Estadiu de Maracaná | |
---|---|
Estádio Jornalista Mário Filho (pt) | |
estadiu, estadio de asientos (es) y estadiu de fútbol | |
Llocalización | |
País | Brasil |
Unidá federativa | Rio de Janeiro |
Conceyu | Rio de Janeiro |
Subprefeutura | Grande Tijuca (es) |
Rexón alministrativa | Vila Isabel (en) |
Barriu | Maracanã |
Coordenaes | 22°54′44″S 43°13′49″W / 22.912166666667°S 43.230163888889°O |
Estadiu de Maracaná Estadiu de Maracaná (Brasil) | |
Historia y usu | |
Xuegos Panamericanos de 2007 | |
Copa América 2019 | |
Copa Mundial de Fútbol de 2014 | |
Xuegos Olímpicos de Rio de Janeiro 2016 | |
Copa FIFA Confederaciones 2013 | |
Copa América 1989 | |
Copa Mundial de Fútbol de 1950 | |
Final de la Copa Mundial de Fútbol de 2014 (es) | |
Maracanaço | |
Inicio de manufactura o construcción (es) | 2 agostu 1948 |
Dueñu | Rio de Janeiro |
Xestión |
Rio de Janeiro Organización Odebrecht (es) |
Orixe del nome | Mário Rodrigues Filho |
Deporte | fútbol |
Usuariu |
Clube de Regatas do Flamengo Fluminense Football Club |
Aforu | 73 139 |
Patrimoniu | |
Web oficial | |
Maracaná (portugués: Maracanã), formalmente Estadiu Jornalista Mário Filho (Estádio Jornalista Mário Filho), ye un estadiu de fútbol de la ciudá de Rio de Janeiro, Brasil.
Ye l'estadiu más grande de Brasil y foi'l más grande del mundu mientres enforma tiempu. Foi sede de les Copes del Mundu de Fútbol en 1950 y 2014, y en dambes tamién foi sede de los alcuentros que definieron el títulu.[1] La so direición ye Rua Professor Eurico Rabelo, s/nᵘ portão 18, Maracanã.
Historia
Foi inauguráu'l 24 de xunu de 1950 y, orixinalmente, denominar Estadiu Municipal do Maracanã. En 1964 dióse-y el so nome actual, Estadiu Mário Filho, n'honor al periodista fundador del Jornal dos Sports, un diariu local. Pero pa los locales el so nome foi y sigue siendo Maracanã, porque'l nome del barriu de Rio de Janeiro en que s'alluga, que provién d'un páxaru qu'habitaba'l llugar, llámase, precisamente, Maracanã.
Nesti estadiu apostóse'l duelu definitivu de la ronda grupal final de la Mundial de 1950, ente les seleiciones de Brasil y d'Uruguái, alcuentru qu'ostenta'l récor de públicu en partíos oficiales: 199 854.[2] El trunfu d'Uruguái, por 2 goles a 1, pasó a la historia col nome de Maracanazo, y considérase el finxu máximu de los campeonato del mundu de fútbol.
Nel clásicu Fla-Flu del 15 d'avientu de 1963 producióse'l récor d'asistencia de públicu en partíos de clubes, con 194 603 espectadores.
Pol so verde pasaron grandes ídolos del mundu futbolísticu: Ronaldo, Pelé, Rivelino, Garrincha, Martín Palermo, Ademir, Reinaldo Merlo, Zico, Fernando Morena, Tostão, Pablo Aimar, Gérson, Jair, Ariel Ortega, Obdulio Varela, Javier Saviola, Schiaffino, Maradona, Ángel Di María, Eusébio, Lionel Messi, Gianni Rivera, Nelson Gutiérrez, Roberto Bonano, Hugo Ibarra, Giovanni Trapattoni, Alberto Tarantini, Américo Gallego, Antonio Alzamendi, Juan Román Riquelme, ente munchos otros.
Tamién realizaron recitales importantes figures musicales como Queen, Paul McCartney, Cyndi Lauper, Madonna, Kiss, Megadeth, Aerosmith, Guns N' Roses, Frank Sinatra, Foo Fighters, U2 y l'estrella del rock Tina Turner.
