Eslavia

Esti artículu fai parte de la serie Llingües eslaves

Tueros llingüísticos

Eslavu Meridional Eslavu Occidental Eslavu Oriental

Eslavu Oriental ye'l nome dau al sogreyu de les llingües eslaves falaes na Europa más oriental. Ye'l grupu de llingües eslaves con mayor númberu de falantes, y inclúi el rusu, el bielorrusu y l'ucraín.^[1], amás d'otres llingües menores. Ente elles destaca'l rusínicu, que ye consideráu por dalgunos como un dialeutu del ucraín y por otros como una llingua aparte^[2].

Les llingües del grupu eslavu oriental ñacieron d'un tueru común, que ye la llingua falada nel Rus de Kiev (sieglos IX-XIII). Les diferenciaciones rexonales d'esa llingua yeren consideraes, na Rusia zarista (sieglu XVI-1917), dialeutos del rusu. Ansina, nel censu imperial de 1897 l'idioma rusu (Russkij) taba sodividíu en Vjelikorusskij (Gran Rusu), Malorusskij (Rusu Pequeñu) y Bjelorusskij (Rusu Blancu). A lo llargo del sieglu XX el primero d'esos dialeutos pasó a ser conocíu como rusu, el segundu como ucraín y el terceru como bielorrusu.

Clasificación:

• Indoeuropéu
  • Llingües Satem
    • Baltoeslavu
      • Llingües eslaves
        • Eslavu oriental antiguu
          • Rusu
          • Rutenu
            • Ucraín
            • Bielorrusu
            • Rusínicu

Referencies