Kylie Minogue
Vida
Nacimientu Melbourne[1], 28 de mayu de 1968[2] (55 años)
Nacionalidá Bandera de Australia Australia
Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Familia
Casada con Joshua Sasse (2015 – 2017)
Pareyes ‎Olivier Martinez‎
Andrés Velencoso (es) Traducir
‎Clément Sibony‎
Hermanos/es
Estudios
Estudios Camberwell High School (en) Traducir
Llingües falaes inglés[4]
Oficiu actriz de televisión, actriz, cantante, actriz de cine, productora de cine, compositora de cantares, cantautora, compositora, diseñadora de moda, escritora, entamadora, filántropa
Pesu 46 kg
Altor 1,52 m
Trabayos destacaos Neighbours
I Should Be So Lucky
Locomotion / Glad to be Alive
Premios
Xéneru artísticu pop
dance pop (es) Traducir
Nu-discu
electropop (es) Traducir
Música lletrónica
art pop (en) Traducir
R&B contemporaneu
Bubblegum pop
Mena de voz sopranu
Instrumentu musical voz
Discográfica EMI
Parlophone
Mushroom Records (es) Traducir
Deconstruction Records (es) Traducir
Capitol Records
Astralwerks (es) Traducir
Warner Music Group
Geffen Records (es) Traducir
Festival Records
Warner Bros. Records
Bertelsmann Music Group
Warner Music Australia
PWL
Warner Records
BMG Rights Management
IMDb nm0001541
kylie.com
Cambiar los datos en Wikidata

Kylie Ann Minogue (/ˈkaɪliː mɨˈnonʊɡ/) (28 de mayu de 1968, Melbourne) ye una cantante australiana de música pop, compositora y actriz, conocida notablemente pol so álbum Fever (2001) y el so esitosu senciellu «Can't Get You Out Of My Head», que valió-y dos distinciones de los premios Brit en 2002.[9][10] La cantante vendió un total de 80 millones de producciones musicales nel mundu.[11]

Dempués d'empezar la so carrera como una actriz infantil na televisión australiana, llogró reconocencia al traviés del so papel na serie de televisión Neighbours, antes d'empezar la so carrera como cantante en 1987. El so primer senciellu, «The Llocu-Motion», tuvo siete selmanes nel númberu unu na llista de senciellos australiana y convirtióse nel senciellu más vendíu de la década. Esto llogró que tuviera contactos con compositores y los productores Stock, Aitken & Waterman. El so primer álbum, Kylie (1988), y el senciellu «I Should Be So Lucky», cada unu algamando'l númberu unu en Reinu Xuníu, y nos próximos dos años, los sos primeros trelce senciellos algamaron la llista de los diez destacaos en Gran Bretaña. La so primer película, The Delinquents (1989) foi un ésitu de taquilla n'Australia y Reinu Xuníu y recibió reseñes xeneralmente positives.

Primeramente presentada como una "girl next door", Minogue trató de tresmitir un estilu más maduru na so música y la so imaxe pública.[12] Los sos singles fueron bien recibíos, pero dempués de cuatro álbumes los sos récores de ventes fueron menguando, y dexó a Stock, Aitken & Waterman en 1992 pa establecese como una intérprete más madura ya independiente.[13][14] El so siguiente senciellu, "Confide in Me", algamó'l númberu unu n'Australia y foi un ésitu en dellos países europeos nel añu 1994.[12][15] Amás fixo un dueto con Nick Cave, llamáu "Where the Wild Roses Grow", que llogró que Minogue axuntara más credibilidá artística.[14] Cola inspiración d'una amplia gama d'estilos musicales y artistes, Minogue tomó'l control creativu sobre la composición del so siguiente álbum, Impossible Princess (1997), que nun llogró atraer bones crítiques y tuvo baxes ventes nel Reinu Xuníu, pero foi un ésitu n'Australia.[16][17]

Minogue volvió a la fama en 2000 col senciellu "Spinning Around" y el so álbum dance Light Years, y actuó mientres les ceremonies inaugurales y la clausura de los Xuegos Olímpicos de Sydney nel añu 2000.[17] Nos sos videos musicales Minogue amosó una personalidá más sexualmente provocatible y coqueta.[18] Depués llanzó'l so senciellu "Can't Get You Out Of My Head", que algamó'l númberu unu en más de 40 países,[19] y el so álbum Fever (2001) que foi un ésitu en tol mundu, inclusive n'Estaos Xuníos, un mercáu nel que Minogue recibiera poca reconocencia.[20] Minogue embarcar nuna xira de conciertos, pero atayar cuando foi diagnosticada de cáncer de mama en 2005.[21] Dempués de la ciruxía y el tratamientu de quimioterapia, volvió a entamar la so carrera en 2006 con Showgirl: Homecoming Tour.[22] El so décimu álbum, X, foi llanzáu en 2008 y foi siguíu de la xira internacional KylieX2008. En 2009, embarcar en For You, For Me Tour, la so primer xira de conciertos nos EE. XX. y Canadá. En 2010 llanzó al mercáu'l so oncenu álbum d'estudiu tituláu Aphrodite, inspiráu na diosa griega "Afrodita", del cual esprendióse n'esitosu senciellu "All The Lovers", con un videu musical bien polémicu, que alzó les ventes del álbum.

A pesar de que foi tornada por dellos críticos, especialmente mientres los primeros años de la so carrera, Minogue consiguió un récor de ventes en tol mundu, convirtiéndose nuna de les artistes más vendíes de tolos tiempos y n'unu de los grandes iconos pop más influyentes de la hestoria. Recibió premios notables na industria de la música, ente ellos múltiples ARIA, dellos BRITs y un Premiu Grammy, tamién numberosos premios internacionales como un Mo Award, nomándola "Artista Australiana del Añu", poles sos elevaes ventes de discos, en 2008, la reina Sabela II d'Inglaterra concedió-y un OBE poles sos "servicios a la música", amás recibió un MIT (Music Industry Trust), siendo la primer y única muyer en recibilo y una medaya de la Orde de les Artes y les Lletres nel mesmu añu. Kylie Minogue ye la única artista musical n'algamar puestos #1 nos gráficos británicos, mientres les décades de los años 1980, los años 1990, los 2000 y los 2010. En 2011, «I Should Be So Lucky» foi añadíu al National Film and Sound Archive del rexistru de Sounds of Australia.[23][24] El 27 de payares de 2011, nel ventenu quintu aniversariu de los premios ARIA, Kylie Minogue foi honorificada pola Australian Recording Industry Association na ARIA Hall of Fame.[25] Minogue ye l'artista australiana más vendida de tolos tiempos.[26]

Vida y carrera

1968-1986: Primeros años y entamu de la so carrera

Kylie Minogue nació'l 28 de mayu de 1968, en Melbourne, Australia. Ye la fía mayor de Ronald Charles Minogue, contable d'ascendencia irlandesa, y Carol Ann (Jones de soltera), una antigua baillarina de Maesteg, Gales.[27][28] La hermana de Kylie, Dannii Minogue, ye tamién cantante pop y enantes xuráu d'Australia's Got Talent, mientres el so hermanu, Brendan, ye camarógrafu en programes de noticies n'Australia. Los hermanos Minogue criar en Surrey Hills, un barriu de les contornes de Victoria, onde Kylie asistió a la Escuela Preparatoria Camberwell de Melbourne, Australia.[29]

Les hermanes Minogue empezaron la so carrera como actrices de neñes na televisión australiana.[27] Dende los once años, Kylie apaeció en pequeños papeles en telenoveles como The Sullivans y Skyways, y en 1985 foi escoyida pa unu de los papeles principales en The Henderson Kids.[30] Comenenciuda en faer carrera na música, fixo una demo pa los productores del programa selmanal Young Talent Times, onde Dannii yera cantante fixa.[31][32] Kylie fixo la so primer apaición pública en televisión nesi programa en 1985, pero nun foi convidada a xunise al repartu. L'ésitu de Dannii clisó a Kylie como actriz,[27] hasta que participó nun casting pa la telenovela Neighbours en 1986, faciendo'l papel de Charlene Mitchell, una escolina convertida en mecánica de garaxe.[33] Neighbours llogró gran popularidá nel Reinu Xuníu, y el guión incluyía un romance ente'l so personaxe y l'interpretáu por Jason Donovan qu'acababa en boda en 1987, llogrando una audiencia de 20 millones d'espectadores británicos.[34]

La so popularidá n'Australia se evidenció al consiguir ser la primer persona en ganar cuatro premios Logie na mesma convocatoria, y tamién la más nueva en recibir el Gold Logie como «actriz de televisión más popular» del país, por votación pública.[35]

1987-92: Carrera musical en Stock, Aitken & Waterman

Estrella de Minogue grabada en Melbourne, Australia, nomándola Artista del sieglu en televisión, cine y música.

Mientres un conciertu de caridá del Fitzroy Football Club xunto con otros miembros del repartu de Neighbours, Minogue interpretó «I Got You Babe» a dúu col actor John Waters, y «The Llocu-Motion» como bis. Esto traxo consigo qu'acabara roblando un contratu con Mushroom Records en 1987.[36] El so primer senciellu, «The Llocu-Motion», tuvo siete selmanes nel númberu unu les llistes n'Australia. Vendió 200.000 copies, convirtiéndose asina nel senciellu más vendíu de los ochenta, y Minogue recibió por ello'l premiu ARIA.[37][38] Esti ésitu fizo que Minogue viaxara a Inglaterra xunto al executivu de Mushroom Records Gray Ashley pa trabayar con Stock, Aitken & Waterman. El cantar algamó'l númberu unu en Reinu Xuníu, Australia, Alemaña, Finlandia, Suiza, Israel y Hong Kong.[39] y Minogue ganó per segunda vegada consecutiva'l premiu ARIA por vender el senciellu con más ésitu, y tamién recibió'l Premiu de Llogru Especial».[40] El so álbum de debú, Kylie, una coleición de cantares dance-pop, tuvo más d'un añu nes llistes de Gran Bretaña, inclusive delles selmanes como númberu unu.[41] L'álbum llogró un oru n'Estaos Xuníos, y el senciellu, «The Llocu-Motion», algamó'l númberu trés nos Billboard Hot 100,[42] y un númberu unu nes llistes canadiense. «It's Non Secret», que foi llanzáu namái n'Estáu Xuníos, algamó'l númberu 37 a entamos de 1989, y «Turn It Into Love» llanzóse como senciellu en Xapón y algamó ellí'l númberu unu.[42]

En xunetu de 1988, «Got to Be Certain» convertir nel tercer senciellu númberu unu consecutivu nes llistes d'Australia y, dempués d'aquel añu, dexó Neighbours pa dedicase de llenu a la so carrera musical.[43] Jason Donovan comentó: «Cuando los espectadores ver na serie yá nun víen a la mecánica Charlene, sinón a una estrella del pop».[27] Un dúu con Donovan, tituláu «Especially for You», vendió casi un millón de copies en Reinu Xuníu a entamos de 1989, pero'l críticu Kevin Killian escribió que'l cantar yera «majestuosamente espantible... lo que fai que'l cantar "Endless Love" de Diana Ross y Lionel Richie suene como un Mahler».[44] De cutiu foi llomada de «la Cantante Periquita» pol so detractores nos años siguientes; sicasí, una crítica de Chris True sobre l'álbum Kylie Allmusic suxuría que'l curiosu de Minogue trescendía les llendes de la música, anque tamién dixo que «la so tenrura faía que les cortes fueren bastantes insulses y difíciles de soportar».[45][46]

El so siguiente álbum, Enjoy Yourself (1989) foi un ésitu en Reinu Xuníu, Europa, Nueva Zelanda, Asia y Australia, y consiguió l'ésitu de dellos senciellos, por casu el cantar númberu unu en Gran Bretaña «Hand on Your Heart», pero "pinchó" n'América del Norte, y Minogue foi suprimida de la discográfica estauxunidense Geffen Records.[41] Fixo la so primer xira, Enjoy Yourself Tour, per Reinu Xuníu, Europa, Asia y Australia, onde'l Herald Sun de Melbourne escribió que yera yá «el momentu d'abandonar la presuntuosidad ― porque la neña yera yá una estrella».[47] N'avientu de 1989, Minogue foi una de les vocalista incluyíes nel remake de «Do They Know It's Christmas»,[48] y estrenó la so primer película Los delincuentes en Londres. Foi recibida fríamente polos críticos, y el Daily Mirror analizó la interpretación de Minogue señalando que tenía demasiao carisma como p'actuar "como farina d'avena frío", pero tuvo gran ésitu d'audiencia; en Reinu Xuníu recaldó más de 200.000 llibres, y n'Australia foi la cuarta película con más recaldación de 1989 y tamién 1990.[49][48][50][51]

Rhythm Of Love (1990) exhibía un estilu más adultu y sofisticáu de música dance, y tamién los primeros esbozos de la rebelión de la Minogue contra'l so equipu de producción y l'imaxe de «girl next door».[52] Decidida a conquistar una audiencia más madura, Minogue tomó'l control de los sos videos musicales, empezando por «Better the Devil You Know», y amosóse a si mesma como una muyer adulta y sexualmente consciente.[53] La so rellación con Michael Hutchence foi vista, en parte, como un alloñamientu de la so primer personalidá; Hutchence foi acusáu de «malvar a Kylie», y de que'l cantar «Suicide Blonde» d'INXS inspirárase nella.[54] Los senciellos de Rhythm of Love vendiéronse bien n'Europa y Australia y fueron bien populares nos club nocherniegos de Gran Bretaña. Peter Waterman señaló más tarde que «Better the Devil You Know» foi un finxu na so carrera y que esto la convirtió en «el más caliente y conocíu baille de la escena, y naide poder algamar, foi'l meyor récor dance del momentu».[27] «Shocked» convertir nel so treceavu senciellu destacáu na llista de los diez meyores cantares en Gran Bretaña.[41]

En mayu de 1990, Minogue interpretó'l so arreglu pa banda de «Help!» de The Beatles ante 25.000 persones en John Lennon: The Tribute Concert a les veres del ríu Mersey en Liverpool. Yoko Ono y Sean Lennon estimaron a Minogue el so sofitu na Fundación de John Lennon, mientres los medios de comunicación falaron positivamente de la so interpretación. The Sun escribió: «La estrella de telenovela sorprendió a los de Liverpool— Kylie Minogue merez los sos aplausos».[55] Orixinalmente, el contratu con Stock, Aitken & Waterman yera namái pa tres álbumes, pero Minogue convenciólos de llanzar un cuartu álbum, Let's Get To It (1991), qu'algamó'l númberu 15 nes llistes britániques y el primeru de los sos álbumes en nun entrar nel Top 10.[41] El so decimocuartu senciellu «Word Is Out» foi tamién el primeru que nun figuró na llista Top 10 de senciellos,[41] anque los siguientes «If You Were with Me Now» y «Give Me Just a Little More Time» llegaron al cuatro y dos respeutivamente.[41] Minogue consiguió los oxetivos del so contratu y escoyó nun anovalo.[27] Cuntaba que había estáu primida por Stock, Aitken and Waterman, y dixo: «Fuí un títere al empiezu, remanada pola mio discográfica, nun yera capaz d'estremar la derecha de la esquierda».[56] Señaló en delles entrevistes que, dende'l so puntu de vista, Stock, Aitken & Waterman aforfugar demasiáu, y comparó el so trabayu cola so dómina de Neighbours, sorrayando que lo que los sos productores queríen yera que se «aprendiera les sos lletres, que les cantara ensin entrugues, y qu'amás promocionara'l productu». Ente los sos fans aumentó la oposición contra la fórmula de los productores, y Minogue dexó a Stock, Aitken & Waterman en 1992, y tomó la decisión de dixebrase tamién del sellu PWL.

