Laacher See
Laacher See (de)
Situación
PaísBandera d'Alemaña Alemaña
Estáu federáu Renania-Palatináu
Rural district of Rhineland-Palatinate (en) Traducir Ahrweiler (es) Traducir
Verbandsgemeinde in Rheinland-Pfalz (en) Traducir Brohltal (en) Traducir
Municipio no urbano en Alemania (es) Traducir Glees
Tipu Llagu de cráter
Parte de Laach volcano (en) Traducir
Coordenaes 50°24′45″N 7°16′12″E / 50.4125°N 7.27°E / 50.4125; 7.27
Laacher See alcuéntrase n'Alemaña
Laacher See
Laacher See
Laacher See (Alemaña)
Datos
Altitú media 275 m
Superficie 3,33 km²[1]
Fusu horariu UTC+01:00 y UTC+02:00
Superficie de la conca 12,2 km²
Llonxitú 1,964 km
Fondura 51 m
Cambiar los datos en Wikidata

El Laacher See ye'l llagu más grande de Renania-Palatináu, formáu na caldera del volcán Laacher tres la so última erupción, que data del 13.000 e.C., según investigaciones recientes. Asítiase nel este de Vulkaneifel, cerca de l'abadía de Maria Laach nel conceyu de Glees. La desgasificación que puede reparase nes emanaciones nel área sureste del llagu, signu del so vulcanismu en cursu.[2][3]

Etimoloxía

La palabra Laach provién del antiguu altu alemán lacha, ta rellacionada cola palabra actual Lache, el llatín lacus y l'inglés lake (llagu) y a cencielles significa llagu. El nome Laacher See ye, poro, una tautoloxía. Laach tamién pasó al llugar y al monesteriu. L'abadía pasó a llamase Maria Laach polos xesuítes en 1863.

Carauterístiques

Con una superficie d'alredor de 3,3 km² y una fondura de 51 m, el llagu tien forma ovalada y ye'l más grande de Renania-Palatináu.

Alcuéntrase en Vordereifel (área volcánica del este d'Eifel) cerca de les ciudaes d'Andernach (8 km), Bonn (37 km), Koblenz (24 km) y Mayen (11 km). Ye de bon accesu al traviés del encruz de l'autopista A 61, a 3 km al norte de Mendig.

El llagu ta dafechu arrodiáu per una paré de 125 m d'altura de media. Aliméntase principalmente d'agües soterrañes y nun tien salida natural. Güei atópase a 275 m sobre'l nivel del mar. La superficie de l'agua nel área orixinalmente variaba hasta 15 m, lo qu'enzancaba l'agricultura. Según Klaus Grewe, el túnel de 880 m de llongura construyóse escontra el sur, na Edá Media mientres el mandatu del abá Fulbert (1152 a 1177).

Esti túnel Fulbert taba destináu a protexer la propiedá del monesteriu. Según investigaciones más de recién, el túnel de Fulbert inclusive podría ser creáu na dómina romana.[ensin referencies]

Ente 1840 y 1845, les families Delius y von Ammon, entós propietaries de la finca y el llagu del monesteriu secularizáu, construyeron un túnel paralelu a unos 5 m per debaxo pa baxar el nivel de l'agua al nivel actual col fin de ganar tierres y camperes. El llagu perdió alredor d'un terciu de la so superficie d'agua al traviés de los dos socavones.

Fauna

El Laacher See ye un llagu oligotróficu (probe en nutrientes) que, a pesar de les emisiones de CO2, ye ricu n'oxíxenu y bien claro hasta grandes fondures. Nel llagu hai pesca, especialmente el pexe plateau (Coregonus arenicolus), trayíu dende'l llagu de Constanza polos monxos nel sieglu XIX, xuega un papel económicu, convirtiéndose nuna especie propia del llagu.

Cámbaros de moxón

Esamináronse en detalle los cámbaros moxones (ostrácodos) que viven na agua del llagu, según les conches fósiles d'estos pequeños cámbaros que sobrevivieron nos sedimentos del llagu sábese que son de les especies: Cytherissa lacustris, Darwinula stevensoni, Candona candida, Candona lindneri lindneri, Candona marchica, Candona fabaeformis, Candonopsis kingsleii, Cyclocypris ovum, Cypriaophtalmica, Notodromas monacha, Cypris pubera, Cypridopsis vidua vidua, Cypricercusobliquus y Herpetocypris reptans.

Referencies

  1. ↑ Afirmao en: GeoNames. Identificador GeoNames: 2882146. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2005.
  2. ↑ Oppenheimer, Clive (2011). Eruptions that Shook the World, páx. 216–217. ISBN 978-0-521-64112-8.
  3. ↑ de Klerk, Pim (2008). «Environmental impact of the Laacher See eruption at a large distance from the volcano: Integrated palaeoecological studies from Vorpommern (NE Germany)». Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology 270 (1–2):  páxs. 196–214. doi:10.1016/j.palaeo.2008.09.013. Bibcode: 2008PPP...270..196D.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.