La cianita tien un llustre perloso y vítreu.

El llustre o rellumu ye una propiedá física que describe la manera en que la lluz interactúa cola superficie d'una roca, cristal, mineral o texíu y refléxase nella.[1] Anque los minerales con verdaderu «llustre adamantino» nun son frecuentes, dos exemplos son la cerusita y el circoniu.[1] Depende de dellos factores, como son:

  • Índiz de refraición del mineral.
  • Perfeición na apolazadura de les cares del cristal.
  • Absorción que'l mineral tien de cada color.

La pallabra llustre provién del llatín lux, y significa rellumu o brillantez.

Tien de tenese en cuenta qu'esisten tres tipos de llustre o rellumu:

  • Rellumu metálicu, producíu por sustancies opaques.
  • Rellumu non metálicu, producíu por sustancies tresparentes. Dientro d'ésti esisten dellos tipos de llustre, que de mayor a menor índiz de refraición son:
  • Adamantino: como'l del diamante —d'ende'l so nome—, referíu al más intensu.[2]
  • Resinosu: como'l del azufre, ye un rellumu intensu y de color amarellentáu.
  • Vítreu: como'l del cuarzu, ye'l más común nos minerales.[3]
  • Grasu: como'l de les superficies de frayatu del cuarzu.
  • Nacaráu: como'l de la mica, daqué iridiscente.
  • Sedosu: como'l del yelsu, típicu de los minerales de vezu fibrosu.
  • Húmedu: como'l de la fluorita, que reflexa bien pocu la lluz.
  • Córneo: como la calcedonia, que casi nun relluma.
  • Terrosu: como la bauxita, el que presenten los minerales que nun reflexen la lluz.
  • Rellumu submetálico, el de sustancies opaques cuando son grueses pero que cuando se exfolian en llámines fines son tresparentes.

Términos descriptivos usaos en xemes inclúin vítreu como'l vidriu; resinosu, como'l ámbare; ceroso, como'l jade; grasoso, como la esteatita; anacarado o perloso y sedosu.

El términu tamién s'utiliza pa describir otros elementos con un rellumu particular (por casu, testiles como la seda y el rasu, o metales).

Referencies

  1. 1 2 Dulda, Rudolf & Rejl, Lubos (1990). Minerals of the World. Arch Cape Press. ISBN 0-517-68030-0.
  2. ↑ (1995) GIA Gem Reference Guide. Gemological Institute of America. ISBN 0-87311-019-6.
  3. ↑ «Optical properties of Rocks and Minerals». Consultáu'l 1 de xunu de 2008.

Enllaces esternos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.