Life of Pi
obra lliteraria
Datos
Autor Yann Martel
Xéneru fantasía, ficción d'aventures, ficción filosófica (es) Traducir y realismo mágico (es) Traducir
Llingua de la obra inglés
País orixinal Bandera de Canadá Canadá
Ilustrador orixinal Tomislav Torjanac
Premios Premiu Booker  (2002) [1]
Personaxes
Llugar de la narración India
Obres derivaes Life of Pi
Self (es) Traducir Life of Pi Beatrice and Virgil (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Life of Pi ye una novela d'aventures escrita pol canadiense Yann Martel. Na historia, el protagonista Piscine “Pi” Molitor Patel (n'honor a "Piscine Molitor", una piscina pública de París), un home de la India, de Pondicherry, esplora sobre la relixón, espiritualidá y lo facederu dende una edá temprana, y sobrevive 227 díes nun bote xunto con un tigre de Bengala dempués del naufraxu del so barcu nel océanu Pacíficu. El llibru presenta la vida de Pi como una historia real contada al autor por un indiu llamáu Pi Patel. Na novela'l mesmu autor conoz al protagonista mientres taba buscando inspiración pa una nueva novela sobre Portugal. Supuestamente en conociendo a Pi Patel, abandona la novela sobre Portugal y céntrase na historia d'esti.

La novela foi refugada por siquier cinco cases editoriales de Londres[2] antes de ser aceptada por Knopf Canada, que la publicar en setiembre de 2001. La edición de Reinu Xuníu ganó'l Premiu Booker al añu siguiente[3][4][5] Foi tamién candidata a los Canada Reads 2003 de CBC Radio, onde foi defendida pola autora Nancy Llei.[6] La traducción al francés foi escoyida na versión francesa del concursu -y combat des livres, onde foi defendida por Louise Forestier. La novela ganó'l Boeke Prize, un premiu de novela de Sudáfrica, en 2003. En 2004, ganó'l Asian Pacific American Award for Literature como meyor ficción p'adultos de los años 2001-2003[7] Foi llevada a la pantalla como Life of Pi por Ang Lee en payares de 2012.

Argumentu

Life of Pi ta estremada en tres seiciones. Na primera, el personaxe principal, Pi, un adultu, recuerda la so infancia. Púnxose-y de nome Piscine Molitor Patel por una piscina en Francia. Camudó'l so nome pol de "Pi" cuando empezó la escuela secundaria, porque ta cansáu de que se burllen d'él col llamatu de "Pissing Patel" ("Patel el Meón"). El so padre ye dueñu d'un zoolóxicu en Pondicherry, lo qu'ufierta a Pi un estilu de vida relativamente acomodáu y una cierta comprensión de la psicoloxía animal.[8]

Pi críase como hindú, pero solu hasta los catorce años d'edá, cuando entra en contautu col cristianismu y l'islam, y empieza a siguir a los trés relixones, yá que "solo quier amar a Dios."[9][10] Trata d'entender a Dios al traviés de la lente de cada relixón y llega a reconocer los beneficios de caúna.

Finalmente, la so familia decide vender los sos animales y colar a Canadá por causa de los problemes políticos na India. Na segunda parte de la novela, la familia de Pi embarcar nun pequeñu barcu xaponés camín de Canadá llevando dalgunos de los animales del so zoo, pero tres unos díes de navegación'l buque atopar con una nube y naufraga. Dempués de la nube, Pi recupera la conciencia nun pequeñu bote salvavides con un tigre de Bengala, una hiena enllordiada, una cebra mancada y un orangután . Pi instintivamente asigna a cada animal la so propia personalidá, basada nes sos propies observaciones de los animales nel zoolóxicu de los sos padres, y les carauterístiques de les persones na so vida.