Llanzóse un álbum de Greatest Hits nel 1992, algamando'l númberu unu nel Reinu Xuníu y el númberu trés n'Australia, y los senciellos «What Kind of Fool (Heard All That Before)» y el so cover de «Celebration» de Kool & The Gang dambos algamaron el Top 20 en Gran Bretaña.[41][57]

1993-98: Firma con Deconstruction Records, Kylie Minogue y Impossible Princess

El contratu de Minogue con Deconstruction Records foi llargamente sofitáu na industria musical como l'empiezu d'una nueva fase na so carrera, pero'l so álbum epónimu Kylie Minogue (1994) recibió reseñes mistes. Vendió bien n'Europa y Australia, onde'l senciellu «Confide in Me» tuvo por cuatro selmanes nel númberu unu. Esti álbum viose como'l primeru que les sos cantares grabaos nes sesiones, que nun apaecieron nel discu, introducir n'Internet.[58] Sorprendió pol so soníu teunolóxicu y la so temática, que paecía aludir a los teléfonos eróticos; dalgunos quixeron detectar influencies de Erotica de Madonna. Apaeció como una striptease nel video pal so próximu senciellu, «Put Yourself in My Place», inspiráu por Jane Fonda na película Barbarella.[59] Esti senciellu y el próximu, «Where Is the Feeling», cada unu algamó los Top 20 en Gran Bretaña, y l'álbum algamó'l númberu cuatro, finalmente vendiendo 250,000 copies.[41][60] Mientres esti periodu, ella fixo una apaición especial como ella mesma, nun episodiu de la comedia The Vicar of Dibley. El direutor Steven Y. de Souza tuvo intrigado pola portada de Minogue en Who como unu de «The 30 Most Beautiful People in the World», y ufiertó-y el so papel na película Street Fighter xunto a Jean-Claude Van Damme.[61] La película foi un moderáu ésitu, recaldando 70 millones de dólares n'Estaos Xuníos, pero recibió probes reseñes con Richard Harrington de The Washington Post llamándo a Minogue «la peor actriz nel mundu de fala inglesa».[61][62] Ella actuó xunto a Pauly Shore y Stephen Baldwin en Bio-Dome (1996), pero foi un fracasu, refugáu por Movie Magacín International como'l «más grande bagazu de celuloide».[61] Minogue retornó a Australia onde apaeció nun curtiumetraxe Hayride to Hell (1995), y más tarde fixo un cameo d'ella mesma en Diana & Me (1997)[63]

El video musical para «Where the Wild Roses Grow» (1995) tuvo inspiráu na pintura Ofelia (1851/52) de John Everett Millais.

El cantante australianu Nick Cave amosóse bien interesáu por trabayar con Minogue dende'l llanzamientu de "Better the Devil You Know", diciendo que contién «una de les lletres más angustiantes y violentes na música pop», y «cuando Kylie Minogue canta estes pallabres, hai una inocencia a ella que fai que l'horror d'esta lletra respigante sía entá más convincente».[64] Ella collaboró en «Where the Wild Roses Grow» (1995), una trabancosa balada que les sos lletres narra l'asesinatu dende los puntos de vistes del asesín (Cave) y la so víctima (Minogue). El video tuvo inspiráu pola pintura Ofelia de John Everett Millais, y amosó a Minogue como la víctima asesinada, llexando nun estanque mientres una culiebra nada sobre'l so cuerpu. El senciellu recibió una estensa atención n'Europa, onde algamó'l top 10 en dellos países, y aclamación n'Australia onde algamó'l númberu dos nos gráficos de senciellu, y ganó un premiu ARIA por cantar del añu» y «meyor llanzamientu pop».[65][66] Nes siguientes apaiciones de conciertu con Cave, Minogue recitó la lletra de «I Should Be So Lucky» como una poesía nel «Poetry Jam» nel Royal Abert Hall, Londres por suxerencia de Cave, y más tarde describir como'l «momentu más catárticu». Ella acreditó a Cave con da-y l'enfotu pa espresase artísticamente, diciendo: «Él enseñóme a nun esviase demasiáu de lo que soi, sinón dir más allá, probar coses distintes, y nunca perder de vista a mi fueru internu, la parte más difícil foi desamarrar el mio verdaderu yo y ser totalmente sincera na mio música».[67] Por 1997, Minogue tuvo nuna rellación col fotógrafu Stéphane Sednaoui, quien la animo a desenvolver la so creatividá.[68] Inspiráu pola cultura xaponesa, ellos crearon una combinación visual d'una superheroína geisha y manga» pa les fotografíes del álbum Impossible Princess y el video pa «German Bold Italic», la collaboración de Minogue con Towa Tei.[69] Minogue dibuxó la so inspiración dende la música d'artistes como Shirley Manson, Garbage, Björk, Tricky y U2, y músicos xaponeses como Pizzicato Five y Towa Tei.[70]

Imposible Princess inclúi collaboraciones con músicos como James Dean Bradfield y Sean Moore de Maniac Street Preachers. Totalmente un álbum dance, el so estilu nun foi representáu pol so primer senciellu «Some Kind of Bliss», y Minogue atopó conseyos qu'ella tuvo intentando convertila nuna artista indie. Ella faló con Music Week: «Tuvi que caltener diciendo a la xente qu'esto nun ye un álbum de guitarra indie. Nun se trata de coyer una guitarra y roquear».[71] Reconociendo qu'ella tratara d'escapar de les sos perceiciones que se desenvolviera mientres la so carrera temprana, Minogue comentó qu'ella taba dispuesta a «escaecer les crítiques dolioses» y «aceptar el pasáu, abrazándolo, utilizándolo».[72] El so video para «Did It Again» fixo un homenaxe a les sos primeres encarnaciones, como notó nel so llibru autobiográficu La la la: «Dance Kylie, Cute Kylie, Sex Kylie y Indie Kylie tou tuvieron lluchando pola supremacía cuando elles enfrentáronse violentamente unu con otra».[73] Billboard describió al álbum como «estelante» y concluyó que «ye una oportunidá comercial dorada pa una discográfica cola visión y la enerxía [pa llanzalo n'Estaos Xuníos]. Un bon oyíu detectaría una rellación ente Impossible Princess y el mayor ésitu de Madonna, Ray of Light».[67] En Reinu Xuníu, Music Week apurrió una evaluación negativa, comentando que «la voz de Kylie toma una llinde temperamental... pero non lo suficiente fuerte pa faelo demasiáu».[74] El mesmu añu, por cuenta de la muerte de Diana de Gales, Minogue decidió retrasar el llanzamientu mundial del álbum, renombrando l'álbum "Kylie Minogue '98". Convertir nel álbum menos vendíu de la so carrera. A la fin del añu, una campaña de Virgin Radio declaró: «Fiximos daqué p'ameyorar el catálogu de Kylie: censurar».[33] Una encuesta conducida por Smash Hits votó por ella como la «peor persona vistida, peor cantante, y la segunda cosa más horrible —dempués de les arañes».[33]

N'Australia, Imposible Princess tuvo 35 selmanes nos gráficos d'álbumes d'estudiu nel númberu cuatro,[75] pa convertise n'álbum más esitosu dende Kylie en 1988, y la so xira Intimate and Live foi ampliáu por cuenta de la demanda.[76] El Premier Victoriano, Jeff Kennettm, dio una cívica receición pa Minogue en Melbourne,[77] y ella caltuvo un altu perfil n'Australia con interpretaciones en vivu, incluyendo'l festival LGBT Mardi Grass,[76] la ceremonia d'apertura en Crow Casino de Melbourne,[78] y los estudios 20th Century Fox en Sydney en 1999, onde ella interpretó a «Diamonds Are a Girl's Best Friend» de Marilyn Monroe,[79] y un conciertu navidiegu en Dili, n'asociación cola Fuercies de Paz de les Naciones Xuníes.[79] Mientres esti tiempu, ella filmó un pequeñu papel pa la película fecha n'Australia Cut.

1999-2005: Trabayu en Parlophone, Light Years, Fever y Body Language

La firma Deconstruction Records foi mercada pol sellu BMG en 1993 mientres Minogue axustaba anovar el so contratu, y en 1998 cesó na so actividá, polo que Minogue viose obligada a roblar por otru sellu.

Nun hiatu, ella interpreta un dueto colos Pet Shop Boys nel so álbum Nightlife y pasa munchos meses en Barbados interpretando La torbonada de Shakespeare.[80] Retornando a Australia, ella apaez na película Sample People y graba una versión de «The Real Thing» de Russell Morris pa la banda sonora.[80]

N'abril de 1999, firma con Parlophone.[81] Según Miles Leonard, el so nuevu A&R en Parlophone, foi la discográfica y non Minogue la responsable que la so carrera tuviera un baxón, creyendo que'l so talentu nun fuera tapáu por Deconstruction.[82] Más tarde, Leonard faló con HitQuarters: «Yo creía qu'ella yera inda bien fuerte vocalmente, y aun así definitivamente una estrella... y yo sabía que con un bon proyeutu, los compositores fayadizos, los productores fayadizos, un bon equipu, inda tendría una base de fans perhí». Parlophone deseyó restablecer a Minogue como una artista pop qu'ellos sentíen como esencialmente yera, pero que lu hai perdíu. Leonard dixo: «Pero nun quixi faer una llanzada pop; querer pa tener una llende y daqué de fondura».[82]

El so álbum Light Years (2000) foi una coleición de cantares dance, influyíu pola música discu. Minogue dixo que la so intención foi presentar música dance-pop nuna «forma más esaxerada» y faela «risondera».[81] Xeneró fuertes reseñes y foi un ésitu por toa Asia, Australia, Nueva Zelanda y Europa, vendiendo más d'un millón de copies en Reinu Xuníu.[83] El senciellu «Spinning Around» volvióse'l primer númberu unu en Gran Bretaña en diez años, y el so video incluyó en reveladores pantaloncillos doraos, que se convirtieron como una marca».[84][85] Nun artículu 2009 de The Times, El senciellu foi descritu como un gran estandarte pa la nueva era nel synthpop que tuvo siguiendo.[86] El so segundu senciellu, «On a Night Like This» algamó'l númberu unu n'Australia, y el númberu dos en Reinu Xuníu.[87][41] «Kids», un dueto con Robbie Williams, tuvo tamién incluyíu nel álbum Sing When You're Winning de Williams, y algamó el númberu dos en Reinu Xuníu.[41]

Minogue presentar a la ceremonia de clausura de los Xuegos Olímpicos de Sydney 2000, onde realizó una presentación musical cantando'l so ésitu "On a Night Like This" y una versión del cantar d'ABBA, "Dancing Queen", nun eventu vistu por aproximao 2.100 millones de persones en 220 países. A finales del 2000,[41] Minogue llanza la so compilación Hits+, incluyendo lo meyor de los sos álbumes con Deconstruction Records y nueve canciones primeramente ensin llanzar.[88] Depués embarcóse nel On A Night Like This Tour, el tour por Australia y Reinu Xuníu[89] onde vendió más de 200.000 entraes, imponiendo'l récor d'una artista muyer.[90] Minogue tuvo inspirada pola xira mundial 1993 The Girlie Show de Madonna qu'incorpora arte burlesque y teatru. William Baker tamién citó l'estilu de los espectáculos de Broadway como La cai 42, películes como Levando ancles, Pácifico sur, los musicales de los trenta de Fred Astaire y Ginger Rogers y les interpretaciones en direuto de Bette Midler.[91] Minogue foi aclamada pol so nuevu material y les sos reinterpretaciones de dalgunos de los sos grandes ésitos, convirtiendo «I Should Be So Lucky» nun cantar románticu, y «Better the Devil You Know» nun númberu Big Band de los cuarenta. Ella ganó un premiu Mo pa entretenimientu en direuto australianu como «Intérprete del añu».[92] Dempués de la xira preguntóse-y por un periodista de Seattle Post-Intelligencer de lo qu'ella pensaba yera la so mayor fortaleza, y respondió: «Soi un tou terrenal. Si tuviera qu'escoyer un solu elementu de lo que faigo, nun sé si facer sobresalir en cualesquier d'ellos. Pero poner toos xuntos, y sé lo que toi faciendo».[93]

Ella apaeció como «The Green Fairy» en Moulin Rouge!, poco antes del llanzamientu de Fever, un álbum que contién elemento disco combináu con electropop ochentero y synthpop.,[93][94] Fever algamó'l númberu unu n'Australia, el Reinu Xuníu, y al traviés d'Europa, finalmente llogrando viendas mundiales de más d'ocho millones.[95] El primer senciellu del álbum, "Can't Get You Out of My Head",[96] convertir en nᵘ1 nes llistes de más de 20 países, y el so discu senciellu vendió 5.000.000 de copies envaloraes.[95] En 2002, al calor del so repique comercial, firma pa Estaos Xuníos col sellu Capitol Records, y embárcase na xira KylieFeverTour 2002.[97] Esta xira tenía que traer a la estrella'l 20 de xunu de 2002 al Palau Olímpic de Badalona (Barcelona) nel que sería'l so primer conciertu n'España,[98] pero l'actuación suspender nel últimu momentu por coincidir la fecha con una fuelga xeneral.

