Llagu Urmía
دریاچه ارومیه - Urmiya gölü
Llocalización alministrativa
Xeografía
Afluentes Ríos Gadar (100 km), Aji Chay (265 km) y Zarrineh (302 km)
Efluentes nun tien
Tipu Llagu salín (hipersalino)
Islles interiores 102
Superficie 5.200 km² (30º del mundu)
Fondura max. 16 m
Volume - km³
Mapa

El llagu Urmía (en persa: دریاچه ارومیه, Дарйаче-йе Орумийе ; azerbaixanu: Urmiya gölü; curdu: Gola Urmiyê, armeniu: Ուրմիա լիճ, Урмия лич или Կապուտան - Капутан, o llagu Azul) ye un llagu saláu del Azerbaixán iranín, al noroeste d'Irán. La so superficie ye de 5200 km²; tien un llargor máximu de 140 km y un anchor máximo de 55 km. La fondura máxima ye de 16 m.

Descripción y hestoria

El llagu Urmía foi desecándose nos últimos años.[1]

El llagu recibe'l nome de la ciudá d'Urmía, nome araméu que quier dicir «ciudá de l'agua». D'antiguo el so nome en persa yera «Shishast». La rexón escontra l'oeste perteneció al Reinu d'Armenia y los armenios llamar «Kaputan». Nel sieglu VIII la rexón en que s'atopa foi islamizada. Escontra 1930 el sha Reza Pahlavi camudó-y el nome a «Rezaiyeh» (ریاچهٔ رضائیه) pero'l nome foi esaniciáu tres la Revolución islámica de 1979.

Tien 102 islles que son focos d'aves migratories. Na isla Shahi (la segunda más grande) tópase la tumba del kan mongol Hulagu, nietu de Gengis Kan.[2]

El llagu pierde por evaporación casi un metro cada añu. Na agua nun hai peces pol so altu índiz de salín, sicasí'l llagu Urmía ye consideráu unu de los mayores hábitats naturales d'Artemia salina, que sirve como fonte d'alimentación a numberoses aves migratories, como los flamencos.

La mayor parte del llagu ye un parque nacional y ye una reserva de la biosfera de la Unesco. El 23 de xunu de 1975, 4830 00 hectárees fueron declaraes Sitiu Ramsar (nᵘ ref. 38).

Referencies

  1. ↑ Pedram Yazdani (7 de marzu de 2016). «Cuando l'agua sume».
  2. ↑ Renata Vázquez (28 de payares de 2009). «llagu-urmia-amorrenta.html El llagu Urmía amorrenta».

Enllaces esternos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.