Mientres Pi esforciar por sobrevivir ente los animales, la hiena ye la primera en vencer a la fame y matu a la cebra y al orangután, entós apaez un tigre de bengala llamáu Richard Parker (que taba ocultu nel barcu) y matu a la hiena. Pi queda como l'otru sobreviviente. Atopa alimentos y agua nel barcu, pero cuando empiecen a arralecer, empieza a pescar non yá p'alimentase sinón p'asegurase de que Richard Parker tenga lo suficiente pa comer. Pi alimenta a Richard Parker por que'l tigre afamiáu nun lu mate y amás asegúrase de que'l tigre considére-y como un animal alfa y polo tanto abstener d'atacalo.

Pi rellata que dempués d'un tiempu indetermináu nel mar, la pareya atopar con una isla misteriosa, aparentemente formada por algues comestibles que soporten un monte y una gran población de suricatas. Dempués d'un periodu de recuperación, Pi tien mieu de la isla dempués d'afayar qu'ésta ye carnívora pela nueche y vase col tigre. En total, Pi sobrevive 227 díes nel bote salvavides, de cutiu ente delirios pola sede y la fame. El bote salvavides llega a la mariña de Méxicu y Richard Parker escapar a la selva cercana, polo que los rescatadores atopen namái a Pi.

La tercer parte de la novela ye una conversación ente dos funcionarios del Departamentu Marítimu del Ministeriu de Tresporte xaponés. Traten de pescudar por qué fundió'l barcu, polo qu'entrevisten a Pi, pero nun creen la so historia. Pi depués cunta una historia asemeyada, pero esta vegada ensin animales. Pela contra, narra una historia de brutalidá humana, na que ta al debalu nun bote salvavides cola so madre, un marineru con una pierna rota, y el cocineru, que mató a la madre y al marineru y estazar pa usalos como cebu y comida. Paralelismos cola primer historia de Pi lleven a los funcionarios xaponeses a creer que l'orangután representa a la so madre, la cebra representa'l marineru, la hiena representa al cocineru y Richard Parker ye'l mesmu Pi. Pi pregunta si esta nueva historia ye aceptable, o si tien de camudar dalgún fragmentu qu'inda sía demasiáu increíble; los funcionarios camuden otra vegada de tema col fundimientu de la nave. Dempués de dar tola información relevante, Pi pregunta al home que quería rellatar la so increíble historia cuál de los dos histories prefier, y escueye la historia colos animales. Pi estimar y diz, "y lo mesmo asocede con Dios".

Inspiración

Nuna entrevista de 2002 cola PBS, Martel reveló la so inspiración pa la so novela: "Yo taba más o menos buscando una historia, non solo con 'h' minúscula, sinón con 'H' mayúscula - daqué que pudiera dirixir la mio vida".[11] Faló de la so soledá y la necesidá d'una direición pa la so vida. La novela convertir nesa direición y propósitu pa la so vida.[12]

Martel tamién declaró que la so inspiración pa la premisa del llibru vieno de lleer una reseña de la novela del autor brasilanu Ian Moacyr Scliar Max y los gatos (1981), sobre un refuxáu xudeo-alemán que crució'l océanu Atlánticu, compartiendo'l so barcu con un xaguar.[13][14] Scliar declaró que taba perplexu porque Martel "utilizó la idea ensin consultar nin siquier informame", ya indicó que taba estudiando la situación antes de decidir si tenía de tomar dalguna aición en respuesta.[15][16] Dempués de falar con Martel, Scliar optó por nun siguir col asuntu.[17]

Personaxes

Piscine Molitor Patel

Adquier capa tres capa una espiritualidá diversa y brillante que sintetiza nun sistema de creencies personal y vida devocional qu'impresiona na so fondura y ámbitu d'aplicación. La so esploración xuvenil en relixones comparaes remata nuna especie d'epifanía magnífica.

—Phoebe Kate Foster, PopMatters[18]

Piscine Molitor "Pi" Patel ye'l narrador y el protagonista de la novela. El so nome provién d'una Piscina en París, a pesar de que nin el so padre nin la so madre gustaron especialmente de la natación. Cúntase la historia como una narración dende la perspeutiva d'una Pi de mediana edá, agora casáu y cola so propia familia que vive en Canadá. Nel momentu de los acontecimientos principales de la historia tien dieciséis años. Rellata la historia de la so vida y de les sos 227 díes de viaxe nun bote salvavides cuando'l so barcu fundir nel mediu del Océanu Pacíficu mientres un viaxe a Winnipeg.

