Xefe de la Mancomunidá

Sabela II d'Inglaterra, Xefa de la Mancomunidá.

Siguiendo la fórmula establecida na Declaración de Londres, Sabela II d'Inglaterra ye la Xefa de la Mancomunidá. Esti títulu ye, por llei, ún de los títulos reales que Sabela tien en caún de los reinos de la Commonwealth^[11], los 16 miembros de la Mancomunida que la reconocen como la so reina. Por embargu, cuando la reina muerra el so socesor a la corona britanica nun hereda automáticamente'l cargu de Xefe de la Commonwealth^[12]. Esti cargu, puramente simbólicu, representa la llibre asociación de los miembros de la Mancomunidá, 31 repúbliques y cinco monarquíes cola so propia casa real: Brunei, Lesotho, Malasia, Suazilandia y Tonga.

Conceyu de Xefes de Gobiernu de la Mancomunidá

El principal muérganu de decisión de la organización ye'l conceyu de los xefes de gobiernu de la Mancomunidá (Commonwealth Heads of Government Meeting, CHOGM), formáu por primeros ministros y presidentes de los estaos miembros, que s'axunten cada dos años demientres varios díes pa tratar temes d'interés mutuu. Esti conceyu ye l'heriede de los conceyos de primeros ministros de la Commonwealth y de los sos antecesores, les Conferencies Coloniales y les Conferencies Imperiales, que se remonten a 1887. Hai, amás d'esti conceyu, reuniones regulares de ministros d'economía, salú... Ye vezu nun invitar a eses reuniones, ministeriales o xenerales, a los representantes de los países morosos nel pagu de les cuotes de la organización^[11].

El xefe de gobiernu del país nel que se celebra'l conceyu tien el cargu de presidente n'exerciciu de la Commonwealth dende qu'entama la reunión nel so país hasta qu'entama la siguiente, momentu nel que tresfiere'l cargu al xefe de gobiernu del país anfitrión^[13].

Banderes de los países de la Mancomunidá en Parliament Square (Londres).

Secretariáu de la Mancomunidá

El Secretariáu de la Mancomunidá (Commonwealth Secretariat), establecíu en 1965, ye la principal axencia intergubernamental de la Mancomunidá, y tien como oxetivu facilitar les consultes y la cooperación ente los países y gobiernos miembros, ante los que ye responsable de les sos aiciones. El Secretariáu representa a la organización delantre l'Asamblea Xeneral de les Naciones Xuníes col estatus d'observador. El Secretariáu organiza les cumbres y les reuniones ministeriales y de téunicos, axuda nel desarrollu de polítiques de la organización y da conseyu políticu, amás de facilitar la comunicación multillateral ente los gobiernos de los países miembros. Da, tamién, sofitu téunicu a los gobiernos p'axudalos al desarrollu social y económicu de los sos países, trabayando siempres acordies colos valores políticos fundamentales de la Mancomunidá^[14].

El Secretariáu ta dirixíu pol Secretariu Xeneral, elixíu polos xefes de gobiernu de los países miembros pa un periodu non mayor de dos mandatos de cuatro años. Elli, asistíu por dos axudantes, dirixen la cadarma alministrativa del Secretariáu. L'actual secretaria xeneral ye Patricia Scotland, de Dominica, que sustituyó el 1 d'abril de 2016 al indiu Kamalesh Sharma.

Ciudadanía de la Mancomunidá y altos comisionaos

En reconocencia de la so herencia histórica y cultural común los países de la Mancomunidá nun son consideraos "foriatos" ente sí^[15][16][17], magar que la estensión d'esti derechu de "ciudadanía" ye variable nos diferentes países. Con independencia d'ello, la cercanía ente estos países refléxase polo menos nos protocolos diplomáticos que dirixen les sos rellaciones. Asina, los estaos miembros nun intercambien embaxadores ente ellos, sinón altos comisionaos.

Amás, dellos estaos miembros traten a los ciudadanos de los demás miembros que viven ente ellos con un tratu preferencial respectu al que-y dan a los ciudadanos de países ayenos a la Mancomunida. Inglaterra, y tamién dellos otros países, principalmente caribeños, garanticen el derechu al votu de los ciudadanos de la Commonwealth que viven ente ellos. Amás, los ciudadanos de los países de la Mancomunidá que viven en países nos que'l so propiu país nun tien embaxada pueden recibir asistencia consular na embaxada británica^[18], y hai alcuerdos d'asistencia consular ente otros estaos de la Commonwealth, como'l robláu por Canadá y Australia en 1986^[19].