El 19 de xunetu de 1992, tando apináu l'estadiu nun xuegu de lo Campeonatu Brasilanu de 1992 ente Flamengo y Botafogo, derrumbóse parte d'una de les graes cayendo al vaciu alredor de mediu centenar d'aficionaos. Morrieron trés persones nel accidente. L'estadiu, que orixinalmente tenía cupu de 200 000 persones, foi reacondicionado p'allugar a 130 000.
El 8 d'ochobre de 2006, el grupu mexicanu RBD fixo un conciertu de 2 hores, pa más de 50 000 persones y grabaron el DVD Live in Ríu.
El 16 d'avientu de 2006, l'artista bahiana Ivete Sangalo dio un conciertu de 4 hores y media de duración, al qu'asistieron más de 60 000 persones y nel que se grabó un DVD. Foi la primer artista de la Axé Music en dar un conciertu nel Maracanã.
En xunetu de 2007 l'estadiu foi palcu pa les ceremonies d'apertura y clausura de los Xuegos Panamericanos.
El 2 de xunetu de 2008 foi l'escenariu onde se xugó la segunda final de la Copa Libertadores, na que'l Fluminense cayó ganáu na definición por tiros de penalti ante Lliga Deportiva Universitaria de Quito (Ecuador), ante 87 000 persones.
El 11 de xunetu de 2009 el cantante brasilanu Roberto Carlos dio un conciertu nesti estadiu celebrando 50 años de trayeutoria artística ante 70 000 persones, siendo este'l conciertu masivu más grande y fachendosu de tola so carrera dempués d'innumberables apaiciones n'enormes auditorios mundiales (l'estadiu Pacaembú en São Paulo, ente otros).
El 2 de xunu de 2013 reinauguróse l'estadiu dempués de 3 años nel partíu qu'apostaron la seleición inglesa y la seleición brasilana. El partíu terminó empatáu a 2, con goles de Frederico Chaves, el primeru. Empató Alex Oxlade-Chamberlain. Pasó al frente Inglaterra con un golazu de Wayne Rooney y finalmente igualó Paulinho pa los brasilanos.
El 30 de xunu de 2013 celebróse la final de la Copa Confederaciones de fútbol ente les seleiciones de Brasil y España, que ganó Brasil 3-0 con goles de Fred (2) y Neymar.
Y el 30 de xunu de 2015 preséntase'l show de la serie de Disney Channel de Violetta de la so xira de Violetta Live.
En 2016 foi'l llugar onde se realizó les ceremonies d'apertura y clausura de Xuegos Olímpicos de 2016.
Arquiteutura
En 1999 sufrió l'estadiu reformes p'allugar el primer Mundial de Clubes de la FIFA en xineru de 2000, ganáu pol Corinthians de São Paulo. Nesa reforma la so capacidá pasó de 140 000 a 103 022 persones.
Esti míticu monumentu del fútbol sufrió reformes pa cumplir coles últimes normes de la FIFA pa estadios mundialistas, una y bones Brasil foi anfitrión del mayor eventu del fútbol mundial nel añu 2014. Con eso, la so capacidá pasa a ser de 80 000 persones sentaes, yá que se punxo asientos nel sector d'entraes populares (la Geral) onde antes se podíen apertar hasta 30 000 persones de pies.
L'estadiu tien un perímetru de 800 metros, un altor máximu de 32 metros, y una elipse ensin sofitos visibles na parte interior con 300 metros d'exa mayor y 260 metros nel menor. Taba proyeutáu p'allugar 155 000 persones. Nes llocalidaes populares cabíen 30 000 espectadores de pies, nes tribunes 93 000, nel palcu d'autoridaes 1500 y 30 000 nos asientos llamaos vitalicios. Estos asientos taben dispuestos en 25 files alredor del campu de xuegu topábense cubiertes poles tribunes. Detrás d'estes files atopaben los sectores coneutaos por ascensores esclusivos, palcos pa cinco persones cada unu y el palcu oficial, un sector VIP que foi'l primeru nel mundu ufiertáu nun estadiu. Nestos funcionaben chigres y restoranes ya instalaciones sanitaries, servicios que se repitíen nel nivel cimeru. A un altor de 12 metros, siempres teniendo en cuenta'l cero del campu de xuegu, esistíen agospiamientos pa 130 deportistes, con restoranes, cocines, una fábrica de xelaos y llugares d'esparcimientu. Al otru llau topábense les instalaciones médiques, con 130 cames y zona de xuegos pa neños.