Kylie Minogue fai la presentación en direuto de "Can't Get Blue Monday Out of My Head" nos Brit Awards[99] d'esi añu, y gana 2 premios, por Álbum Internacional, como Fever, y Artista Internacional. Nel añu 2003, Minogue gana un Premios Grammy por Meyor Grabación de Dance[100] cola tema "Come Into My World", dempués llanza "Love at First Sight" y en payares, la revista Music Week publicó: «Kylie preparar pa llanzar l'álbum que munches de les dives del pop quixeren faer».

L'estilista y el direutor creativu de Minogue, William Baker esplico que los videos musicales pa Fever tuvieron inspiraos por películes de ciencia ficción ―especialmente aquelles de Stanley Kubrick― y resaltó los elementos electropop de la música usando baillarinos nel estilu de Kraftwerk. Alan MacDonald, el diseñador de la xira 2002 KylieFever, llevó esos elementos al escenariu encarnando les antigües personificaciones de Minogue.[101] El show abrió con Minogue como una engañadora muyer espacial, qu'ella mesma lo describió como «la Reina de Metrópolis colos sos runfíos», al traviés d'escenes inspirada por A Clockwork Orange de Kubrick, siguíu por delles personificaciones de la carrera de Minogue.[101] Minogue dixo que finalmente foi capaz d'espresase de la manera que quería, y que siempres foi una «showgirl nel corazón».[101] Mientres el 2002, trabayó na película animada The Magic Roundabout, estrenada n'Europa en 2005, y en 2006 nos Estaos Xuníos; dio la voz a una de los protagonistes, Florence.[102]

Minogue empezó una rellación col actor francés, Olivier Martínez, dempués de conocelo na ceremonia 2002 de los premios Grammy.[12] El so próximu álbum, Body Language (2003), foi llanzáu xunto a un conciertu de namái invitación, tituláu Money Can't Buy, nel Hammersmith Apollo en Londres. L'eventu marcó la presentación d'un nuevu estilu visual, diseñáu por Minogue y Baker, inspiráu en parte por Brigitte Bardot, que Minogue comentó: «Tendí a pensar en BB [Bardot] como, bonu, ella ye una sexpot, ¿non? Ella ye una de los grandes pin-ups. Pero ella yera bastante radical na so manera nesi momentu. Y escoyimos pa faer referencia a la dómina, que yera... un amiestu perfecto de coqueta y rock and roll».[103] L'álbum quitó la importancia del estilu del discu y Minogue dixo que tuvo inspirada por artistes de 1980 como Scritti Politti, The Human League, Adam and the Ants y Prince, combinando los sos estilos con elementos de hip hop.[104] Recibió crítiques positives con Billboard escribiendo que Minogue tien l'habilidá d'escoyer grandes cantares y productores».[105] Allmusic describir como «un casi álbum pop perfectu... Body Language is lo que pasa cuando una diva dance-pop toma'l control y enfoca no que ye importante en llugar de tratar de sorprendese a sigo mesma en relevancia continua».[106] Les ventes de Body Language fueron bien baxes que lo antemanao depués del ésitu de Fever,[95][107] anque'l so primer senciellu, «Slow» foi un númberu unu en Reinu Xuníu y Australia.[108] Dempués d'algamar unu nos gráficos club d'Estaos Xuníos, «Slow» recibió una nominación pa los Grammy na categoría de meyor álbum dance.[109][110]

Body Language llogró la so primer selmana de ventes de 43.000 copies nos Estaos Xuníos, y tornó significantemente na segunda selmana.[111] The Wall Street Journal describió a Minogue como «una superestrella internacional que paez incapaz de conquistar el mercáu estauxunidense».[111] Minogue comentó que faló cola so discográfica estauxunidense que nun taba dispuesta a invertir el tiempu necesariu pa establecese nos Estaos Xuníos y que prefier ameyorar l'ésitu que llograra yá n'otres partes del mundu, una actitú enxaretada pol analista Geoff Mayfield de Billboard como una decisión de negociu... Si fuera'l so contador, nun podía echa-y la culpa por faer esa llamada».[111] Minogue más tarde comentó que nun taba esmolecida del so sucesu llindáu nos Estaos Xuníos, y tuvo más atayada polos camientos que consideró a la so carrera incompletu ensin esto.[112]

Minogue xugó un papel d'invitada especial na temporada final de la serie risible Kath & Kim, onde referencia'l so primer rol como Charlene en Neighbours, mientres una secuencia de boda. L'episodiu llogró l'audiencia más alta del añu de l'Australian Broadcasting Corporation.[113]

Pa celebrar los sos 17 años de carrera musical, llanzó'l so segundu álbum de grandes ésitos en payares de 2004, tituláu Ultimate Kylie, añadíu colos sos videos musicales nun compilatorio de DVD del mesmu.[64] L'álbum devasó la cantidá de los compilados de Greatest Hits y Hits+, coleccionando cantares de la so carrera de dos décades.[114] Ultimate Kylie introdució los sos senciellos «I Believe in You», co-escrita con Jake Shears y Babydaddy de los Scissor Sisters, y «Giving You Up».[115] «I Believe in You» algamó'l top trelce del gráficu Dance/Club Play Songs,[109] y Minogue foi nomada pa los premios Grammy per cuartu añu consecutivu cuando'l cantar foi nomada na categoría de «meyor grabación dance».

A entamos de 2005, Kylie: The Exhibition abrió en Melbourne. La esposición gratuita incluyó vestuariu y fotografíes de la carrera de Minogue, y foi en xira a capitales australianos recibiendo más de 300.000 visitantes.[116] Foi exhibíu nel Muséu de Victoria y Alberto en Londres en febreru de 2007.[117] Minogue empezó la so xira Showgirl: The Greatest Hits, interpretando n'Europa, y depués viaxó a Melbourne, onde foi diagnosticada con cáncer de mama.[118]

2006-09: Regresu, Showgirl: The Homecoming Tour, X y dos grandes xires

Actuación de la cantante nuna de les sos xires más grandes, KylieX2008, en Berlín. (xunetu de 2008)

En payares de 2006, Minogue resumió la so xira Showgirl: The Homecoming con una interpretación en Sydney. Ella faló colos periodistes antes del conciertu que diba ser bien emotivu, y ella lloró antes dedicar el cantar «Especially for You» al so padre, un sobreviviente de cáncer de próstata.[17] Les sos rutines de baille fueron retrabajadas p'afaese a la so condición médica, y cambeos más lentos de vestuarios y llargos descansos fueron introducíos ente les seiciones del espectáculu pa caltener la so fuercia.[119] Los medios de comunicación reportó que Minogue interpretó enérxicamente, con Sydney Morning Herald describiendo'l show como una estravagancia» y «nada menos que un trunfu».[17] La siguiente nueche, Minogue xunir con Bono, quién tuvo n'Australia como parte de la so xira Vertigo d'U2 pa faer un dueto de «Kids», pero Minogue foi forzada a atayar les sos próximes apaiciones entamaes nel espectáculu d'U2 debíu al escosamientu.[120] Los shows de Minogue por toa Australia siguieron recibiendo reseñes positives, y dempués de pasar una navidá cola so familia, ella resumió la manga europea de la so xira con seis show con entraes dafechu escosaes en Wembley Arena, antes de llevar la so xira a Manchester por seis shows adicionales.

En febreru de 2007, Minogue y Olivier Martínez anunciaron que punxeron fin a la so rellación, pero caltener en términos amistosos. Minogue foi reportada por haber sío «defraudada por falses acusaciones [mediátiques] de la desllealtá de Martinez».[12] Ella defendió a Martínez, y reconoció el so sofitu apurríu mientres el so tratamientu de cáncer de mama, comentando: «Él siempres tuvo ende, ayudando con coses práutiques y siendo proteutor. Foi increíble. Nun duldar n'atayar el trabayu y poniendo en práutica proyeutos n'espera pa poder tar conmigo. Él ye l'home más honorable que conocí».[12]

En payares de 2007, Minogue llanza X, el so décimu álbum y, por bien aldericáu, como'l so regresu.[14] L'álbum d'estilu electro inclúi contribuciones de Guy Chambers, Cathy Dennis, Bloodshy & Avant y Calvin Harris.[14] Pal estilu visual completu de X, incluyendo'l videu musical pal so primer senciellu «2 Hearts», Minogue y William Baker desenvolvieron una combinación del estilu del teatru Kabuki y les estétiques aniciáu de los club de bailles de Londres incluyendo Boombox.[121] L'álbum recibió delles crítiques pola trivialidad de la so esperiencies leves de Minogue col cáncer de mama; ella respondió esplicando la naturaleza personal de dellos cantares del álbum y dixo: «La mio conclusión ye que si fixi un álbum de cantares personales que sería vistu como Impossible Princess 2 y ser oxetu de crítica per igual».[14] El críticu de Rolling Stone describió a Minogue como «l'accionista más importante de la fiesta d'una diva pop»., y dixo que'l so cáncer de mama, «afortunadamente, la esperiencia nun fixo de la so música perceptiblemente fonda».[13] Más tarde, Minogue dixo: «En retrospectiva, ensin dulda podría ameyorar [l'álbum], diría ensin añader otra cosa. Teniendo en cuenta'l tiempu que tuvimos, ye lo que ye. Yo tenía un montón de coses risonderes en marcha».[122]

X y «2 Hearts» entraron nel álbum nos gráficos d'álbumes y senciellos d'Australia respeutivamente.[123][124] En Reinu Xuníu, X primeramente atraxo ventes favorables, anque'l so rendimientu comercial finalmente ameyoró, y Minogue ganó un premiu Brit na categoría solista femenina internacional».[18][125] X foi llanzáu nos Estaos Xuníos n'abril de 2008, y debutó fora del top 100 nos gráficos d'álbumes a pesar de dalguna promoción. Minogue llamó'l mercáu d'Estaos Xuníos «notoriamente dificultosu... Tien munches denominaciones na radio. Pa saber ónde encaxo yo nesi mercáu ye dacuando difícil».[126] X foi nomada pa los premios Grammy 2009 para meyor álbum d'electrónica/dance, la so quinta nominación nos premios Grammy.[22]

N'avientu de 2007, Minogue partició nel conciertu del Premiu Nobel de la Paz en Oslo, Noruega, y más tarde interpretó na final del programa de talentu col ganador eventual, Leon Jackson, quien el so mentor foi Dannii Minogue.[127][128] Dende mayu de 2008, Minogue promocionó X con una xira europea, KylieX2008, siendo la so xira más cara hasta la fecha con una producción de 10 millones de llibres esterlines.[19][129] A pesar qu'ella describió los ensayos como «lugúbre» y el so repertoriu diendo por delles revisiones, la xira foi xeneralmente aclamada y vendió bien.[122][18]

Minogue tuvo incluyida en White Diamond, un documental filmado mientres 2006 y 2007 cuando resumía la so xira Showgirl: The Homecoming.[130] Apaeció en The Kylie Show, que contenía interpretaciones de cantares con pieces d'escenes bien estilizadas, según, sketches risibles con Mathew Horne, Dannii Minogue, Jason Donovan y Simon Cowell.[131] Ella coprotagonizó l'episodiu especial de Doctor Who, «El viaxe de los condergaos», como Astrid Peth, una camarera nuna nave espacial Titanic. L'episodiu tresmitió'l 25 d'avientu de 2007 con 13,31 millones d'espectadores, l'audiencia más alta de la serie dende 1979 y la más alta de la serie moderna.[132]

A finales d'avientu de 2007, Minogue foi nomada pa un OBE na llista de Nuevu Honores del Añu de la reina Sabela II, pol so serviciu a la música. Minogue comentó: «Toi casi sorprendíu como toi honorificada. Siéntome fondamente trescalada por ser reconocida per Reinu Xuníu, la mio segunda casa, d'esta manera».[133][134] Ella recibió'l OBE oficialmente del Príncipe de Gales en xunetu de 2008.[135] En mayu de 2008, foi premiada con premiada a la Orde Francesa d'Artes y Lletres, l'honor cultural más altu en Francia. La Ministra de Cultura Christine Albanel describió a Minogue como una «Midas de la escena musical internacional que tou lo que toca tresformar n'oru», y saludó a aldericar públicamente'l so cáncer de mama. En xunetu, Minogue foi nomada «Celebridá más amada» en Reinu xuníu por un tabloide, quien comentó qu'ella se ganó'l corazón de la nación como ella valientemente lluchó contra'l cáncer de mama», y ganó'l premiu de meyor solista femenina internacional» nos premios BRIT 2008.[136][137]

Interpretando en Toronto en 2009 con una vista del paisaxe del llugar no fondero.

