Entamos

L'embrión de Kraftwerk apaez sobre'l filu de los años 60 na ciudá de Düsseldorf, como continuación del conxuntu Organisation, los que llegaron a grabar un álbum llamáu Tone Float. Ralf Hütter y Florian Schneider formaben parte de Organisation, quintetu que taba enmarcáu na escena "krautrock" (rock progresivu alemán). Florian utilizaba unidaes d'ecu y amplificación pa les sos flautes y violinos, ente que Ralf básicamente fixo lo mesmo colos sos teclaos electrónicos, anque Organisation eslleiéronse rápido.

Al empiezu de 1970 Ralf Hütter y Florian Schneider empecipiaron el proyeutu Kraftwerk, y establecieron el so propiu "Kling Klang Studio" nel centru de Düsseldorf. La portada del primer álbum homónimu (1970) amosaba un conu de tráficu, que foi una marca distintiva nesta fase inicial del grupu.

L'álbum Kraftwerk 2 foi grabáu como dúu y editáu en xineru de 1972; pa la co-producción d'estos dos discos, Kraftwerk cuntó cola collaboración del inxenieru Konrad Plank. Ente los años 1970 y 1972 Kraftwerk ufiertó conciertos por toa Alemaña con múltiples músicos y artistes. En febreru de 1973 el dúu Ralf y Florian tocó los sos primeros conciertos fora d'Alemaña, en París. El conceutu audiovisual incluyía coloridas lluces de neón y los famosos lletreros de neón colos sos nomes y diapositives proyeutaes de Emil Schult.

Nel branu de 1973 Kraftwerk editó'l so tercer álbum: Ralf & Florian; les temes fueron grabaos nel Kling Klang Studio nun equipu de grabación ambulante por Konrad Plank. L'álbum incluyía nuevos elementos como sintetizadores analóxicos y vocoder.

Consagración

En mayu de 1974 Ralf Hütter y Florian Schneider producieron el llexendariu álbum Autobahn (autopista), trabayu que marca un enantes y un dempués na so carrera. La música yera como un guión de cine y un viaxe electrónicu escontra'l soníu: el track central del álbum tenía una duración de 22 minutos. A partir d'esti momentu Karl Bartos y Wolfgang Flür pasen a integrar el grupu al pie de Hütter y Schneider, que constitúyese en cuartetu.

Radio-Aktivität (1975), Trans Europa Express (1977) y finalmente Die Mensch-Maschine (1978) solidificaron el nome de Kraftwerk como sinónimu de vanguardia musical electrónica y fría elegancia xermana. Nel casu de Die Mensch-Maschine (The Man-Machine na so edición internacional), cuntando col famosu hit-single "The Model", probablemente'l so cantar más conocíu.

Años 80 d'equí p'arriba

Dempués de The Man-Machine les producciones discográfiques de Kraftwerk vuélvense más esporádiques: Computerwelt (Computer World) ye editáu en 1981, y Electric Café recién en 1986, dos únicos álbumes d'estudiu de la banda na década del 80.

Nel añu 2003 finalmente ye llanzáu Tour de France Soundtracks, un proyeutu llargamente ellaboráu por Kraftwerk, y el so primer discu d'estudiu dende 1986, anque ensin Bartos y Flür, reemplazaos por Fritz Hilpert y Henning Schmitz.

Les téuniques musicales y los preseos introducíos por Kraftwerk son güei básicos, sicasí, fueron realmente innovadores nel so tiempu. Poles esperimentaciones realizaes y por constituyir la base sobre la que depués desenvolvióse'l xéneru, son consideraos como los padres de la música electrónica, yá que fueron los primeres en tocar música basada íntegramente nel usu de preseos electrónicos y ordenadores. El grupu, toa una institución de la música popular teutona, sigue n'activu hasta'l día de güei, anque calteniendo una producción discográfica bien espaciada: el so últimu álbum ye'l direutu Minimum-Maximum, de 2005.