Nel añu 2000 inauguróse'l Paséu de la Fama, en celebración de los 50 años del estadiu, onde se destacar de personalidaes del fútbol brasilano coles buelgues de los sos pies (o les manes nel casu d'arqueros). N'el so creación realizó una seleición de 51 futbolistes brasilanos, a los que s'amestaron otros tantos los años posteriores, incluyendo seis estranxeros.
Remodelación de 2014
Pa recibir la Copa Mundial de Fútbol de 2014 l'estadiu sufrió una nueva modernización a un costu de 300 millones de dólares estauxunidense. El Maracaná caltuvo la so fachada y color celeste orixinal, pero la so forma oval de cinco pisos ganó un techu, lo que-y dio un aire de modernidá. Los trabayos de renovación siguieron los encamientos de la FIFA, pasando de 96 000 asientos, a 80 000 tres la reforma.
La comodidá ye la marca rexistrada de la nueva Maracaná. La visibilidá y al enclín de les tribunes en rellación al campu ye agora más acentuada, tán más cerca del terrén de xuegu, son anatómiques, retráctiles, articulaes, lo que xenera más espaciu pa cada hincha.
El Maracaná ta forníu tamién con una cocina industrial y restoranes. Les graes de la parte inferior fueron baltaes y modificaes pa dexar una meyor visibilidá a los espectadores. L'accesu cunta con un nuevu túnel, nueves ramples y dos escaleres mecániques. Les zones destinaes a los xugadores (especialmente los vestuarios), a la prensa, a los espectadores (asientos, baños, restoranes) y el sector de tiendes tuvieron los cambeos esixíos pola FIFA. El estacionamiento foi ampliáu pa pasar de 10 000 a 16 000 vehículos.
Cubierta fotovoltaica
Tres la remodelación del estadiu en 2012, Maracaná cuenta na so cubierta con una instalación formada por 1500 módulos solares. Los módulos producen 380 quilovatios d'enerxía solar fotovoltaica, suficiente p'abastecer dafechu la demanda d'eletricidá nel estadiu, evitando la emisión a l'atmósfera de 331 tonelaes de CO2 y virtiendo la enerxía sobrante a la ciudá.[3] Otros estadios de la Copa Mundial de Fútbol de 2014 onde s'instalaron paneles solares son l'Estadiu Mané Garrincha de Brasilia, l'Itaipava Arena de Pernambuco y l'Estadiu Mineirão, en Belo Horizonte.[4][5][6]
Eventos más importantes
Copa Mundial de Fútbol de 1950
L'estadiu Maracaná foi una de les 6 sedes de la IV Copa Mundial de Fútbol llevada a cabu en Brasil, ente'l 24 de xunu y el 16 de xunetu de 1950 carauterizar por ser el tornéu dempués de la Segunda Guerra Mundial. Tres la suspensión de los eventos de 1942 y 1946, la Copa del Mundu tornó a Suramérica dempués de 20 años, dende Uruguái 1930.
Fecha | Fase | Equipu | Resultáu | Equipu | Espectadores | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
24 de xunu, 1950 | Méxicu | 81 649 | |||||
25 de xunu, 1950 | Chile | 29 703 | |||||
29 de xunu, 1950 | Chile | 19 790 | |||||
1 de xunetu, 1950 | Yugoslavia | 142 429 | |||||
2 de xunetu, 1950 | España | 74 462 | |||||
9 de xunetu, 1950 | Fase final | Brasil | Suecia | 138 886 | |||
13 de xunetu, 1950 | Fase final | Brasil | España | 152 772 | |||
16 de xunetu, 1950 | Fase final | Brasil | Uruguái | 200 000 | |||
Copa FIFA Confederaciones 2013
L'estadiu foi una de les 6 sedes escoyíes pa la competición y usáu per primer vegada pa una competencia oficial FIFA depués de la so remodelación.
Fecha | Fase | Equipu | Resultáu | Equipu | Espectadores | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
16 de xunu, 2013 | Italia | 73 123 | |||||
20 de xunu, 2013 | Tahití | 71 806 | |||||
30 de xunu, 2013 | Final | Brasil | España | 73 500 | |||
Copa Mundial de Fútbol de 2014
L'estadiu foi una de les 12 sedes escoyíes pal eventu. Siendo sede ente otros partíos de la final.
