Un meteoritu ye un cuerpu celeste relativamente pequeñu (diámetru inferior a 50 m) perteneciente al Sistema Solar, que llogra sobrevivir al so pasu pela atmósfera terrestre y algama la superficie, produciendo un astroblema.
Nel espaciu, estos cuerpos reciben el nome de meteoroides ("pequeños" asteroides, aproximadamente del tamañu d'una piedra o de menor tamaño, que xeneralmente son resultes de la colisión de dos o más asteroides). Al entrar en contautu cola atmósfera, l'esfriega col aire causa que'l cuerpu se caleza, entre n'ignición emitiendo lluz y formando un meteoru, bola de fueu o estrella fugaz.
Meteoritos recientes
8 de xunu de 2006 en Troms (Noruega)
Anque nún entamu l'impautu evaluóse polos espertos como equivalente a la bomba atómica d'Hiroshima, a lo postrero esculpiáronse pola descomanada estimación y amenorgáronla a ente 0,1 y 0,5 kilotones. Lo que supón 1/100 del poder esplosivu de la bomba atómica d'Hiroshima.[1][2].
Wayne Edwards y Peter Brown de la Universidá de Western Ontario en Canadá estimen que'l meteoroide entró na atmósfera a unos 20 km/s y una masa ente 2 y 10 t. La mayor parte d'esta masa desintegróse na atmósfera, polo que los meteoritos qu'impautaron teníen una masa en conxuntu d' unos centeneres de kilogramos. [3]
L'impautu foi rexistráu pola Norsar (Sociedá de xeofísica y sismoloxía de Noruega) [4][5].
Incredulidá
La esistencia de meteoritos foi refugada polos científicos demientres munchu tiempu; nel sieglu XIX l'Academia de Ciencies francesa declaró que los meteoritos nun esistíen, catalogándolos de "fantasía". El ñaturista francés Georges Cuvier, fundador de la rama de la ciencia conocida como "anatomía comparada", sumóse a la declaración, diciendo que: "les piedres nun pueden cayer del Cielu, por que nel Cielu nun hai piedres".
Ver tamién
- ANSMET
- Asteroides
- Lluvia de meteoros
- Impautos meteoríticos