Melgar de Tera
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Zamora
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Melgar de Tera (es) Traducir Paulino Villar Fernández
Nome oficial Melgar de Tera (es)[1]
Códigu postal 49626
Xeografía
Coordenaes 41°57′57″N 6°00′51″W / 41.9658°N 6.0141°O / 41.9658; -6.0141
Melgar de Tera alcuéntrase n'España
Melgar de Tera
Melgar de Tera
Melgar de Tera (España)
Superficie 40.91 km²
Altitú 745 m[2]
Llenda con Ferreras de Abajo y Vega de Tera
Demografía
Población 352 hab. (2023)
- 193 homes (2019)

- 180 muyeres (2019)
Porcentaxe 0% de provincia de Zamora
0.01% de Castiella y Lleón
0% de España
Densidá 8,6 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00
melgardeteraza.webcindario.com
Cambiar los datos en Wikidata

Melgar de Tera ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Zamora, na comunidá autónoma de Castiella y Llión.[3]

El conceyu cunta con una superficie de 40,91 km² y, según datos del padrón municipal 2017 del INE, cuenta con una población de 390 habitantes. El conceyu inclúi la llocalidá pedánea de Pumarejo de Tera.

Toponimia y xentiliciu

La pallabra melgar significa tierra abondosa en mielgas, planta herbal de la familia de les lleguminoses. El nomatu de Tera tien el so orixe nel nome del ríu que riega les sos tierres.

Símbolos

L'escudu heráldicu municipal del conceyu de Melgar de Tera, foi aprobáu por aciu resolución de 11 de xunu de 1997 de la Diputación Provincial de Zamora, quedando blasonado de la siguiente forma:[4]

Escudu: Partíu y mediu cortáu. 1º d'oru, ánfora de gules orlada de ramos de mielgas de sinople sobre ondes d'azur y plata. 2º de gules, dos llaves de planta puestes n'aspa. 3º de planta, cruz de Santiago de gules. Al timbre corona real zarrada.

Historia

Nel sieglu I, Melgar yera un importante abastecedor de vasos de parés fines pa les tropes romanes establecíes en Petavonium (Rosinos de Vidriales) ya inclusive se llevaben hasta los castros asturianos del valle de Navia. A 2 km del pueblu, nun llugar conocíu como "Los Lladriyos" alcontróse esti alfar.

Na Edá Media, el territoriu nel que s'asitia la llocalidá quedó integráu nel Reinu de Llión, que los sos monarques entamaríen la repoblación del pueblu.

Darréu, na Edá Moderna, Melgar de Tera foi una de les llocalidaes que s'integraron na provincia de les Tierres del Conde de Benavente y dientro d'esta na receptoría de Benavente.[5] Sicasí, al reestructurase les provincies y crease les actuales en 1833, la llocalidá pasó a formar parte de la provincia de Zamora, dientro de la Rexón Lleonesa,[6] quedando integrada en 1834 nel partíu xudicial de Benavente.[7]

Demografía

La demografía de Melgar apaez recoyida dende los primeros censos realizaos nel sieglu XVI. Asina, nel de 1530 tenía 37 vecinos, y en 1521 con 25 pecheros —que pagaben impuestos—, 4 fidalgos, exentos d'ellos, y 1 clérigu. Nel censu de 1850 recuéyense 35 cases ocupaes por 31 vecinos y 124 almes. Entráu'l sieglu XX, atopamos 538 habitantes, sicasí, n'unu de los últimos censos, concretamente'l de 1981 comprobemos que'l númberu baxa a 347. Esti últimu datu correspuende a les cifres llograes dixebrando'l númberu d'habitantes del que ye anexu de Melgar dende l'añu 1956:[8] Pumarejo de Tera.

Evolución demográfica de Melgar de Tera
19911996200120042013
662617567530432
(Fonte: [ensin referencies])
Gráfica d'evolución demográfica de Melgar de Tera ente 1900 y 2017
Fonte: Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia.

Patrimoniu

La ilesia asitiada nel centru del pueblu ta construyida n'honor a San Pedro y San Pablo. Ye interesante conocer que se construyó coles piedres de l'antigua ilesia de San Blas de Melgar, que atopábase no que güei día ye'l campusantu. Apocayá restauróse cola collaboración de los vecinos.

L'antiguu molín fariñeru de los llamaos maquileros, consta de trés muelas.

Fiestes

Domingo tortillero: El domingu anterior al Domingu de Ramos, les families y amigos axuntar nel monte pa comer tortiella. La tradición remontar a otres dómines nes que por mandatos relixosos (La Cuaresma) taba prohibíu comer carne. Les xentes, entós, camuflaben so eses "tortielles" que-y dan nome al famosos domingu, toes aquelles viandes procedentes de la matanza del gochu llevada a cabu mientres l'iviernu que yá quedaba tras.

La Novena: Un domingu de mayu celebra la Novena n'honor a la Virxe María. Les muyeres del pueblu faen rosques qu'a la salida del Rosariu púyense. El dineru recaldáu invertir nes necesidaes de la ilesia. Son carauterístiques les lloes o oraciones cantaes a la Virxe compuestes por vecines del pueblu (Obdulia, Paquita...)

29 de xunu: Nesta fecha celebren les fiestes n'honor al patrón del pueblu San Pedro Apóstol. Tradicionalmente celébrase una misa y se procesiona al santu peles cais del pueblu. Hai diverses actividaes culturales como teatru, bailles rexonales y merienda na que participen los vecinos.

Fiestes de la Mocedá: Una fin de selmana en la primera quincena d'agostu tien llugar la fiesta qu'axunta a tolos vecinos y familiares qu'alleguen nesta dómina del añu, aprovechando'l tiempu de vacaciones. Tán entamaes pola Comisión de Fiestes, na que la mocedá piensa y entama actividaes pa tolos vecinos de toles edaes. Nes tardes entamen actividaes por que toles edaes puedan participar, como xuegos, bailles y música tradicional, meriendes, chicolatada, etc. Nos últimos años[¿cuándo?] realízase la selmana cultural na que se lleven a cabo exposición, espectáculos de maxa, bailles rexonales, chicolatada y obres de teatru ente otres coses.

Referencies

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.