hassiu Meitneriudarmstadiu
 
 
109
Mt
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Meitneriu, Mt, 109
Serie química Metales de transición
Grupu, periodu, bloque 9, 7, d
Masa atómica 268 u
Configuración electrónica [Rn] 7s² 5f14 6d⁷
(calculáu)[1]
Electrones per nivel 2, 8, 18, 32, 32, 15, 2
(predicción) (imaxe)
Propiedaes atómiques
Radiu covalente 129 (envaloráu)[2] pm
Estáu(aos) d'oxidación 3, 4, 6[3] (camientu basáu nel iridiu)
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Probablemente sólidu
Varios
Estructura cristalina Cúbica centrada nes cares
Nᵘ CAS 54038-01-6
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del meitneriu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
278MtSintéticu7,6 sα9,6274Bh
276MtSintéticu0,72 sα9,71272Bh
274MtSintéticu0,44 sα9,76270Bh
270MtSintéticu1,1 sα-266Bh
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El meitneriu (enantes llamáu unnilenniu) un elementu químicu de la tabla periódica que'l so símbolu ye Mt y el so númberu atómicu ye 109. Ye un elementu sintéticu que'l so isótopu más estable ye'l Mt-250, que la so vida media ye de 10 años.

Historia

El meitneriu foi atopáu por accidente en 1982 por Peter Armbruster y Gottfried Münzenberg nel Institutu d'Investigación d'Iones Pesaos (Gesellschaft für Schwerionenforschung) en Darmstadt.

L'equipu consiguiólo bombardiando bismutu-210 con nucleos aceleraos de fierro-74. La creación d'esti elementu demostró que les téuniques de fusión nuclear podíen ser usaes pa crear nuevos nucleos pesaos.

El nome de meitneriu foi suxeríu n'honor a la matemática y física, d'orixe austriacu y suecu, Lise Meitner, pero había una discutiniu alrodiu de los nomes de los elementos entendíos ente 101 y 109; con éses la IUPAC adoptó'l nome de unnilenniu (símbolu Une) de manera temporal, como nome sistemáticu del elementu. En 1997, decidieron la disputa y adoptaron el nome actual.

Referencies

  1. Thierfelder, C. (2008). «Dirac-Hartree-Fock studies of X-ray transitions in meitnerium». The European Physical Journal A 36 (2):  páxs. 227. doi:10.1140/epja/i2008-10584-7. Bibcode: 2008EPJA...36..227T.
  2. Chemical Data. Meitnerium - Mt, Royal Chemical Society
  3. HaireMorss, Richard G.; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (2006). «Transactinides and the future elements», The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements, 3rd, Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media, páx. 1674. ISBN 1-4020-3555-1.

Enllaces esternos



This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.