En setiembre de 2008, Minogue fixo la so apaición debú como actu principal na apertura d'Atlantis, un hotel esclusivu en Dubái.[138] Dende payares, ella siguió'l so giral KylieX2008 llevándolo por toa América del Sur, Asia y Australia.[139] La xira visitó 21 países y foi considerada un ésitu, con ventes d'entraes qu'envaloren 70,000,000 de dólares.[140] El 18 de febreru de 2009, Ella presentó los premios BRIT 2009 con James Corden y Mathew Horne.[141]

En setiembre y ochobre de 2009, Minogue embarcar en xira For You, for Me, la so primer xira de conciertos n'América del Norte, qu'incluyía espectáculos n'Estaos Xuníos y Canadá.[140] Tamién participó nuna película bollywoodense, Blue, interpretando un cantar d'A.R. Rahman, y confirmó tar trabayando nel so oncenu álbum, comentando que podría ser un álbum pop y dance.[112] El 13 de setiembre de 2009, Minogue cantó «Super Trouper» y «When All Is Said and Done» con Benny Andersson nun conciertu tributo a ABBA "Thank You for the Music... a Celebration of the Music of ABBA", Hyde Park de Londres, la so única interpretación en direuto en Reinu Xuníu en 2009.[142] El 14 d'avientu de 2009, Minogue llanzó un álbum dixital titulada Kylie Live in New York. L'álbum foi grabáu nel Hammerstein Ballroom de Nueva York y contién 25 cantares en vivu.[143]

2010-2012: Aphrodite, Aniversariu K25 y The Abbey Road Sessions

Minogue interpretando nel so Aphrodite World Tour en San Francisco. (22 de mayu de 2011)

L'oncenu álbum d'estudiu de Minogue, Aphrodite, foi llanzáu en Xapón el 30 de xunu de 2010, y nel mundu en xunetu de 2010. L'álbum combina, tal como lo anunció, el pop y dance.[144] Los productores y compositores que trabayaron xunto a ella son Biffco, Nerina Pallot y Andy Chatterley, Xenomania, Calvin Harris, Jake Shears y Babydaddy de Scissor Sisters, Joe Echo, Greg Kurstin, RedOne, Stuart Price, Deadmau5, Evan Bogart, Diane Warren, Taio Cruz[145] y Fernando Garibay.[146] L'únicu cantar oyíu hasta agora ye Better Than Today, escritu por Nerina Pallot y Andy Chatterley, que Minogue interpretó na xira For You, For Me Tour 2009. Minogue la referencia como "un cantar que se va incluyir nel mio próximu álbum".[147] Dende agostu de 2009, esiste una afirmación non bien concreta de que'l grupu hip hop N-Dubz ta trabayando con Minogue, por cuenta de que quedó soprendida col so álbum d'estudiu Uncle B.[148][149][150]

El 24 de febreru de 2010 reveló que ta trabayando con Cutfather, Lucas Secon, Damon Sharpe,[151] Starsmith y la banda electrónica Nervo.[152] Stuart Price encargóse principalmente de la producción executiva del álbum. El títulu Aphrodite ye'l nome oficial del álbum, anunciáu'l 20 d'abril de 2010 pola mesma Kylie Minogue. Al pie de ésti, méntase'l so llanzamientu oficial el 5 de xunetu de 2010 y del senciellu, en 28 de xunu de 2010. La portada tamién foi amosada nel anunciu.[153]

El primer senciellu «All the Lovers» estrenar nes principales radios en mayu de 2010 y foi puestu en venta en xunu de 2010. Mientres, l'estrenu del primer senciellu, empecipióse una gran cantidá de promociones de Aphrodite. El video musical de «All the Lovers» estrenóse'l 1 de xunu de 2010,[93] amosando a Minogue como una Afrodita moderna. Aprhodite foi llanzada a nivel mundial en Xapón el 30 de xunu, prosiguiendo con un conxuntu de presentaciones toa'l mes de xunetu, incluyendo la del Arguyu Gai en Madrid el 3 de xunetu de 2010 ante casi 2 millones de persones.[154][155]

Kylie anunció'l vienres 13 d'agostu, al traviés de la so páxina oficial, que'l nome del segundu senciellu a esprendese de Aphrodite titúlase «Get Outta My Way».[156] Nel mes d'agostu, Kylie anuncio que'l so álbum d'estudiu Aphrodite, debutó nel númberu 19 del Billboard 200, el so meyor entrada a los charts dende Fever¨. El 3 de setiembre, develó el video del so segundu senciellu de Aphrodite, "Get Outta My Way", un video qu'incorpora un xuegu de sielles y lluces que magnifican la so estilizada figura. El senciellu, darréu, llanzóse'l 27 de setiembre nos sos formatos correspondientes.

El 6 de setiembre de 2010, Minogue collaboró cola so voz pal cantar "Devotion" del dúu inglés de música synthpop Hurts pal so primer álbum d'estudiu Happiness.[157] Esi mesmu día, la páxina web de la cantante anunció la fecha oficiales de les presentaciones pa la so siguiente xira mundial Aphrodite World Tour[158] de Kylie Minogue, en sofitu del so oncenu álbum Aphrodite. El 5 d'avientu de 2010 estrénase'l so tercer senciellu Better Than Today, que n'EE.UU ye emponderáu pol soníu Country y el so videu. Darréu'l 31 de mayu de 2011 llarga'l so cuartu y postreru senciellu de Aphrodite Put Your Hands Up (If You Feel Love) pero nun tuvo videu musical.

Minogue ta actualemente trabayando nel so nuevu álbum compilatorio re-trabayando versiones de los sos ésitos que celebraría'l so ventenu quintu aniversariu del llanzamientu del so senciellu debú «Locomotion».[159]

Pa celebrar los sos 25 años na industria musical, Minogue empezó una celebración d'un añu en 2012. Conocíu como K25, la cantante entama llanzar una coleición de grandes ésitos, incluyíes como versiones acústiques y orquestales d'ellos. Na so canal de YouTube, Minogue llanzó un de les sos grabaciones en xineru y febreru nos históricos Estudios Abbey Road.[160] Amás, la cantante interpretó en dellos festivales incluyendo'l Mardi Grass de Sydney.[161] El 5 de marzu de 2012, Minogue anunció les primeres feches de la so The K25 Anti Tour. El show íntimu va incluyir llaos B, deamos y rareces del so catálogu musical.[162][163] El 20 d'abril de 2012, la película Jack and Diane de Minogue estrenar nel Festival de cine de Tribeca 2012.[164] En mayu de 2012, Minogue va estrenar n'otra película, Holy Motors, nel Festival de Cannes 2012.[165]

El 4 de mayu de 2012, Billboard anunció que Minogue va llanzar un nuevu álbum de grandes ésitos tituláu The Best of Kylie Minogue.[166] 20 díes dempués del anunciu, Kylie llanzó'l videu clip de Timebomb el senciellu llogró asitiase na máxima posición de la billboard club music, hot dance, club songs, llogrando con eso romper el so propiu récor de más senciellos siguíos en númberu unu nesa llista.[167] Amás llograría suprimer númberu nes llistes radiales mexicanes en munchos años, col númberu unu nos 40principales.[168]

The Abbey Road Sessions ye un álbum recopilatorio orquestal que Kylie va llanzar pola celebración de les sos 25 años na industria musical. Va Ser llanzáu en Xapón el 24 d'ochobre de 2012 y en Reinu Xuníu el 29 d'ochobre de 2012 por Parlophone Records. L'álbum contién dieciséis tarrezas, toos “radicalmente retrabajados”, según revelóse, que tomen 25 años de Kylie na industria de la música, según un nuevu cantar tituláu "Flower (cantar de Kylie Minogue)", que foi llanzada como single pa promocionar l'álbum. L'álbum foi grabáu nos Abbey Road Studios de Londres cola banda de Kylie y una orquesta completa a lo llargo de payares de 2011. Como parte de la promoción pal álbum, Minogue encabezó BBC Proms in the Park en setiembre de 2012.

2013-presente: contratu con Roc Nation, The Voice y Kiss M'Once

A principios de 2013, sopelexáronse noticies avera del posible retiru temporal de Kylie Minogue de la música pa centrase na so carrera como actriz, sicasí, esto foi depués desmentíu pola mesma Kylie Minogue quien dende la so cuenta de Twitter unvió que non solo nun dexaba la música, sinón tamién llograba un nuevu sellu discográficu xunto a Roc Nation,[169] la discografía del raperu Jay-Z na cual tán xuníes otres celebridaes como Rihanna, Shakira y Rita Ora. Nel intre del añu, Kylie Minogue xubió a la so cuenta de Instagram, semeyes onde se-y ve nel estudiu de grabación y con Fernando Garibay, afirmando asina, les posibles noticies d'un nuevu material discográfico, que según ella dixo va ser "más personal".[170] Desconozse inda'l llanzamientu y nome d'ésti.

Kylie Minogue pretende camudar el so estilu pal so docenu álbum d'estudiu. "Siento una nueva y enorme enerxía trabayando col sellu Roc Nation. Ye escitante, y apúrreme coses distintes, lo que ye xenial pa mi. Preciso saber lo que supón faer coses distintes, con otros estilos, ritmos y temes", esplicó l'artista a la revista Rolling Stone. "Voi Caltener la esencia de los cantares de Kylie, porque esa ye la mio identidá. Pero gustaríame esperimentar con otru tipu de soníos. Nun puedo esplicar esautamente de qué se trata, y tampoco podría describilo bien entá. Pero te puedo dicir que toi prestando bien de nel procesu", añadió Minogue.[171] Pa esti docenu álbum, Kylie ta trabayando con productpres como Fernando Garibay, Pharrell Williams, Darkchild, Sia, Nervo y Jay-Z.[172][173][174]

Con motivu del cumpleaños númberu 45 de la cantante, el DJ y productor Chris Lake, por aciu la so cuenta de Twitter dio a conocer una versión alterna d'un nuevu posible tema del retayu final. El cantar llámase «Skirt» y en cuestión d'hores algamó les 100 000 reproducciones en SoundCloud.[175][176] El primer senciellu del álbum ta programáu pa ser llanzáu n'agostu de 2013 con una collaboración de la rapera Brooke Candy.[177]

El 10 de setiembre de 2013, publicóse'l primer senciellu del nuevu álbum recopilatorio de Laura Pausini, 20 – The Greatest Hits, tituláu «Limpido/Llimpiu», xunto a Kylie Minogue,[178][179] A tan solo unes hores del llanzamientu de «Limpido» en forma dixital, nos sitios dixitales, iTunes y Amazon llograron rápido llegar a la posición nᵘ n'Italia.[180] La versión en solitariu de Pausini tamién foi publicada y algamó la posición nᵘ nel portal de iTunes, la versión publicada nel portal de Amazon asitiar na posición nᵘ.[ensin referencies] En cuanto n'España, asitiar nel númberu unu ente los cantares más vendíos en dichu país, nos sitos de ventes dixitales tales como, Amazon y iTunes.[181] El senciellu debutó nᵘ na llista de los senciellos más vendíos n'Italia, na llista oficial selmanal de la Federación de la Industria Musical Italiana.[182] Darréu «Limpido», llogra ser discu d'oru n'Italia, por más de 15 000 copies vendíes.[183]

«Limpido» anguaño ta "pre-nomáu" a los World Music Awards na categoría World's best song (meyor cantar del mundu).[184] A finales d'avientu de 2013, anuncio'l nome del so nuevu senciellu, que ye Into the Blue.

Mientres tol mes d'agostu, y principiu de setiembre, surdieron fuertes rumores onde aseguraben que Kylie Minogue participaría nel famosu reality show «The Voice» d'Inglaterra. Nun foi sinón hasta que la BBC News publicó'l 11 de setiembre de 2013 un artículu, onde se confirmó la so participación nel preograma, remplazando a la cantante australiana Delta Goodrem. "Toi bien emocionada.", dixo la cantante australiana. "Amo'l conceutu del show, y fui una espectadora vidueña de dambes series ¿Voi Ser competitiva? Probablemente más de lo que nunca imaxiné." El programa pagará-y a la cantante la cantidá de 1 millón de llibres por ser coach del programa.[185]

Presente

Tres les baxes ventes de Kiss m'once, Minogue termina'l contratu col so sellu discográficu Parlophone y acomúñase con BMG. Anguaño prepara un nuevu álbum pop pal 2018 y una xira.

Estilu y voz

Rangu vocal

La so voz carauterizar por tener axilidá, dulzura y un timbre bien agudu, por cuenta de esto, na mayoría de los sos cantares resalta un ánimu sensual, finu y llenu de xuxurios. Minogue empieza nos sos primeros álbumes d'estudiu con un rangu vocal más grave que l'actual. El primer rangu vocal rexistráu foi en "I Should Be So Lucky", onde llega a tomar dende D4 a C5[186] y l'últimu rangu vocal rexistráu en "Wow" y "The One" llega a tomar dende F#3 a Y5[187][188] El rangu vocal de Minogue varió ente Impossible Princess y Light Years. En Fever, la voz de Minogue volvióse bien aguda, por cuenta de qu'en la mayoría de los cantares del álbum había un tonu sensual, nidiu y susurrante.

Desenvolvimientu musical

Minogue cantando “2 Hearts” na so xira musical KylieX2008.