Richard Parker

Un tigre de Bengala bien paecíu al que pasa 227 díes con Pi

Richard Parker ye un tigre que ta nel bote salvavides con Pi cuando'l barcu fúndese. El tigre vive nel bote salvavides con Pi y caltiénse vivu cola comida y l'agua que Pi-y ufierta. Richard Parker desenvuelve una rellación con Pi, que-yos dexa coesistir na so llucha.

Na historia'l cazador que prindó al tigre llamábase Richard Parker. Tenía la intención de llamar Thirsty (sedientu) al tigre por tol tiempu que tuvo bebiendo cuando lo atoparon. Nun tracamundiu, cuando llegó'l momentu de que Richard Parker tomara un tren pa buscar un llar a Thirsty, la muyer de la taquilla confundióse y creyó que'l nome del tigre yera Richard Parker y el nome del cazador Thirsty y con "None Given" (Nengunu Dadu) como apellíos. Pi y el so padre atoparon la historia tan risondera que caltuvieron el nome. En realidá, Martel nomó'l tigre como un personaxe de la novela d'aventures náutiques d'Edgar Allan Poe La narración de Arthur Gordon Pym de Nantucket (1838). Sicasí, hai una serie de persones llamaes Richard Parker que son relevantes pa la eleición de Martel, y que tán amestaos a cuentos de canibalismu de marineros náufragos. Estos cuentos abondaben nos sieglos XVIII y XIX. Por casu:

N'avientu de 1835, la nave Francis Spaight naufragó nel océanu Atlánticu norte. Los sobrevivientes del naufraxu prauticaron canibalismu pa sobrevivir.

En xineru de 1846, un segundu barcu llamáu Francis Spaight fundióse y llevóse con él a un home llamáu Richard Parker.

En 1884, 46 años dempués de que se publicar la novela de Poe, un nuevu naufraxu compartió munches semeyances cola historia: dempués del fundimientu del so barcu Mignonette en camín a Australia, el capitán Tom Dudley y trés marineros quedar nun bote nel Océanu Pacíficu. Creíen que nun teníen más remediu que comese a unu d'ellos pa sobrevivir. La víctima foi un grumete de 17 años d'edá, de nome Richard Parker.[19][20]

El llibru d'A. W. Brian Simpson sobre l'asuntu menta'l Francis Spaight y tamién se refier a un barcu llamáu Tiger nel que se comieron a un mozu en 1766.

Dempués de lleer sobre d'estos fechos, Yann Martel pensó: "Tantes víctimes Richard Parker tienen que significar daqué."[21][22]

Escenariu

La novela ye una obra de ficción ambientada nel branu de 1977, que s'inspira en llugares y eventos reales na India. Los alderiques de la familia Patel sobre la situación política referir a fechos históricos. Pondicherry ye una ex colonia francesa na India. L'hotel tien una Indian Coffee House y un Xardín Botánicu. El Xardín Botánicu tien una vía de tren de xuguete. El xardín nun tien un zoolóxicu, a pesar de que tien un pequeñu acuariu. Munnar, destín de vacaciones de la familia Patel, ye una pequeña pero popular estación de monte en Kerala. El pueblu tien una ilesia. Madurai, a la que tamién se fai referencia na novela, ye una conocida zona turística y llugar de pelegrinación en Tamil Nadu.

