Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Marco Pantani
Vida
Nacimientu Cesena, 13 de xineru de 1970[1]
Nacionalidá Bandera d'Italia Italia
Muerte Rimini, 14 de febreru de 2004[1] (34 años)
Sepultura Cesenatico (es) Traducir
Causa de la muerte sobredosis
Estudios
Llingües falaes italianu[2]
Oficiu
Oficiu ciclista
Trayeutoria
Años Equipu Competiciones
1997-2003 Mercatone Uno
1992-1996 Carrera
Posición o especialidá escalador (es) Traducir
Pesu 57 kg
Altor 172 cm
Premios
IMDb nm1150399
pantani.it
Cambiar los datos en Wikidata

Marco Pantani (13 de xineru de 1970, Cesena – 14 de febreru de 2004, Rimini), foi un ciclista profesional italianu ente los años 1992 y 2003. Ganó un Giro d'Italia, un Tour de Francia y tamién una medaya de bronce nel Mundial de ciclismu de ruta del añu 1995. Moteyáu "El Pirata", llogró los sos meyores resultaos en pruebes de ciclismu per etapa, y foi hasta 2014 (Vincenzo Nibali) el postreru italianu en ganar el Tour de Francia (nel 98, 33 años dempués de Felice Gimondi) y el postreru ciclista en ganar el Giro d'Italia y el Tour de France nel mesmu añu (enantes llograron esto Fausto Coppi en 1949 y 1952, Jacques Anquetil en 1964, Eddy Merckx en 1970, 1972 y 1974, Bernard Hinault en 1982 y 1985, Stephen Roche en 1987 y Miguel Indurain en 1992 y 1993). Ta consideráu unu de los meyores escaladores de la historia del ciclismu.

Biografía

De 1,72 metros d'altor y 57 quilos de pesu, Pantani tenía'l tipu clásicu d'escalador, como demostró nel Tour del so debú, en 1994, quedando terceru na clasificación final. Xusto cuando s'aldovinaba'l despegue de la so carrera, Pantani sufrió una tarrecible choque con un automóvil, nel intre de la Milán-Turín, que-y provocó una doble quebra nuna pierna amenaciando col prematuru fin de la so carrera profesional.

Pantani xubiendo l'Alpe d'Huez nel Tour de 1997

En 1997, recuperáu de la grave mancadura, retornó a la competición, pero mientres el Giro sufrió una cayida al cruciase un gatu nel so camín, que provocó'l so retirada de la carrera. Nel Tour d'esi añu protagonizó una intensa llucha pol maillot mariellu; anque s'amosó imbatible nel monte, Jan Ullrich, bien cimeru nes etapes contrarreló, supo llindar el tiempu perdíu nos Alpes y Pirineos llogrando la victoria final y apostrando a Pantani al tercer puestu.

L'añu siguiente (1998), Pantani llogró por fin ganar a Ullrich al llograr sobre él una ventaya de casi 9 minutos na perllarga etapa Grenoble - Les Deux Alpes, onde Pantani empecipió'l so ataque nel puertu del Galibier. Anque Ullrich trató de recuperar el tiempu perdíu na etapa posterior, que llegaba a Albertville (previu ascensu al perduru Col de la Madeleine) la remontada nun foi posible y Pantani convertir nel primer italianu, dende Felice Gimondi en 1965, en vistir el maillot mariellu en París. El so llogru foi notable, yá que mientres munchos años el Tour había estáu apoderáu por especialistes de la contrarreló como Miguel Indurain, Jan Ullrich y Bjarne Riis; dende los tiempos de Pedro Delgado, nengún escalador llograra la victoria, y el so ésitu, en ciertu mou, fixo resurdir la lleenda del especialista del monte.

El mesmu añu proclamóse vencedor d'un Giro que nun taba diseñáu a la so midida ensin ensame d'etapes de monte. La ventaya que llogró nos cumes italianes, onde ganó 2 etapes, dexó-y superar finalmente a especialistes de la contrarreló como Alex Zülle y Pável Tonkov.

Nel Giro de 1999, en venciendo en cuatro etapes y siendo líder destacáu de la carrera, foi descalificáu al reparase altos niveles de hematocrito nel so sangre, lo que suxuría un casu de dopaxe con EPO, anque esti estremu non pudo probase de forma concluyente. Nel Tour de 2000 corrió ensin posibilidaes de victoria, anque amosó rellumos de la so calidá nel monte. Nun mano a mano nel ascensu al Mont Ventoux, consiguió escapar xunto a Lance Armstrong, que resultaría vencedor final del Tour. Al algamar la meta, Armstrong venció-y la victoria d'etapa; sicasí, Pantani nun estimó'l xestu, aniciando les males rellaciones ente dambos, agravaes al referise Armstrong a Pantani como'l "Elefantino", un nomatu qu'odiaba. Esta sería la penúltima victoria de Pantani, siendo la postrera, esta vegada en solitariu, otra etapa de monte nesi mesmu Tour. A pesar d'eses 2 victories d'etapa nel Tour, El Pirata acabó retirándose, totalmente fundíu moralmente pol so presuntu dopaxe. A partir d'entós apenes volvió competir.

Cayente del ciclista y muerte

Monumentu de Pantani en Cesenatico
Monumentu de Pantani en Col du Galibier
Monumentu de Pantani en Imola

A pesar del casu de l'acusación de dopaxe, la popularidá de Pantani non decayó por cuenta de los sos esplosivos ataques qu'animaben la carrera tres años de dominiu d'especialistes na contrarreló y restituyíen al monte'l protagonismu na carrera que tuvo antaño.