Los dos primeros álbumes, Kylie (1988) y Enjoy Yourself (1989), fueron totalmente influyíos pol estilu del grupu británicu Stock, Aitken & Waterman. Nos sos dos siguientes, Rhythm of Love (1990) y Let's Get To It (1991), trata d'apurrir nes composiciones, como asocede en "Count the Days" de Rhythm of Love, que compunxo xunto a Stephen Bray. Estos álbumes carauterizar por el so estilu pop, freestyle y new jack swing. Amodo, el so estilu varia y conviértese en melodíes pop cargaos de sinfoníes, onde se nota nos cantares "Dangerous Game", "Surrender" y "Confide in Me" del so quintu álbum d'estudiu Kylie Minogue (1994), trabayu realizáu cuando se camuda a la discográfica Desconstruction Records. Cuando se publicar el so sestu Impossible Princess (1997),[95] l'estilu de Minogue camuda a soníos dafechu sinfónicos y presees, ya integrándose a nuevos xéneros musicales: l'indie y el trip hop.[97]

En 1999, Minogue firma pa Parlophone. El so álbum Light Years (2000) ye publicáu con un xéneru musical bien dance, marcando'l so regresu a los sos raigaños na músiques de les pistes de baille. L'álbum ta bien influyíu pola músiques de los años 1970,[189] calteniendo un ritmu sinfónicu vívido, estribillos pegadizos y más bailladeros, como asocede en "Spinning Around", "On a Night Like This", "Under the Influence of Love[99]". Al pie de estos, son acompañaos por cantares dance y electrónicos ("Butterfly", "Discu Down" y "Light Years"). Nesti álbum, Minogue canta con Robbie Williams en "Kids", un cantar pop sensual.[100] Col so octavu álbum Fever (2001), el so estilu musical convertir en cantares electropop, synthpop, house y discu ("More More More", "Love at First Sight", "Can't Get You Out of My Head").[107] L'álbum ta influyíu pola música de los años 80. Body Language (2003) reflexa un estilu más R&B, con un calter más sensual, calteniendo'l electropop y el synthpop ("Slow", "Still Standing", "Sweet Music", "Obsession").

X (2007),[19] más bien, usa un calter más heteroxéneu, influyida pola música retro y con un ritmu dafechu electropop y synthpop ("Speakerphone", "Like A Drug", "In My Arms"), y con un cantar urban pop ("All I See"). El cantar "Like A Drug" usa'l sample de "Fade to Grey"[42] de Visage, ente que "Sensitized" ye una adautación de "Bonnie and Clyde" de Serge Gainsbourg.[110][190]

Presentación visual

Amás del so rendimientu musical, Minogue ye notable pol so llamativu y matizáu esplegue visual y les sos presentaciones en vivu. Cerca al entamu de la so carrera, les sos interpretaciones en vivos fueron referíos pola crítica como «la segunda versión de Madonna», estableciéndose más tarde en Intimate and Live (1998) como l'artista del conciertu, finalmente con ésitu.[191] Minogue tornó coles sos xires y esta fueron más complexes y estravagantes, empecipiando con KylieFever2002. Ente los diseñadores del so vestuariu pa les xires atópense Dolce & Gabbana, Karl Lagerfeld, John Galliano y Jean-Paul Gaultier.

Marca comercial

Moda y diseñu

Amás de numberoses actuaciones de promoción na moda internacional, tales como etiquetes de H & M o Agent Provocateur, Kylie Minogue dende la so infancia tuvo somorguiada na moda y el diseñu, dende 2001 con delles llinies de productos nel mercáu. Primeramente, tratar de la marca Love Kylie, dende'l 2001 cola so venta de llencería.[192] La gama inclúi ropa de cama, cobertores, cortines, coxinos, de organza, tafetán o seda, y fueron ellaboraos estéticamente,[193] pertenecíu a Kylie At Home, sicasí, namái ta disponible nos grandes almacenes británicos.

Perfumería

Nel campu de la perfumería, Kylie Minogue, como fixeron les cantantes Jennifer Lopez o Céline Dion, tien una gama d'arume esitosu. Cola collaboración del fabricante australianu de cosméticos Coty, dende'l 2006 poner nel mercáu una llinia d'arumes:

Envase afatáu de Darling.

Dende 2008 sale nos anuncios de Tous, una empresa española de xoyería que ta vixente dende 1920, con tiendes a nivel mundial, ente elles n'Arxentina, Chile, Colombia, Costa Rica, Ecuador, Guatemala, Méxicu, Panamá, Perú, República Dominicana y Venezuela.[195]

Imaxe y celebridá

A bronze statue of Kylie, on a star-shaped pedestal, portrays her in a dancing pose. Her legs are crossed and she bends at the waist, with both arms stretched above her head. The statue stands in a public square in front of a modern glass building, and several people are walking.
Estatua de bronce de Kylie Minogue en Waterfront City, Melbourne Docklands

L'esfuerciu de Minogue pa empecipiar na so carrera de cantante fueron, primeramente, atrabancáu cola perceición de que "nun pagara la so delda" y que namái yera una estrella del pop que naciera a partir de la so permanencia en Neighbours. Minogue almitió esti puntu de vista, diciendo: "Si usté ye parte d'una compañía de discos, creo qu'hasta ciertu puntu, ye xusto dicir, qu'usté ye un productu manufacturado. Yes un productu, que de la mesma, viendes un productu. Pero eso nun significa que nun yes talentosu y que nun se toma decisiones creatives no qu'una empresa tien de faer, nun faer o a ónde dir".[196] En 1993, Baz Luhrmann presentó a Minogue al fotógrafu Bert Stern, reconocíu pol so trabayu con Marilyn Monroe. Stern fotografiar en Los Angeles y, comparándola con Monroe, comentó que Minogue tenía un amiestu similar de vulnerabilidá y erotismu.[197] Mientres la so carrera, Minogue optó por fotógrafos qu'intenten crear un nuevu "look" pa ella, y les fotografíes resultantes apaecieron nuna variedá de revistes, dende la portada de The Face hasta la más tradicional sofisticada Vogue y Vanity Fair, faciendo que la cara y nome de Minogue sía reconocíu por un ampliu grupu de persones. L'estilista William Baker suxurió qu'esto ye parte de la razón pola qu'entró na cultura pop d'Europa con más ésitu que munchos otros cantantes pop que se concentren puramente na venta de discos.[198]

En 2000, cuando Minogue volvió a la prominencia, consideróse qu'algamara un grau de credibilidá musical por caltener la so carrera más llarga que los sos críticos habíen previstu.[199] Esi mesmu añu, el diariu Birmingham Post señaló que "esistió una dómina, muncho primero de que naide oyera falar de Christina Aguilera, Nelly Furtado o Britney Spears la cantante australiana Kylie Minogue gobernó los gráficos como la princesa del pop. En 1988, el so primer senciellu, I Should Be So Lucky, pasó cinco selmanes nel númberu unu, convirtiéndola na artista femenina con más ésitu nos charts británicos con 13 entraes socesives nel Top 10."[200] El videu musical de Spinning Around[101] foi opináu per dellos medios de comunicación refiriéndose a ella como SexKylie,[101] onde la sensualidá convertir nun elementu más fuerte nos sos videos posteriores.[199] William Baker describió'l so estáu como un símbolu sexual, como un "cuchiellu de doble filu", reparando que "siempres intentemos utilizar el so sex appeal como una meyora de la so música y pa vender un discu. Pero agora convirtióse un peligru clisar lo que realmente ye: una cantante de pop."[201] Dempués de 20 años como artista, Minogue foi descritu como una moda "creadora d'enclinos" y un "iconu d'estilu que constantemente se reinventa a sigo mesma".[202] Ella foi reconocida por esitoses xires de montaxe, y por ventes de discos en tol mundu de más de 100 millones de dólares.[203][204]

Minogue ye considerada como un iconu gai, qu'ella anima con comentarios como: "Yo nun soi un iconu gai tradicional.[205] Nun hubo una traxedia na mio vida, namái traxes tráxicos..." y "El mio públicu gai tuvo conmigo dende'l principiu... de distintes maneres".[206] Minogue esplicó que tuvo conocencia sobre'l so públicu gai en 1988,[207] cuando unos drag queens faíen una interpretación de la so música nun pub de Sydney y que más tarde vio un espectáculu similar en Melbourne.[205] Ella dixo que se sentía "bien emocionada" en tener un "públicu bien estimosu", y esto animar a tocar en locales gais de tol mundu, según encabezar la marcha del arguyu LGBT de Sydney en 1994.[208]

«[Madonna] subvierte tou por ella pa la so propia ganancia. Fui a ver el so show en Londres y tou yera tan adustu y ensin sentíu del humor. Ella ye inclusive cimeru a Joan Crawford en términos de megalomanía. Que de por sí la convierte nuna especie d'iconu gai escuru... Encántame Kylie, ella ye una anti-Madonna.[209] El autoconocimiento ye una cosa verdaderamente formosa y Kylie saber del revés. Ye lo que ye y nun hai nengún intentu de faer declaraciones cuasi-intelectual que lu xustifique. Ella ye la taquigrafía gai de l'allegría».
—Rufus Wainwright, Observer Music Monthly, 2006.[209]

Minogue foi inspirada por y en comparanza con Madonna en tola so carrera, les sos videos y presentaciones en direuto a les obres que Madonna produció antes d'ella[210] El so ex productor, Pete Waterman recordó que Minogue mientres los primeros años del so ésitu, con una observación: "Ella tábase poniendo mirar en convertise nel nuevu Prince o Madonna.[211][212] Lo que me sorprendió foi que taba superando a Madonna cuatro a unu, pero entá quería ser ella."[213] Minogue recibió comentarios negativos sobre'l so Rhythm of Love tour en 1991 comparándola visualmente al Blond Ambition Tour de Madonna, del añu previu, onde los críticos etiquetar una aspirante a Madonna.[214] Kathy McCabe, pa les notes de The Telegraph, refirió que Minogue y Madonna siguían estilos similares en música y moda, y conclúi: "En casu de que verdaderamente los sos estilos[208]sían diverxentes[33] nel valor d'impautu visual, los videos de Minogue dibuxen berros de plasmos en dalgunos, pero Madonna enciende l'alderique relixosu y políticu a diferencia de cualesquier otru artista nel planeta.[193] A cencielles, Madonna ye la fuercia de la escuridá, ente que Kylie ye la fuercia de la lluz".[215] Los comentarios de Rolling Stone, cola esceición de los EE. XX., Minogue considerar en tol mundu como "un iconu pa andar a la tema con Madonna", y diz, "como Madonna, Minogue nun ye un cantante virtuosu, pero ye una gran fonte visual d'enclín".[216] Minogue dixo de Madonna: "La so gran influencia nel mundu, nel pop y la moda, significaba que yo nun yera inmune a los enclinos qu'ella creó. Almiro a Madonna, enforma, pero de primeres fíxose difícil pa los artistes como yo, pero intentando llogré avanzar..."[193] y Kylie tamién indicó qu'en munches ocasiones "Madonna ye La Reina del Pop, yo soi La Princesa. Toi abondo contenta con eso".[215]

En xineru de 2007, Marie Tussaud's en Londres reveló'l cuartu trabayu de cera de Minogue; namái la Reina Sabela II tuvo más modelos creaos.[217] Mientres la mesma selmana, un molde de bronce foi asitiada nes sos manes na Plaza de la Fama de Wembley Arena.[101] El 23 de payares de 2007, una estatua de bronce de Minogue foi presentáu en Melbourne Docklands pa la so esposición permanente.[218]

Mientres l'apoxéu musical de "Can't Get You Out Of My Head", Minogue llogró bien de más reconocencia de lo qu'ella se pudo imaxinar, mientres 2 años el mundu tuvo centráu absolutamente en Kylie Minogue.[12] Les xires musicales de Minogue son un verdaderu espectáculu, y percorrieron llugares como América del Norte, Europa, Asia, África, Suramérica y Oceanía.

En marzu de 2010, Minogue foi declarada polos investigadores como la «celebridá más poderosa en Gran Bretaña». L'estudiu esaminó como los publicistes identifiquen celebridaes y patrocinadores de marca, Mark Husak, xefe de práutiques de los medios de comunicación de Reinu Xuníu, dixo: «Kylie ye llargamente aceptada como una británica adoptada. La xente conozlo, gústa-y y ella ta arrodiada por una enerxía positiva».[219] Ella foi nomada como una de los cien muyeres más curioses de tolos tiempos» por Men's Health.[220]

Filmografía

En 1989, Minogue protagonizó en The Delinquents, la hestoria d'una moza creciendo na Australia de finales de los años 50. L'estrenu coincidió cola so popularidá en Neighbours y, a pesar de comentarios burllonos sobre la película y l'actuación de Minogue per parte de la crítica, foi un ésitu de taquilla. Apaeció como Cammy na película d'aición Street Fighter: Ultimate Battle[192] (1994) basada na serie de videoxuegos de llucha del mesmu nome ( ello ye que'l personaxe de Cammy ta basáu nella) y onde se-y amestó sentimentalmente al actor belga Jean Claude Van Damme, cosa qu'ella negó. El filme nun ayudar a la so carrera y la so actuación recibió dures crítiques. Siguientes películes como Bio-Dome (1996), Sample People y Cut (dambes de 2000) nun llograron atraer a l'audiencia.[221]

El direutor australianu Baz Luhrmann, impresionáu pola so xira Intimate and Live, escoyó a Kylie pa la película Moulin Rouge (2001) onde interpretó a Absinthe, la Fada Verde,[222] cantando una llinia de The Sound of Music.

Vida personal

Minogue siempres caltuvo la so vida personal lloñe de la prensa, quien la describen como una artista cándida y ensin problemes.

En 2009, Minogue almitió qu'ella utilizó inyeiciones de botox, nun esfuerciu pa retrasar el procesu d'avieyamientu. Comentó qu'hai menos estigma acomuñáu colos procedimientos cosméticos que nel pasáu, y que les muyeres podíen escoyer ente "tomar ventaya d'ella".[223]

En 2010, Minogue, al traviés de la so cuenta Twitter,[102] desaprobó la entrevista qu'apaeció na revista mexicana Max, diciendo que nunca se realizó. Na supuesta entrevista, ella cuntaba que-y gusten les muyeres y yera exhibicionista. Debíu que la noticia yera revesosa, munchos medios tresmitir.[224][225]

Cáncer de mama

El 17 de mayu de 2005, Minogue anunció que carecía cáncer de mama en fase temprana, lo que la obligó a suspender la so xira mundial mientres recibía un tratamientu médicu en Melbourne, Australia. Aun así, llegó al récor de 27 nueches de llenu total namái nel Reinu Xuníu y la muyer con más nueches totalmente vendíes nos sables Earls Court de Londres y N.Y.C.C. de Birmingham.