Fecha | Fase | Equipu | Resultáu | Equipu | Espectadores | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
15 de xunu, 2014 | Bosnia y Herzegovina | ||||||
18 de xunu, 2014 | Chile | ||||||
22 de xunu, 2014 | Rusia | ||||||
25 de xunu, 2014 |
Ecuador |
Francia | |||||
28 de xunu, 2014 | Octavos de Final | Colombia | Uruguái | ||||
4 de xunetu, 2014 | Cuartos de Final | Francia | Alemaña | ||||
13 de xunetu, 2014 | Final | Alemaña | Arxentina |
Clausura
El 13 de xunetu nel Maracaná, previu al partíu final ente Alemaña y Arxentina llevar a cabu la ceremonia de clausura. Empezó con un grupu de muyeres vistíes de mariellu baillando al ritmu de samba y dos nuevos vistíos de los finalistes entraron en contautu col balón.
Shakira de Colombia presentar col so cantar «La la la» xunto a Carlinhos Brown de Brasil. Siguiéronlu Carlos Santana, el raperu Wyclef y Alexandre Pires pa cantar «Dar um Jeito (We Will Find a Way)».
La ceremonia rematar la compositora y cantante Ivete Sangalo, quien tamién tuvo presente na apertura. Sangalo, xunto a la mascota Fuleco, encargar de llevar a cabu un popurrí de cantares típicos del so país, dando zarru a la ceremonia.
La presentación de la entrega de la XX Copa Mundial, tuvo al cargu de Carles Puyol y Gisele Bündchen.
Ver tamién
- Estadios de fútbol de Brasil
- Estadios de fútbol n'América
- Maracanazo
- Principales estadios de fútbol del mundu
Referencies
- ↑ Estadios del Mundial 2014
- ↑ Mayores asistencies de públicu en Brasil
- ↑ «en-estadiu-fotovoltaico El Maracanã convertir n'estadiu fotovoltaico». Enerxíes Anovables (11 de mayu de 2012). Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
- ↑ «First Brazil 2014 World Cup Solar Powered Stadium Opens» (inglés). Clean Technica (27 de mayu de 2013). Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
- ↑ «Brasilia's Remodeled National Stadium Will Be a Solar Showcase For The 2014 World Cup» (inglés). Inhabitat. Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
- ↑ «Los principales estadios de Brasil, forníos con inversores fotovoltaicos de Ingeteam». Ingeteam (13 de xunu de 2013). Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
Enllaces esternos
- Sitio Web Oficial.
- Galería de semeyes del muséu y de un xuegu FluxFla @ The Rio de Janeiro Photo Guide
- Semeya satelital del estadiu Maracanã.
- RSSSF Brasil Récores d'Asistencies
Predecesor: Olympique Yves-du-Manoir Francia 1938 |
Finales de la Copa Mundial de Fútbol Final de la Copa del Mundu Brasil 1950 |
Socesor: Wankdorfstadion Suiza 1954 |
Predecesor: Soccer City Sudáfrica 2010 |
Finales de la Copa Mundial de Fútbol Final de la Copa del Mundu Brasil 2014 |
Socesor: Luzhnikí Rusia 2018 |
Predecesor: Olímpicu de Londres Londres 2012 |
Estadiu Olímpicu Ceremonies d'Apertura y Clausura nos Xuegos Olímpicos Rio de Janeiro 2016 |
Socesor: Tokiu 2020 |
Predecesor: Wembley Londres 2012 |
Estadiu de la final Olímpica de fútbol Rio de Janeiro 2016 |
Socesor: Tokiu 2020 |
Predecesor: - |
Estadiu de la Final de la Copa Mundial de Clubes de la FIFA Brasil 2000 |
Socesor: Internacional de Yokohama Xapón 2005 |
Predecesor: Félix Sánchez Santu Domingu 2003 |
Estadiu Panamericanu Ceremonies d'Apertura y Clausura nos Xuegos Panamericanos Rio de Janeiro 2007 |
Socesor: Omnilife Guadalaxara 2011 |
Predecesor: Ellis Park |
Sede de la Final de la Copa FIFA Confederaciones Brasil 2013 |
Socesor: Estadiu Krestovski |
Predecesor: Estadiu Monumental Antonio Vespucio Liberti Arxentina 1987 |
Sede de la Final de la Copa América Brasil 1989 |
Socesor: Estadiu Nacional de Chile Chile 1991 |
Predecesor: MetLife Stadium |
Brasil 2019 XLVI final |
Socesor: Ecuador 2023 |