Foi consideráu por munchos el meyor escalador profesional de la so xeneración, en bona parte por cuenta del so trunfu nel Tour de Francia y el Giro d'Italia en 1998. La cinta que solía llevar na so cabeza rapada y el so estilu atacante na bicicleta valiéron-y el nomatu de El Pirata. Sicasí, a partir de 1999, la so carrera viose atayada por acusaciones de dopaxe, qu'él siempres refugó.

El 14 de febreru de 2004 Pantani foi atopáu muertu na habitación d'un hotel na llocalidá costera italiana de Rimini, onde llegara unos díes antes. El barruntu de que s'hubiera suicidáu, dempués de que s'atoparon na habitación melecines antidepresives (d'ellos delles caxes vacíes y otres empecipiaes) foi refugada pol fiscal investigador; sicasí, nun foi dafechu rebatida. Marco Pantani travesaba una crisis depresiva. Un añu antes finaba n'idéntiques circunstancies el ciclista español Chava Jiménez, bon amigu de El Pirata.

L'autopsia dio por causa de muerte un paru del corazón como resultáu d'un edema pulmonar y cerebral. El 19 de marzu de 2004 l'informe oficial de l'autopsia a Pantani estableció qu'ésti morrió por una sobredosis de cocaína. La so adicción a esta sustancia remontar a la seronda de 1999, pocu dempués de la so espulsión del Giro d'Italia, adicción que yera conocida nel so círculu d'amigos. Munchos d'estos consideren que El Pirata morrió en realidad antes de 2004, concretamente, aquella mañana de 1999 na llocalidá de Madonna di Campiglio, onde empezaba la penúltima etapa del Giro que yá tenía práuticamente sentenciáu, una y bones el mazazu emocional y psicolóxico que supunxo pal ciclista foi terrible y yá nunca se recuperó.

En 2008 la madre de Pantani esplica la so versión de los fechos sobre la muerte del so fíu nun llibru tituláu Yera il mio figlio ("Yera'l mio fíu").[3]

El 24 de xunetu de 2013 una comisión d'investigación del Senáu de Francia publicó un informe nel que figuraben los resultaos d'unos analises realizaos en 2004 de muestres de sangre y orina recoyíes mientres el Tour de Francia 1998. Pantani foi acomuñáu a delles de les muestres que dieron positivu por EPO, al igual que los otros ciclistes que lu acompañaron nel podiu nesa edición de la carrera francesa Jan Ullrich y Bobby Julich.[4]

N'agostu 2014, la Fiscalía de Rimini volvió abrir la investigación sobre la muerte de Marco Pantani, aceptando la tesis del abogáu de la familia Pantani, según el cual el ciclista foi cutíu y obligáu a beber cocaína esleida n'agua.[5][6]

El 14 de marzu de 2016, un tribunal italianu reconoció oficialmente que'l positivu de Pantani en 1999 fuera manipoliáu pola mafia pa controlar y manipoliar los apuestes deportivos.[7]

Palmarés

1994

1995

1997

  • 3ᵘ nel Tour de Francia, más 2 etapes
  • Rominger Classic
  • Circuitu de Bologna, más 1 etapa
  • Criterium di Pijnacker
  • Bicicleta por Carpi

1998

  • Giro d'Italia, más 2 etapes y Clasificación del Monte
  • Tour de Francia, más 2 etapes
  • 1 etapa de la Vuelta a Murcia
  • Premiu Azzurra d'Italia
  • À travers Lausanne
  • Ole Ritter Classic
  • Rominger Classic
  • Boucles de l'Aulne

1999

  • 4 etapes del Giro d'Italia
  • 1 etapa de la Setmana Catalana
  • Vuelta a Murcia, más 1 etapa

2000

Resultaos en Grandes Vueltes y Campeonatos del Mundu

Carrera 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003
Giro d'Italia - Ab. 2ᵘ - - Ab. 1ᵘ Ab. 28ᵘ Ab. Ab. 14ᵘ
Tour de Francia - - 3ᵘ 13ᵘ - 3ᵘ 1ᵘ - Ab. - - -
Vuelta a España - - - Ab. - - - - - Ab. - -
Mundial en Ruta - - Ab. 3ᵘ - - - - - - - -

-: nun participa
Ab.: abandonu

Equipos

Reconocencies

  • Bicicleta d'Oru (1998).
  • 3ᵘ puestu na Bicicleta d'Oru (1997).
  • Mendrisio d'Oru (1998).

Ver tamién

  • Memorial Marco Pantani, carrera profesional n'homenaxe al ciclista.

Bibliografía

  • Manuela Ronchi, Gianfranco Josti, Un home en fuga. Gloria y traxedia de Marco Pantani (Cultura Ciclista, 2012, ISBN 978-84-939948-4-6)

Referencies

  1. 1 2 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 2 mayu 2020.
  3. ↑ La madre de Pantani publica un llibru nel que dulda sobre les causes de la so muerte
  4. ↑ Pantani, Ullrich y Olano usaron EPO nel Tour de Francia de 1998
  5. ↑ (n'italianu) Ciclismu: "Pantani è stato ucciso, costretto a bere cocaina" Gazzetta dello sport
  6. ↑ Los misterios de la muerte de Marco Pantani La Vanguardia
  7. ↑ La mafia manipolió'l sangre de Pantani nel Giro 1999

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.