Minogue entró nel quirófanu'l 21 de mayu nel Hospital Católicu Cabrini en Malvern, Victoria. El Primer Ministru d'Australia, John Howard, apurrió un informe del so estáu de salú. Dellos fans de la cantante atropáronse pela redolada de la residencia de los Minogue, y el Premier de Victoria, Steve Bracks, señalo que cualquier violación de los derechos de privacidá de la cantante y la so familia nun seríen toleraos, amás de criticar duramente a los paparazzi.[68] Dellos amigos de la cantante, ente ellos, Olivia Newton-John (qu'en particular tamién tuvo la so propia batalla contra'l cáncer de mama), fixeron un llamáu a la comunidá pa respetar la privacidá de Minogue.[69]

Tres la operación, Minogue estimó a les sos fans la so esmolición, y fixo la so primer apaición pública tres la ciruxía'l 8 de xunu, nel Hospital Infantil Real de Melbourne, visitando a neños con cáncer.[226][227] Hasta entós, Minogue empezó una quimioterapia y viaxó a Francia,[70] onde s'agospió nel Institutu Gustave Roussy, en Villejuif, onde completó'l so tratamientu. N'avientu, Minogue llanzó'l so senciellu "Over The Rainbow",[228] un llanzamientu dixital, de la so xira.

El 7 abril del añu 2008, Minogue foi convidada a The Ellen DeGeneres Show onde declaró que dos selmanes antes de reconocer el so cáncer de mama hacia l'añu 2005, ella foi mal diagnosticada. Esto ye, realizóse una mamografía na que los médicos nun atoparon nada malu y dixéron-y qu'ella taba sana. Pero dos selmanes dempués, atopóse un bultu nun pechu mientres se bañaba, polo que buscó una segunda opinión na cual confirmáron-y que efeutivamente tratar d'un tumor canceríxenu.[229]

Rellaciones

En 1986, a los 18 años, Minogue empecipiaría una rellación col cantante Jason Donovan, entós que fixeren el so casting pa la serie Neighbours pa intrepetar a Charlene Mitchell-Robinson y Scott Robinson. Sicasí, la rellación fuera interpretáu como una «inocente amistá».[230][231] A lo llargo de la so carrera, Minogue taría con Rupert Penry-Jones, Mark Gerber, Zane O'Donnell, Stéphane Sednaoui, Lenny Kravitz, Michael Hutchence, James Gooding y Olivier Martínez.[230]

Según Minogue, el vocalista d'INXS, Michael Hutchence y el fotógrafu Stephane Sednaoui fueron les rellaciones más significatives. En 1989, la so peculiar rellación con Hutchence foi descrita como la más sorprendente y tumultuosa, debíu que'l vocalista yera temperamental y taba rellacionáu col consumu d'alcohol y drogues.[232] En 1996, Sednaoui collaborara con Minogue nel diseñu de la portada tridimensional de Impossible Princess, entós qu'empecipiaren una llarga rellación de dos años.[233][230] L'actor francés Olivier Martínez tuvo con Minogue cuando ella foi diagnosticada con cáncer de ma, y por causa de la so llarga rellación de cuatros años, taben proponiendo casase.[234]

N'agostu de 2012, la estrella del cine d'aición de Hollywood Jean-Claude Van Damme almitió tener un curtiu romance con Kylie en Tailandia en 1994 mientres la filmación de la cinta Street Fighter: Ultimate Battle.[235]

Dende seronda de 2008, Minogue empecipió una rellación col modelu español Andrés Velencoso Segura, quien se conocieron cuando'l mentáu modelu tuvo filmando l'anunciu publicitariu del so arume pa homes Inverse.[236] Poco tiempu dempués fueron públicamente vistos per primer vegada na fiesta de cumpleaños de Dita Von Teese, en París.[237][238][239]

Discografía

  • - 1988: Kylie
  • - 1989: Enjoy Yourself
  • - 1990: Rhythm of Love
  • - 1991: Let's Get To It
  • - 1994: Kylie Minogue
  • - 1997: Impossible Princess
  • - 2000: Light Years
  • - 2001: Fever
  • - 2003: Body Language
  • - 2007: X
  • - 2010: Aphrodite
  • - 2014: Kiss M'Once
  • - 2015: Kylie Christmas
  • - 2018: Por Anunciar Proximamente
Recopilatorios
  • 1992: Greatest hits (álbum de Kylie Minogue)
  • 2000: Hits+
  • 2003: Greatest Hits 1987-1999
  • 2004: Ultimate Kylie
  • 2011: Love Kylie: The Best of Kylie Minogue
  • 2011: Kylie The Albums - 2000/2010
  • 2012: The Best of Kylie Minogue
  • 2012: The Abbey Road Sessions

Grabaciones en direuto

  • 2001: Live in Sydney
  • 2002: Intimate and Live (DVD)
  • 2002: KylieFever2002: Live in Manchester
  • 2004: Body Language Live
  • 2005: Kylie Showgirl
  • 2007: White Diamond/Showgirl Homecoming Live
  • 2008: Kylie Live: X2008
  • 2009: Kylie Live in New York
  • 2011: Aphrodite les Folies: Live in London
  • 2015: Kiss M'Once Live at The SSE Hydro

Xires y conciertos

  • 1989: Discu in Dreams Tour/The Hitman Roadshow
  • 1990: Enjoy Yourself Tour
  • 1991: Rhythm of Love Tour
  • 1991: Let's Get To It Tour
  • 1998: Intimate and Live Tour
  • 2001: On A Night Like This Tour
  • 2002: KylieFeverTour 2002
  • 2005: Showgirl: The Greatest Hits Tour
  • 2006-07: Showgirl: Homecoming Tour
  • 2008-09: KylieX2008
  • 2009: For You, for Me Tour
  • 2011: Aphrodite World Tour
  • 2012: Anti Tour
  • 2014-15: Kiss M'Once Tour
  • 2015: Kylie Summer
  • 2018-19: TBA

Bibliografía

Ver tamién

  • Alies honoríficos na música popular
  • Artistes musicales con mayores ventes
  • Artistes musicales femenines con mayores ventes
  • Artistes musicales con mayores ventes nel Reinu Xuníu

