Macario Pinilla Vargas | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | La Paz, 24 de payares de 1855 | ||
Nacionalidá | Bolivia | ||
Muerte | La Paz, 3 de setiembre de 1927 (71 años) | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | castellanu | ||
Oficiu | políticu, abogáu | ||
Macario Pinilla Vargas (24 de payares de 1855, La Paz – 3 de setiembre de 1927, La Paz) foi un abogáu y políticu bolivianu, décimu séptimu Vicepresidente de la República de Bolivia siendo primer vicepresidente mientres el gobiernu d'Eliodoro Villazón Montaño dende 1909 hasta 1913.
Biografía
Macario Pinilla nació na ciuad de La Paz el 24 de payares de 1855, fueron los sos padres Juan Pinilla y Eduarda Vargas. Entamu los sos estudios nel Colexu Ayacucho en 1863, recibiéndose d'abogáu en 1876. En 1877 publicó'l primer Códigu Compilado del Procedimientu Civil. Foi escoyíu diputáu por La Paz al Congresu de 1888, allegó a los trés llexislatures siguientes. Fiscal de distritu de La Paz en 1892, foi unu de los fundadores del colexu d'abogaos y el so vicepresidente.
Desempeñó la cartera de Gobiernu y Xusticia en 1896, pasando dempués a la d'Instrucción y Fomentu. Al aldericase en Sucre la llei de radicatoria del gobiernu na capital, la so actitú foi noble. Promulgada la llei, dimitió la cartera y volvióse a La Paz. Instalada la Xunta de Gobiernu Federal, el 12 d'avientu de 1899, Pinilla foi unu de los sos miembros n'unión de Serapio Reyes Ortiz y José Manuel Pando. Terminaes les funciones de la Xunta de Gobiernu Federal, el 12 d'avientu de 1899 foi nomáu Ministru ante la Corte d'España. Senador pol departamentu de La Paz en 1902 y reelecto nuevamente en 1908. Foi escoyíu Primer Vicepresidente de la República mientres el gobiernu d'Eliodoro Villazón en 1909. Foi tamién Ministru ante los gobiernos de Holanda y Francia. Morrió na ciudá de La Paz el 3 de setiembre de 1927 a los 71 años d'edá.