Máximu de Hispania | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Vida | |||
| Nacimientu | sieglu de IV | ||
| Nacionalidá | Antigua Roma | ||
| Muerte | 422 (greg.) | ||
| Causa de la muerte | pena de muerte | ||
| Familia | |||
| Padre | Geroncio | ||
| Oficiu |
usurpador (es)  | ||
 | |||
Máximu, en llatín Maximus, foi un usurpador del Imperiu romanu (409 - 411) en Hispania. Fuera nomáu pal cargu pol xeneral Geroncio, quien pudo ser el so padre. Foi executáu en 422.
Biografía
Máximu foi instaláu nel tronu de Hispania pol xeneral de la provincia, Geroncio. Esto asocedió cuando l'usurpador Constantino III ordenó al xeneral arrenunciar al so mandu en Hispania, a lo qu'ésti se remontó dándo-y el poder a Máximu.
Mientres ocupó'l poder, Máximu viose envolubráu nuna guerra civil contra los otros dos emperadores, Constantino y Honorio. Nos sos primeros 18 meses de reináu les fuercies del xeneral vencieron, pero nun destruyeron, a les de Constantino. Viendo les perdes nos exércitos de los dos usurpadores, Honorio unvió al so propiu xeneral, Constancio III, con un exércitu p'atacalos a dambos, col cual Constancio consiguió bastantes ésitos.
Tres la muerte de Geroncio en 411, vencíu na Batalla de Arles por Constancio, Máximu arrenunció a los sos derechos ya ingresó nun monesteriu.
Nomar a otru Máximu como pretendiente al tronu en Hispania, yá en 419-421;[1] ye posible que se trate de la mesma persona.
Afitó la so capital en Tarraco; en 411 robló un foedus con suevos, vándalos y alanos. En 412, Constancio obligar a exiliase ente los bárbaros. Foi prindáu previsiblemente pol comes Hispanorum Asterio en 420 y executáu en 422. Por esta victoria, Asterio foi compensáu col patriciáu.[2]
Bibliografía
- Michael Kulikowski, "The Career of the 'Comes Hispaniarum' Asterius", Phoenix, 54 (2000), p. 124
Referencies
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Máximu de Hispania.
- Elton, Huges, "Maximus (409-422 A.D.)", en De Imperatoribus Romanis, n'inglés
- Monedes de Máximu