Referencies

  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Biblioteca Nacional d'Alemaña. «Kylie Minogue» (alemán). Gemeinsame Normdatei. Consultáu'l 9 abril 2014.
  3. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  4. ↑ Identificador CONOR.SI: 9883235. Afirmao en: CONOR.SI.
  5. ↑ «Kylie Minogue receives OBE from Prince Charles».
  6. ↑ «1988 Logie Award Winners».
  7. ↑ Afirmao en: Australian Honours Search Facility. Australian honours ID: 1125296. Data de consulta: 27 mayu 2019. Llingua de la obra o nome: inglés.
  8. ↑ Afirmao en: Australian Honours Search Facility. Australian honours ID: 2002398. Data de consulta: 27 mayu 2019. Llingua de la obra o nome: inglés.
  9. ↑ «Kylie Minogue Cancels Performance with U2 Due To Exhaustion». Spotlighting News (14 de payares de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 17 de payares de 2006. Consultáu'l 4 d'avientu de 2006.
  10. ↑ «Kylie Minogue en portada de revista en Reinu Xuníu» (27 de mayu de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 22 de febreru de 2014. Consultáu'l 9 de xunu de 2009.
  11. ↑ «Kylie and Dannii Minogue reunite for discu duet» (inglés). nzherald.co.nz. Consultáu'l 18 d'abril de 2016.
  12. 1 2 3 4 5 6 «Kylie Minogue & Olivier Martinez Split». People. Time Inc (3 de febreru de 2007). Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  13. 1 2 Rosen, Jody (17 d'abril de 2008). «Album Reviews, Kylie Minogue, X». Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 5 d'abril de 2008. Consultáu'l 15 d'abril de 2008.
  14. 1 2 3 4 5 Adams, Cameron (17 de xineru de 2008). Kylie Minogue talks about leaks, love and moving on. Herald Sun. http://www.news.com.au/heraldsun/story/0,21985,24249776-2902,00.html. Consultáu'l 15 d'abril de 2008.
  15. ↑ Iannacci, Elio (29 d'avientu de 2007). «Kylie Minogue makes comeback». Toronto Star. http://www.thestar.com/entertainment/article/288564. Consultáu'l 19 de xunetu de 2008.
  16. ↑ Two UK gigs as Kylie resumes tour. BBC News. 17 de xunetu de 2006. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/5188896.stm. Consultáu'l 5 d'agostu de 2009.
  17. 1 2 3 4 Sams, Christine (12 de payares de 2006). «Feathered Kylie's fans tickled pink». Sydney Morning Herald. http://www.smh.com.au/news/music/feathered-kylies-fans-tickled-pink/2006/11/11/1162661950112.html. Consultáu'l 4 d'avientu de 2006.
  18. 1 2 3 Sinclair, David (28 de xunetu de 2008). «Kylie Minogue at the U2 Sable, London». The Times (Times Newspapers Ltd.). http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/music/live_reviews/article4413509.ece. Consultáu'l 1 d'agostu de 2008.
  19. 1 2 3 Goodman, Dean (11 d'abril de 2008). «Kylie Minogue album a flop in the U.S.». Reuters. Consultáu'l 1 d'agostu de 2009.
  20. ↑ Mitchell, Peter (11 d'abril de 2008). «Kylie lacks X-factor in US». Herald Sun. http://www.news.com.au/story/0,23599,23522602-1702,00.html. Consultáu'l 15 d'abril de 2008.
  21. ↑ Brit Awards 2008: The winners. BBC News. 20 de febreru de 2008. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7187992.stm. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  22. 1 2 Adams, Cameron. «The 51st Grammy Awards Winners List». The Recording Academy. Archiváu dende l'orixinal, el 5 d'agostu de 2009. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  23. ↑ National Film and Sound Archive: 'I Should Be So Lucky' on the Sounds of Australia registry
  24. ↑ National Film and Sound Archive: 'I Should Be So Lucky' on australianscreen online
  25. ↑ Daily Telegraph Australia: Prime Minister Julia Gillard to honour pop princess Kylie Minogue:
  26. ↑ «http://www.theage.com.au/news/entertainment/tv--radio/tv-reviews/tv-highlights-monday-july-13/2009/07/07/1246732333182.html».
  27. 1 2 3 4 5 6
  28. ↑ Family shock at Kylie's illness. BBC News. 18 de mayu de 2005. http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/wales/south_east/4556513.stm. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  29. ↑ Notable Names Database (NNDB) (ed.): «Kylie Minogue». Consultáu'l 16/01/08.
  30. ↑ Wearring, Miles (28 de mayu de 2008). Kylie's life on screen. News Limited. http://www.news.com.au/entertainment/story/0,26278,23769961-10388,00.html. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  31. ↑ Adams, Cameron (2 d'agostu de 2007). Kylie Minogue — 20 years on. Herald Sun. http://www.news.com.au/heraldsun/story/0,21985,22171653-2902,00.html. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  32. ↑ Smith, p. 16
  33. 1 2 3 4 Lister, David (23 de febreru de 2002). «Kylie Minogue: Goddess of the moment». London: The Independent. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2009. Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  34. ↑ Simpson, Aislinn (27 de mayu de 2008). «Kylie Minogue celebrates 40th birthday». The Daily Telegraph (London). http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/celebritynews/2036175/Kylie-Minogue-celebrates-40th-birthday.html. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  35. ↑ «The Logies». TelevisionAU. Archiváu dende l'orixinal, el 16 de marzu de 2012. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  36. ↑ Smith, p. 18
  37. ↑ Maley, Jacqueline (5 d'agostu de 2007). «20 years at the top: she should be so lucky». Sydney Morning Herald. http://www.smh.com.au/news/music/she-should-be-so-lucky/2007/08/04/1185648204390.html. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  38. ↑ «1988: 2nd Annual ARIA Awards». Australian Recording Industry Association. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  39. ↑ Smith, p. 219
  40. ↑ «1989: 3rd Annual ARIA Awards». Australian Recording Industry Association. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  41. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Brown, Kutner, Warwick, páxs. 673-674
  42. 1 2 3 «Kylie Minogue, Chart History, Hot 100». Billboard. Consultáu'l 25 de xunetu de 2009. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  43. ↑ «Kylie Minogue: Got To Be Certain (song)». Media Jungen. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  44. ↑ Killian, Kevin. «Kylie Minogue and the Ignorance of the West». Bucknell. Archiváu dende l'orixinal, el 9 de marzu de 2005. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  45. ↑ Coorey, Madeleine (0 de marzu de 2006). «Kylie costumes thrill fans». The Standard. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  46. ↑ True, Chris (13 de xunetu de 2005). «Kylie Review». Allmusic. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  47. ↑ «LLIMBU Kylie Minogue Biography». LLIMBU Kylie Minogue Online, citing Herald Sun. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de setiembre de 2007. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  48. 1 2 Smith, p. 220
  49. ↑ «Australian films earning over £200,000 gross at the UK box office, 1979 — March 2006». Australian Film Commission. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunu de 2010. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  50. ↑ Smith, p. 151
  51. ↑ «Top five Australian feature films each year, and gross Australian box office earned that year, 1988–2005». Australian Film Commission (31 d'avientu de 2005). Archiváu dende l'orixinal, el 9 de xunetu de 2010. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  52. ↑ Baker and Minogue, p. 29
  53. ↑ Baker and Minogue, p. 32
  54. ↑ McLuckie, Kirsty (23 de xineru de 2003). «Dating Danger». The Scotsman (UK). http://news.scotsman.com/kylieminogue/Call-it-chemistry-Kylie-Minogue.2293601.jp. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  55. ↑ «Biography». Kylie.com official site, citing The Sun. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de xineru de 2006. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  56. ↑ Shuker, p. 164
  57. ↑ «Kylie Minogue: Greatest Hits (album)». Media Jungen. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  58. ↑ «Kylie Minogue: Confide In Me (song)». Media Jungen. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  59. ↑ Baker and Minogue, p. 84
  60. ↑ Sutherland and Ellis, p. 51
  61. 1 2 3 Smith, p. 152
  62. ↑ Harrington, Richard (24 d'avientu de 1994). «Street Fighter». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/videos/streetfighterpg13harrington_a0ad15.htm. Consultáu'l 21 de xineru de 2007.
  63. ↑ Smith, p. 153
  64. 1 2 Baker and Minogue, p. 99
  65. ↑ «Nick Cave and The Bad Seeds and Kylie Minogue: Where The Wild Roses Grow (song)». Media Jungen. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  66. ↑ «1996: 10th Annual ARIA Awards». Australian Recording Industry Association. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  67. 1 2 Flick, Larry. «Minogue Makes Mature Turn On deConstruction Set». Billboard (US). Archiváu dende l'orixinal, el 27 de setiembre de 2007. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  68. 1 2 Baker and Minogue, páxs. 107-112
  69. 1 2 Baker and Minogue, páxs. 108-109
  70. 1 2 Baker and Minogue, p. 108
  71. ↑ Petridis, Alex. «Kylie Chameleon». Mixmag (UK). Archiváu dende l'orixinal, el 27 de setiembre de 2007. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  72. ↑ Baker and Minogue, p. 112
  73. ↑ Baker and Minogue, p. 113
  74. ↑ «"Did It Again" review». Music Week (UK) (8 de payares de 1997). Archiváu dende l'orixinal, el 10 d'ochobre de 2006. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  75. ↑ «Kylie Minogue — Impossible Princess (album)». Media Jungen. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  76. 1 2 Baker and Minogue, p. 125
  77. ↑ Baker and Minogue, p. 127
  78. ↑ Baker and Minogue, p. 129
  79. 1 2 «Kylie: Top 10 Live Performances». Media Jungen. Consultáu'l 6 de marzu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  80. 1 2 Baker and Minogue, p. 146
  81. 1 2 Baker and Minogue, p. 145
  82. 1 2 «Interview with Miles Leonard». HitQuarters (21 de febreru de 2002). Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  83. ↑ Kylie's sweet run of success. BBC News. 14 de payares de 2002. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/2458645.stm. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  84. ↑ «Style icon Kylie's hotpants go on show at the V&A museum». Daily Mail (UK). 15 de xineru de 2007. http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-428767/Style-icon-Kylies-hotpants-V-A-museum.html. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  85. ↑ Smith, páxs. 189-192
  86. ↑
  87. ↑ «Kylie Minogue: On a Night Like This (song)». Media Jungen. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  88. ↑ Sydney says goodbye. BBC News. 1 d'ochobre de 2000. http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/olympics2000/951094.stm. Consultáu'l 27 de xunetu de 2009.
  89. ↑ Baker and Minogue, páxs. 164–165
  90. ↑ «Winners - 26th Mo Awards 2001». Australian Entertainment 'Mo' Awards Incorporated. Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xunetu de 2008. Consultáu'l 27 de xunetu de 2009.
  91. ↑ Baker and Minogue, páxs. 164-165
  92. ↑ «Winners — 26th Mo Awards 2001». Australian Entertainment 'Mo' Awards Incorporated. Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xunetu de 2008. Consultáu'l 27 de xunetu de 2009.
  93. 1 2 3 Reighley, Kurt B. (26 de xunu de 2006). «I heart Kylie». Seattle Weekly. Consultáu'l 25 de xunetu de 2009.
  94. ↑ ritsuka. «Kylie Minogue - Fever (2002) Mediafire, Rapidshare » download by». Israbox.com. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  95. 1 2 3 4 «Can Kylie get her groove back». The Age (Australia: Fairfax Dixital). 31 de xineru de 2004. http://www.theage.com.au/articles/2004/01/29/1075340776864.html. Consultáu'l 6 de marzu de 2012.
  96. ↑ Smith, Neil (22 de xunu de 2001). «Movies: Mouin Rouge (2001)». Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  97. 1 2 Gibb, Megan (28 de mayu de 2008). «Happy Birthday Kylie: 40 milestones to mark 40 years». Weekend Herald. The New Zealand Herald. Consultáu'l 25 de xunetu de 2009.
  98. ↑ Kazmierczak, Anita (15 d'ochobre de 2002). Kylie sweeps Aussie music awards. BBC News. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/2331249.stm. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  99. 1 2 Brit Awards 2002: The winners. BBC News. 20 de febreru de 2002. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/1832486.stm. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  100. 1 2 Kemp, Rob. «Kylie Minogue biography». The New Rolling Stone Album Guide. Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 24 d'avientu de 2007. Consultáu'l 5 d'agostu de 2009.
  101. 1 2 3 4 5 6 Baker, W. and MacDonald, A. (Directors). Kylie Minogue: Kylie Fever 2002 in concert — Live in Manchester [DVD].
  102. 1 2 Halligan, Fionnuala (27 de xineru de 2005). «The Magic Roundabout (-y Manège enchanté)». Screen Daily. Consultáu'l 1 d'agostu de 2009.
  103. ↑ Minogue, Kylie. Body Language Live [DVD].
  104. ↑ Ives, Brian; Bottomley, C. (24 de febreru de 2004). «Kylie Minogue: Discu's Thin White Dame». VH1. Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'avientu de 2006. Consultáu'l 21 de xineru de 2007.
  105. ↑ Pop star Kylie's showgirl success. BBC News. 27 d'avientu de 2007. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7163430.stm. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  106. ↑ True, Chris. «Body Language». Allmusic. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  107. 1 2 «Kylie's second coming». Sydney Morning Herald. Fairfax Dixital (14 de febreru de 2004). Consultáu'l 24 de marzu de 2008.
  108. ↑ «Kylie Minogue: Slow (song)». Media Jungen. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  109. 1 2 «Kylie Minogue, Chart History, Dance/Club Play Songs». Billboard. Consultáu'l 7 de marzu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  110. 1 2 «Kylie, Sparro nominated for Grammys». The Australian (4 d'avientu de 2008). Consultáu'l 1 d'agostu de 2009.
  111. 1 2 3 «Kylie vs America». Entertainment Weekly. 19 de marzu de 2004. http://www.ew.com/ew/article/0,,600241_3,00.html. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  112. 1 2 «Kylie dreams of credible filme career not US success». The Independent (Londres). 11 de mayu de 2009. http://www.independent.co.uk/news/people/news/kylie-dreams-of-credible-filme-career-not-us-success-1682845.html. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  113. ↑ Miller, Kylie (27 de payares de 2004). «Kylie joins foxy morons for ratings winner». The Age (Australia). http://www.theage.com.au/news/TV--Radio/Kylie-joins-foxy-morons/2004/11/26/1101219742748.html?from=storyrhs. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  114. ↑ «Nick Cave and The Bad Seeds and Kylie Minogue: Where The Wild Roses Grow (song)». Media Jungen. Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  115. ↑ «1996: 10th Annual ARIA Awards». Australian Recording Industry Association. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  116. ↑ Kylie exhibition heads for London. BBC News. 26 d'ochobre de 2006. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/6086702.stm. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  117. ↑ Menkes, Suzy (25 de febreru de 2007). «'Kylie—The Exhibition' draws a young crowd to the Victoria and Albert Museum in London». The New York Times. http://www.nytimes.com/2007/02/25/style/25iht-rkylie26.html?_r=1. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  118. ↑ Kylie Minogue Has Breast Cancer. CBS News. 17 de mayu de 2005. http://www.cbsnews.com/stories/2005/05/17/entertainment/main695716.shtml. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  119. ↑ Two UK gigs as Kylie resumes tour. BBC News. 17 de xunetu de 2006. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/5188896.stm. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  120. ↑ «Kylie Minogue Cancels Performance with U2 Due To Exhaustion». Spotlighting News (14 de payares de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de febreru de 2012. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  121. ↑ Iannacci, Elio (29 d'avientu de 2007). «Kylie Minogue makes comeback». Toronto Star. http://www.thestar.com/entertainment/article/288564. Consultáu'l 19 de xunetu de 2008.
  122. 1 2 Adams, Cameron (28 d'agostu de 2008). «Kylie Minogue bringing latest show to Australia on 19 December». Herald Sun. http://www.news.com.au/heraldsun/story/0,21985,24249776-2902,00.html. Consultáu'l 15 d'abril de 2008. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  123. ↑ «Kylie Minogue: X (album)». Media Jungen. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  124. ↑ «Kylie Minogue: 2 Hearts (song)». Media Jungen. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  125. ↑ Brit Awards 2008: The winners. BBC News. 20 de febreru de 2008. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7187992.stm. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  126. ↑ Mitchell, Peter (11 d'abril de 2008). «Kylie lacks X-factor in US». Herald Sun. http://www.news.com.au/story/0,23599,23522602-1702,00.html. Consultáu'l 15 d'abril de 2008.
