Citrus limon
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Rosidae
Orde: Sapindales
Familia: Rutaceae
Subfamilia: Citroideae
Tribu: Citreae
Xéneru: Citrus
Especie: Citrus × limon
(L.) Burm.f., Fl. Indica, 173, 1768, non Osbeck,Reise Ostindien, 250, 1765.
Distribución
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
[editar datos en Wikidata]
Llimones

La Citrus limon ye un árbol pequeñu y perenne, especie híbrida del xéneru citrus, familia de les Rutácees, que pue algamar los 6 m d'altor; tien corteya lliso y madera duro y mariella, perapreciada pa trabayos de carpintería. El so frutu ye'l llimón.

Forma una copa abierta con abondes rames, les sos fueyes son elíptiques, coriácees de color verde mate (5 a 10 cm), terminaes en punta y con bordes ondulaos o dentaos. Les sos flores arumoses presenten pétalos blancos teñíos de rosa na parte esterna, con numberosos estames (20-40). Surden aisllaes o faciendo pares dende les yemes colloraes.

El llimoneru ye orixinariu d'Asia y foi desconocíu por griegos y romanos. Asina, menciónaselu per primer vegada nel llibru sobro agricultura Nabathae p'hacia'l sieglu III u IV. El so cultivu nun foi desendolcáu n'occidente hasta dempués de la conquista árabe, estendiéndose entós per tol llitoral mediterraneu, aú cultívase abondo por mor de la bondá climático pa consumu internu y esportación.

El so frutu, el llimón, tien un altu conteníu en vitamina C (501,6 miligramos) y ácidu cítricu (49,88 gramos) por llitru. Emplégase pa facer postres o bebíes naturales como la llimonada. Les rodaxes empléguense como adornu pa les bebíes.

Emplegos

Considérase que'l llimoneru tien un bayurosu espectru d'usos, ente los cualos destaquen: Gastronómicu,dixestivu, estomacal, astrinxente,antieméticu, vulneraruo, dermatolóxicu, analxésicu, antiodontálxicu, antigripal[1].

Hai que destacar amás qu'existe la lleenda urbana ampliamente estendía de que'l llimón tien propiedaes antibacterianes y/o anti-tósiques. Por mor d'esta creyencia, faise un usu enquivocáu como l'emplegu de llimón como mediu pa elliminar les bacteries pal consumu de mariscos crudos.

Referencies

  1. ↑ Rivera, D. et al. 1998. Manual de Teoría y Práutiques de Etnobotánica, Ed. Diego Marín. ISBN 84-95095-06-8

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.