Receición

Nuna carta unviada direutamente a Martel, Barack Obama describe Life of Pi como "una prueba elegante de Dios, y el poder de cuntar histories".[23]

Brian Bethune de Maclean's describe Life of Pi como "una combinación, que fai pensar, d'alegoría relixosa trupa, tradición zoolóxica y cuentu d'aventures apasionante, escritu con calidez y gracia".[24] Master Plots suxure que "la tema central de La Vida de Pi tien que ver cola relixón y la fe humana en Dios".[25]

Adautaciones

Edición ilustrada

N'ochobre de 2005 poner en marcha una competición en tol mundu p'atopar un artista qu'ilustrara Life of Pi. El concursu llevar a cabu la editorial escocesa Canongate Books y el periódicu británicu The Times, según el periódicu australianu The Age y el periódicu canadiense The Globe and Mail. L'artista croata Tomislav Torjanac foi l'escoyíu como ilustrador de la nueva edición, que se publicar en setiembre de 2007.[26][27][28]

Adautación al cine

La película ta dirixida por Ang Lee, basada nun guión adautáu por David Magee. Suraj Sharma, quien nun tien esperiencia previa, fai'l papel de Pi. Life of Pi estrenóse'l 21 de payares de 2012. Ganadora de 4 premios Oscar, Meyor direutor, banda sonora, fotografía y efeutos visuales.

Adautaciones de teatru

Tamién s'afixo como obra teatral por Keith Robinson, direutor artísticu de la compañía empobinada a la mocedá Twisting Yarn Theatre. Andy Rashleigh escribió l'adautación, que foi dirixida por Keith Robinson. El repartu principal / orixinal contenía namái seis actores-Tony Hasnath (Pi), Solanki Taresh (Richard Parker), Melody Brown (Madre), Conor Alexander (Padre), Sanjay Shalat (Brother) y Mark Pearce (tíu).[29] La obra foi producida nel Alhambra Theatre de Bradford, Inglaterra, en 2003[30] La compañía fixo una xira per Inglaterra ya Irlanda cola obra en 2004 y 2007.

Keith Robinson tamién dirixó una segunda versión de la obra. Traxo a dellos componentes de la so compañía pa trabayar con estudiantes del Cursu sobre Drama, Teatru Aplicaes y Educación de la Llicenciatura con Excelencia na Central School of Speech and Drama. La producción conxunta realizar nel Minack Theatre en Cornualles, Inglaterra, a finales de xunu de 2008[31] Foi bien recibida pola prensa y la comunidá.