  127. ↑ Kylie heats up Oslo in sexy PVC number to honour Al Gore. London: Mail Online. 7 d'avientu de 2007. http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-500862/Kylie-heats-Oslo-sexy-PVC-number-honour-Al-Gore.html. Consultáu'l 7 d'agostu de 2008.
  128. ↑ Kylie and Jason sing on X Factor. BBC News. 7 d'avientu de 2007. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7140296.stm. Consultáu'l 7 d'agostu de 2008.
  129. ↑ Kylie's tour to kick off in Paris. London: Telegraph Media Group. 29 d'abril de 2008. http://www.telegraph.co.uk/culture/art/3672988/Kylies-tour-to-kick-off-in-Paris.html. Consultáu'l 7 d'agostu de 2008.
  130. ↑ Kylie thanks fans at filme launch. BBC News. 17 d'ochobre de 2007. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7048346.stm. Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  131. ↑ Kylie and Dannii recreate infamous Dynasty catfight for TV special. London: BBC News. 9 de payares de 2007. http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-492545/Kylie-Dannii-recreate-infamous-Dynasty-catfight-TV-special.html. Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  132. ↑ «Titanic Success!». BBC News (26 d'avientu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 5 de xineru de 2009. Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  133. ↑ Parkinson and Minogue top honours. BBC News. 29 d'avientu de 2007. http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/7163660.stm. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  134. ↑ Gammell, Caroline (29 d'avientu de 2007). Kylie awarded OBE in New Year Honours list. London: Telegraph Media Group. http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/1573919/Kylie-awarded-OBE-in-New-Year-Honours-list.html. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  135. ↑ Kylie attends Palace for honour. BBC News. 3 de xunetu de 2008. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7485868.stm. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2008.
  136. ↑ «Kylie Minogue is voted Great Britain's favourite celebrity». Daily Mirror (7 de xunetu de 2008). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2008.
  137. ↑ Take That scoop Brit Award double. BBC News. 21 de febreru de 2008. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7254282.stm. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  138. ↑ «Kylie Minogue performs at Atlantis hotel launch». The Age (Australia). 21 de payares de 2008. http://www.theage.com.au/travel/kylie-minogue-performs-at-atlantis-hotel-launch-20081121-6dev.html. Consultáu'l 10 de setiembre de 2009.
  139. ↑ «More Dates for KylieX2008 South America!». Minogue's Official Website. Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'avientu de 2008. Consultáu'l 2 de setiembre de 2008.
  140. 1 2 Ferrera, Monica (6 de mayu de 2009). «Kylie Minogue Plans First North American Tour». Billboard. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  141. ↑ Kylie to present the Brit Awards. BBC News. 19 de xineru de 2009. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7837020.stm. Consultáu'l 8 d'agostu de 2009.
  142. ↑ Kylie to perform at Abba tribute. BBC News. 27 d'agostu de 2009. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/8223823.stm. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  143. ↑ «"Kylie Minogue To Release New York Live Set", December 2009».
  144. ↑ "[Kylie dreams of credible filme career not US success http://www.independent.co.uk/news/people/news/kylie-dreams-of-credible-filme-career-not-us-success-1682845.html]". The Independent. 2009-05-11. Consultáu 02-01-2010.
  145. ↑ The Bosh 09.12.2009 Revisáu 29.01.2010
  146. ↑ Fernando Garibay production Revisáu 29.01.2010
  147. ↑ Kylie Minogue graces the cover of Instinct, news on new album 2009-08-27. Consultáu'l 02-01-2010.
  148. ↑ Kylie Minogue grabando con N-Dubz Revisáu 22-01-2010
  149. ↑ ITN Music N Dubz set the record straight on working with Kylie Minogue 24.08.009
  150. ↑ N-DUBZ WANT TO TEAM UP WITH KYLIE MINOGUE 20.12.2009
  151. ↑ «Twitter / kylie minogue: Yes...Cutfather, Lucas Sec». Twitter.com. Consultáu'l 24 de febreru de 2010.
  152. ↑ «Twitter / kylie minogue: OOOOOppps... In studio wit». Twitter.com. Consultáu'l 24 de febreru de 2010.
  153. ↑ «http://www.youtube.com/watch?v=TrbyT_N7ELU».
  154. ↑ «http://www2.kylie.com/news/1774378». Archiváu dende l'orixinal, el 23 d'abril de 2010.
  155. ↑ Sophie Eager (30 de xunu de 2010). «Kylie Minogue spotted with tattoo sleeve». Monster and Critics. Archiváu dende l'orixinal, el 3 de xunetu de 2010. Consultáu'l 15 de xunetu de 2010.
  156. ↑ «'GET OUTTA MY WAY' – BRAND NEW SINGLE!». Kylie.com (13 d'agostu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 18 d'agostu de 2010. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2010.
  157. ↑ «Hurts explain how they got Kylie Minogue to sing on their debut album». NME (28 de xunetu de 2010). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2010.
  158. ↑ Christian Taylor (16 de xunu de 2010). «Kylie confirms world tour for 2011». samesame.com.au. Consultáu'l 24 de xunu de 2010.
  159. ↑ «Kylie Minogue to release new album next year | News». Nme.Com (11 de payares de 2011). Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  160. ↑ «25,000 fans helped to unlock the website in only 90 minutes! | Kylie Minogue». Kylie.com (25 de xineru de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de febreru de 2012. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  161. ↑ «K25 AT THE SYDNEY MARDI GRAS | Kylie Minogue». Kylie.com. Archiváu dende l'orixinal, el 9 de marzu de 2012. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  162. ↑ Daw, Robbie (5 de marzu de 2012). Kylie Minogue Rocks Sydney Mardi Gras, Announces Initial Anti-Tour Dates. Idolator. http://idolator.com/6207421/kylie-minogue-mardi-gras-anti-tour-australia. Consultáu'l 5 de marzu de 2012.
  163. ↑ «Kylie Anti Tour Shows Announced | Kylie Minogue». Kylie.com. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de marzu de 2012. Consultáu'l 7 de marzu de 2012.
  164. ↑ «Jack and Diane [2012]». Tribeca Film Festival. Archiváu dende l'orixinal, el 16 de mayu de 2012. Consultáu'l 16 de mayu de 2012.
  165. ↑ «Cannes 2012: Haneke v Audiard, but non shows from Malick or PT Anderson». The Guardian (19 d'abril de 2012). Consultáu'l 16 de mayu de 2012.
  166. ↑ Caulfield, Keith (4 de mayu de 2012). «New Kylie Minogue Greatest Hits Album Due in June». Billboard.com. Consultáu'l 16 de mayu de 2012.
  167. ↑ «http://www.billboard.com/charts/dance-club-play-songs#/charts/dance-club-play-songs».
  168. ↑ «http://www.los40.com.mx/musica/llistes/timebomb/oirtop/1749824.aspx».
  169. ↑ «Kylie Minogue Joins Jay-Z's Roc Nation, Will Release Single 'Soon'». Billboard.com (12 d'abril de 2013). Consultáu'l 12 d'abril de 2013.
  170. ↑ «Los Angeles is PROUD to be the home of Kylie while she is recording her new album!». Billboard.com (12 d'abril de 2013). Consultáu'l 12 d'abril de 2013.
  171. ↑ «so-proximo-discu Kylie Minogue camuda d'estilu nel so próximu discu». L'Espectador (12 d'abril de 2013). Consultáu'l 10 de mayu de 2013.
  172. ↑ «Kylie Minogue working with Pharrell Williams for new album». Digital Spy (24 d'abril de 2013). Consultáu'l 11 de xunu de 2013.
  173. ↑ «Kylie Minogue Working With Producer Darkchild On New Album». Take 40 (15 d'abril de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 11 de xunu de 2013.
  174. ↑ «Nervo on Their Debut Album, Working With Kylie Minogue and Keha - Video». Rolling Stone (16 de payares de 2012). Consultáu'l 11 de xunu de 2013.
  175. ↑ «New track was co-written by The-Dream and produced by Nom De Strip» (inglés). Billboard. Nielsen Company (Prometheus Global Media) (12 d'abril de 2013). Consultáu'l 2 de xunu de 2013.
  176. ↑ «Skirt algama les 100 reproducciones en SoundCloud». Soundcloud (12 d'abril de 2013). Consultáu'l 2 de xunu de 2013.
  177. ↑ Rigby, Sam (15 de xunetu de 2013). «Kylie Minogue new single to feature US rapper Brooke Candy». Digital Spy. Canada: Hearst Magacinos. Consultáu'l 17 de xunetu de 2013.
  178. ↑ «primer-senciellu-del-nuevu-album-de.html El primer senciellu del nuevu álbum de Laura Pausini va ser una collaboración con Kylie Minogue». thejukepop.com. Archiváu dende l'primer-senciellu-del-nuevu-album-de.html orixinal, el 21 de setiembre de 2013. Consultáu'l 9 de setiembre de 2013.
  179. ↑ «Pausini y Minogue, un duetto esplosivo» (italianu). tgcom24.mediaset.it. Consultáu'l 9 de setiembre de 2013.
  180. ↑ «Italy - Overall,Top Sellers, Last 24 Hours» (inglés). digitalsalesdata.com. Consultáu'l 11 de setiembre de 2013.
  181. ↑ «Pausini-Minogue, duetto svetta el so iTunes».
  182. ↑ «Classifiche settimanali dal 09-09-2013 al 15-09-2013 (n'Italia)» (italianu). FIMI.
  183. ↑ «Click en: Online, Settimana 46 anno 2013» (italianu). fimi.it. Consultáu'l 22 de payares de 2013.
  184. ↑ «Laura Pausini: “Limpido” in nomination ai World Music Awards».
  185. ↑ «Kylie Minogue to join The Voice». Archiváu dende l'orixinal, el 11 de setiembre de 2013.
  186. ↑ "Dixital Sheet Music: I Should Be So Lucky" Universal Music Publishing Group. Consultáu 09-05-2010.
  187. ↑ "Dixital Sheet Music: The One" Universal Music Publishing Group. Consultáu 09-05-2010
  188. ↑ Musicnotes. com "Dixital Sheet Music: The One" Universal Music Publishing Group. Consultáu 09-05-2010
  189. ↑ Kazmierczak, Anita (15 d'ochobre de 2002). Kylie sweeps Aussie music awards. BBC News. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/2331249.stm. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  190. ↑ «Grammy Award winners». The Recording Academy. Archiváu dende l'orixinal, el 3 d'agostu de 2009. Consultáu'l 1 d'agostu de 2009.
  191. ↑ . Tagesspiegel.d'idioma alemán. Consultáu'l 22 de mayu de 2012.
  192. 1 2 Perfumed Kylie waxwork unveiled. BBC News. 7 d'ochobre de 2007. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/6248283.stm. Consultáu'l 30 de xunetu de 2009.
  193. 1 2 3 Baker and Minogue, p. 58
  194. ↑ K Parfums Inverse Revisáu 10-01-2010
  195. ↑ TOUS Tiendes Revisáu 10-01-2010
  196. ↑ Ives, Brian; Bottomley, C. (2004-02-24). "Kylie Minogue: Discu's Thin White Dame". VH1.com. Retrieved 2007-01-21
  197. ↑ Baker and Minogue, páx. 50
  198. ↑ Baker and Minogue, páx. 165
  199. 1 2 Copley, páx. 128
  200. ↑ "Kylie's back on royal form", Birmingham Post: 5, 2000-07-08
  201. ↑ Baker and Minogue, páx. 211.
  202. ↑ Pryor, Fiona (2007-02-06). "Discovering Kylie's style secrets". BBC News. Retrieved 2009-08-08.
  203. ↑ Chrissy, Iley (2009-07-09). "Kylie Minogue interview: State of Bliss". Scotland on Sunday. Retrieved 2009-08-08.
  204. ↑ Webster, Philip (2007-12-29). "Kylie Minogue and Michael Parkinson lead list with heroes of summer floods". The Times. Retrieved 2008-03-26.
  205. 1 2 Copley, p. 128
  206. ↑ Ives, Brian; Bottomley, C. (2004-02-24). "Kylie Minogue: Discu's Thin White Dame". VH1.com. Retrieved 2007-01-21.
  207. ↑ Kylie's back on royal form. 8 de xunetu de 2000.  p. 5
  208. 1 2 Sutherland and Ellis, p. 47
  209. 1 2 McCabe, Kathy (24 Nov. 2007). «Kylie and Madonna strut a similar stage, but are they poles apart?». The Telegraph. http://www.dailytelegraph.com.au/entertainment/kylie-or-madonna-whos-queen/story-y6frexl9-1111114952055. Consultáu'l 25 Jul. 2009.
  210. ↑ Pryor, Fiona (6 de febreru de 2007). Discovering Kylie's style secrets. BBC News. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/6336337.stm. Consultáu'l 8 d'agostu de 2009.
  211. ↑ Chrissy, Iley (9 de xunetu de 2009). «Kylie Minogue interview: State of Bliss». Scotland on Sunday. Consultáu'l 8 d'agostu de 2009.
  212. ↑ Webster, Philip (29 d'avientu de 2007). Kylie Minogue and Michael Parkinson lead list with heroes of summer floods. London: The Times. http://www.timesonline.co.uk/tol/news/politics/article3105760.ece. Consultáu'l 26 de marzu de 2008.
  213. ↑ Lister, David (2002-02-23)."Kylie Minogue: Goddess of the moment". The Independent. Retrieved 2009-07-26.
  214. ↑ Baker and Minogue, páx. 58
  215. 1 2 McCabe, Kathy (2007-11-24). "Kylie and Madonna strut a similar stage, but are they poles apart?". The Telegraph. Retrieved 2009-07-25.
  216. ↑ Kemp, Rob (2004). "Kylie Minogue biography". The New Rolling Stone Album Guide. Rolling Stone. Retrieved 2009-08-05.
  217. ↑ "Perfumed Kylie waxwork unveiled". BBC News. 2007-10-07. Retrieved 2009-07-30.
  218. ↑ "Kylie and her famous rear immortalised in bronze (but its posed by a body double)". Daily Mail. 2007-10-23. Retrieved 2009-07-30.
  219. ↑ Kylie Minogue named 'most powerful celebrity in Britain'. London: The Daily Telegraph UK. 31 de marzu de 2010. http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/celebritynews/7540790/Kylie-Minogue-named-most-powerful-celebrity-in-Britain.html. Consultáu'l 31 de marzu de 2010.
  220. ↑ «The 100 Hottest Women of All-Time». Men's Health. Consultáu'l 2 de marzu de 2011.
  221. ↑ «Kylie and her famous rear immortalised in bronze (but its posed by a body double)». Daily Mail (23 d'ochobre de 2007). Consultáu'l 30 de xunetu de 2009.
  222. ↑ Kylie Minogue named 'most powerful celebrity in Britain'. London: The Daily Telegraph UK. 31 de marzu de 2010. http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/celebritynews/7540790/Kylie-Minogue-named-most-powerful-celebrity-in-Britain.html. Consultáu'l 31 de marzu de 2010.
  223. ↑ "The Elle Interview & Shoot: Sexy Kylie". Elle UK. Retrieved 2009-09-29.
  224. ↑ RPP.com muyeres-tambien-noticia_236688.html "Kylie Minogue confiesa: Gústenme les muyeres tamién" 20-01-2010.
  225. ↑ «Kylie Minogue Twitter».
  226. ↑ Attard, Monica (22 de mayu de 2005). Peter Carrette and Peter Blunden on Kylie Minogue and the media. ABC Sunday Profile. https://www.abc.net.au/sundayprofile/stories/s1373289.htm. Consultáu'l 21 de xineru de 2007.
  227. ↑ Aiken, Kirsten (22 de mayu de 2005). Media Coverage of Kylie Minogue: Circulation or Compassion?. ABC Radio. https://www.abc.net.au/correspondents/content/2004/s1373909.htm. Consultáu'l 21 de xineru de 2007.
  228. ↑ Petridis, Alex. «Kylie Chameleon». Mixmag (UK). Archiváu dende l'orixinal, el 27 de setiembre de 2007. Consultáu'l 20 de xineru de 2007.
  229. ↑ «http://www.elsemanaldigital.com/una-famosa-enferma-de-cancer-asegura-que-foi-mal-diagnosticada-81677.htm».
  230. 1 2 3 Kylie Minogue Publispain. Consultáu'l 2 de marzu de 2012.
  231. ↑ «http://www.zimbio.com/dating/cAZ9HslLhbf/Kylie+Minogue+dated+Jason+Donovan/Jason+Donovan».
  232. ↑ «http://www.zimbio.com/dating/GRyls5dvDmN/Kylie+Minogue+dated+Michael+Hutchence/Kylie+Minogue».
  233. ↑ Baker and Minogue, Hodder and Stoughton, 2002. páxina 108.
  234. ↑ «Zimbio:Kylie Minogue y Oliver Martinez».
  235. ↑ «http://www.theinsider.com/gossip/54644_Jean_Claude_Van_Damme_Admits_to_Affair_with_Kylie_Minogue/index.html». Archiváu dende l'orixinal, el 16 d'agostu de 2012.
  236. ↑ «She Should Be So Lucky: Blow for Kylie Minogue as boyfriend Andres Velencoso reveals he has non plans to pop the question».
  237. ↑ «http://www.diezminutos.es/famosos-corazon/famosos-estranxeros/kylie-minogue-y-andres-velencoso».
  238. ↑ «Kylie Minogue tested LP on Andres».
  239. ↑ «Kylie Minogue goes on romantic Spanish break with new love Andres and meets the 'in-laws'».
  240. ↑ National Library of AustraliaKylie: Her Complete Story Consultáu'l 07-12-2009
  241. ↑ Kylie.com Kylie K Paperback Book Revisáu'l 07-12-2009

Enllaces esternos


Predecesor:
Nelly Furtado
por Loose		 Premiu BRIT
Meyor Artista Femenina Internacional 2008
por X		 Socesor:
Katy Perry
por One of the Boys
Predecesor:
Dirty Vegas
por "Days Go By"		 Premiu Grammy
Meyor Cantar Dance 2004
por "Come Into My World"		 Socesor:
Britney Spears
por "Toxic"
Predecesor:
Madonna
por Music		 Premiu BRIT
Meyor Artista Femenina Internacional 2002
por Fever		 Socesor:
P!nk
por Try This
Predecesor:
Non presentáu en 2001		 Premiu BRIT
Meyor Álbum d'Estudiu Internacional 2002
por Fever		 Socesor:
Eminem
por The Eminem Show
Predecesor:
Ray Martín
por Midday		 Premiu Doráu Logie
La Personalidá Más Popular
na Televisión Australiana 1988
por Neighbours		 Socesor:
Daryl Somers
por Hey Hey It's Saturday
Predecesor:
Rod Stewart
por La so carrera		 Premiu Ondes (España)
Especial de Xuráu
por Body Language		 Socesor:
The Corrs
por Home
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.