En filosofía política la llibertá individual ye equiparable a la llibertá negativa. En Derechu políticu, la so máxima espresión na edá moderna fueron los derechos individuales o derechos de primer xeneración nel marcu del principiu de llegalidá,[1] plantegaos orixinalmente pol lliberalismu clásicu.
La llibertá individual ye'l valor constitutivu de la persona humana en cuanto tal, fundamentu de los sos deberes y derechos, conforme al cual cada unu puede decidir autónomamente sobre les cuestiones esenciales de la so vida, faciéndose responsable ante la sociedá de les consecuencies de les sos decisiones y de los resultaos de la so propia aición.
Pa delles ideoloxíes y filosofíes, especialmente llibertaries, la llibertá individual tendría'l so orixe natural y el so fundamentu éticu na soberanía individual o propiedá d'un individuu sobre sí mesmu.
Referencies
Ver tamién
- Individualismu
- Autonomía (filosofía y psicoloxía)
- Llibertá coleutiva