Bibliografía

Referencies

  1. ↑ URL de la referencia: https://thebookerprizes.com/the-booker-library/books/life-of-pi. Data de consulta: 13 payares 2022.
  2. ↑ Gibbons, Fiachra (24 d'ochobre de 2002). escritu n'UK. Top Publishers rejected Booker winner. The Guardian. http://www.guardian.co.uk/uk/2002/oct/24/bookerprize2002.awardsandprizes. Consultáu'l 31 d'agostu de 2010.
  3. ↑ «Life of Pi». Man Booker Prize. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2010. Consultáu'l 31 d'agostu de 2010.
  4. ↑ Kipen, David (23 d'ochobre de 2002). "Canadian wins Booker Prize / 'Life of Pi' is tale of a boy who floats across the ocean from India". http://articles.sfgate.com/2002-10-23/news/17568535_1_yann-martel-novel-pi. Consultáu'l 31 d'agostu de 2010.
  5. ↑ Reynolds, Nigel (30 de setiembre de 2002). escritu n'UK. "Life of Pi wins Booker. The Daily Telegraph. http://www.telegraph.co.uk/culture/donotmigrate/3584451/Life-of-Pi-wins-Booker.html. Consultáu'l 3 de setiembre de 2010.
  6. ↑ Canada Reads 2003. Canada Reads. http://www.cbc.ca/books/canadareads/prioryears.html#2003. Consultáu'l 1 de setiembre de 2010.
  7. ↑ «Asian Pacific American Award for Literature (APAAL) 2001-2003». APAAL. Archiváu dende l'orixinal, el 6 de febreru de 2009. Consultáu'l 19 d'ochobre de 2010.
  8. ↑ Martel, p. 14
  9. ↑ Martel, p. 69
  10. ↑ « Life of Pi (revision)». Archiváu dende l'orixinal, el 29 de mayu de 2012. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2011.
  11. ↑ Plantía:Cita entrevista
  12. ↑ Martel, Yann (27 d'ochobre de 2002). escritu n'UK. Triumph of a castaway adrift in the sea of his imagination. The Sunday Times. http://www.timesonline.co.uk/tol/news/article817994.ece. Consultáu'l 19 d'ochobre de 2010.
  13. ↑ http://www.powells.com/fromtheauthor. /martel.html
  14. ↑ Mitgang, Herbert (11 de xunetu de 1990). «Books of The Times, Fleeing the Nazis With a Xaguar That May Be Real». The New York Times. http://www.nytimes.com/1990/07/11/books/books-of-the-times-fleeing-the-nazis-with-a-xaguar-that-may-be-real.html. Consultáu'l 2 de setiembre de 2010.
  15. ↑ Rohter, Larry (11 de xunetu de 1990). Tiger in a Lifeboat, Panther in a Lifeboat: A Raxón Over a Novel. The New York Times. http://www.nytimes.com/2002/11/06/books/tiger-in-a-lifeboat-panther-in-a-lifeboat-a-raxón-over-a-novel.html?pagewanted=all. Consultáu'l 2 de setiembre de 2010.
  16. ↑ Veja article quoting Moacyr Scliar
  17. ↑ Plantía:Cita entrevista
  18. ↑ Foster, Phoebe Kate (4 de setiembre de 2002). Life of Pi: A Novel by Yann Martel. Londres: PopMatters. http://www.popmatters.com/pm/review/life-of-pi. Consultáu'l 27 d'agostu de 2011.
  19. ↑ Hutchison, Allan C.. "Is Eating People Wrong?: Great Llegal Cases and How They Shaped the World." Toronto:. Cambridge University Press, 2011
  20. ↑ The Queen v Dudley y Stephens; LR 14 Q.B.D. 273
  21. ↑ «Yann Martel on tigers, cannibals and Edgar Allan Poe». Canongate Books (14 de mayu de 2002). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de marzu de 2008. Consultáu'l 1 de setiembre de 2010.
  22. ↑ Martel, Yann. «How Richard Parker Came to Get His Name». Amazon.com. Consultáu'l 1 de setiembre de 2010.
  23. ↑ «Life of Pi author Martel hears from Obama». Saskatoon StarPhoenix (Winnipeg Free Press). 8 d'abril de 2010. http://www.winnipegfreepress.com/arts-and-life/entertainment/books/life-of-pi-author-martel-hears-from-obama-90198067.html. Consultáu'l 6 de setiembre de 2011.
  24. ↑ Bethune, Brian (13 d'abril de 2010). «The missing half of Yann Martel's new novel: His plan for his long-awaited follow-up to 'Life of Pi' didn't quite work out». Maclean's. Consultáu'l 31 d'agostu de 2010.
  25. ↑ Cockeram, Paul (payares de 2010). «Life of Pi». Master Plots 4 edition:  páxs. 1-3.
  26. ↑ Life of Pi: The Illustrated Edition by Yann Martel and Tomislav Torjanac. The Sunday Times. 15 de setiembre de 2007. http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/books/fiction/article2452877.ece. Consultáu'l 19 d'ochobre de 2010.
  27. ↑ Martel, Yann (15 d'abril de 2006). escritu n'UK. A brush with the art of Pi. The Sunday Times. http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/books/article705244.ece. Consultáu'l 19 d'ochobre de 2010.
  28. ↑ The Illustrated Life of Pi. The Guardian. 27 de setiembre de 2007. http://www.guardian.co.uk/books/gallery/2007/sep/27/generalfiction?picture=330832892. Consultáu'l 19 d'ochobre de 2010.
  29. ↑ Cooper, Neil (15 de marzu de 2007). «Life of Pi Citizens' Theatre, Glasgow». The Herald. Consultáu'l 19 d'ochobre de 2010.
  30. ↑ «A remarkable journey from novel to stage» (6 d'avientu de 2004). Consultáu'l 19 d'ochobre de 2010.
  31. ↑ «Production goes jugular». This is Cornwall. Northcliffe Media (18 de xunu de 2008). Consultáu'l 22 de marzu de de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).

Enllaces esternos

Xeneral
Comentarios (n'inglés)

Plantía:Socesión de premios

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.