pero d'unos años p'acó, vien ganando importancia'l sector terciariu, anque l'aumentu del nivel de vida portugués y l'aperturismu européu mancó a esgaya la so economía, anque sigue habiendo enforma de turistes pel branu, principalmente d'orixe español, pero tamién francés o de los Estaos Xuníos, margar qu'abonda la xente mozo llariego que torna nel branu a la so tierra.

Xeografía

Dique de Miranda

Miranda ta asitiada nel marxe portugués del ríu Duero y dende España accedese a ella cruciando pel furacu na lliende que s'abre sobro'l dique de la "Barragem" (dique) de Miranda, una les preses que curtien el ríu a lo largo la lliende. El paisaxe característicu del so allugamientu ta formáu por paredes de granitu qu'arrodien el cursu l'agua y que se prollonga ta la incorporación del ríu Águeda na confluyencia coles provincies de Zamora y Salamanca.

Estos son dellos datos xeográficos so la llocalización de la ciudá:

  • Altitú: 584 metros.
  • Llatitú: 41º 30' N
  • Llonxitú: 006º 16' O

Llingua y cultura

Chapa d'información en mirandés

Nesta ciudá, ya nel restu la Tierra de Miranda falase'l mirandés, variante dialeutal del asturllionés que tien el calter de llingua oficial (la única en tola República Portuguesa xunto col portugués). Amás ye de destacar que la toponimia y tolo de calter oficial ta en billingüe y ye poro una llingua n'espansión que tolos ciudadanos saben falar ya estudien dende bien mozos nes escueles de mena obligatoria.

Estes implicancies culturales de tradición asturllionesa faen qu'esta tierra seya reivindicada como parte d'un proyeutu de País Llionés y tamién que nesta ciudá haya un festival pola oficialidá de la llingua asturiana perimportante.

Tamién ye de destacar la importante cantidá de museos (tanto oficiales como privaos) sobro la historia, tradiciones y cultura mirandeses, como'l Museu da Terra de Miranda qu'alluga perimportantes descubrimientos arqueolóxicos de la zona, amás de traxes tradicionales, escenes de la vida rural...

Parroquies

Nel Conceyu de Miranda l Duero hai 17 parroquies:

  • Águas Vivas (Augas Bibas en mirandés)
  • Atenor (Atanor)
  • Cicouro (Cicuiro)
  • Constantim (Constantin)
  • Duas Igrejas (Dues Eigreijas)
  • Genísio (Zenízio)
  • Ifanes (Infainç)
  • Malhadas
  • Miranda do Douro (Miranda de l Douro)
  • Palaçoulo (Palaçuôlo)
  • Paradela
  • Picote (Picuôte)
  • Póvoa (Pruôba)
  • São Martinho de Angueira (San Martino)
  • Sendim (Sendin)
  • Silva
  • Vila Chã de Braciosa (Bila Chana de Barceosa)

Referencies

  1. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: mirandés
  2. ↑ L'asturianu que vien. Observaciones y suxerencies sobre l'asturianu normativu y el so usu; Ramón d'Andrés, Publicaciones Ámbitu, s.l., Uviéu, 2008; ISBN: 978-84-96413-48-1.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.