Kyoto
Bandera de Kioto (es) Traducir
Alministración
PaísBandera de Xapón Xapón
Prefeutura prefeutura de Kyoto
Tipu d'entidá Ciudaes xaponeses designaes por decretu gubernamental
Mayor of Kyoto (en) Traducir Daisaku Kadokawa
Nome oficial 京都市 (ja)
Nome llocal 京都市 (ja)
Nomatu 千年の都 (ja)[1]
文化首都 (ja)[2]
Códigu postal 600-0000–616-9999 y 520-0461–520-0465
Xeografía
Coordenaes 35°00′42″N 135°46′05″E / 35.01161°N 135.76811°E / 35.01161; 135.76811
Kyoto alcuéntrase en Xapón
Kyoto
Kyoto
Kyoto (Xapón)
Superficie 827.83 km²
Llenda con Uji, Kameoka, Mukō, Nagaokakyo, Yawata, Nantan, Ōyamazaki, Kumiyama, Ōtsu, Takashima, Takatsuki y Shimamoto
Demografía
Población 1 463 723 hab. (1r ochobre 2020)
Porcentaxe 57.11% de prefeutura de Kyoto
1.17% de Xapón
Densidá 1768,14 hab/km²
Más información
Fundación 1r abril 1889
Prefixu telefónicu 75
Estaya horaria UTC+09:00
Asia/Tokiu
Llocalidaes hermaniaes
city.kyoto.lg.jp
Cambiar los datos en Wikidata

Kyoto (京都市 Kyōto-shi, en asturianu, "ciudá capital") ye una importante ciudá de Xapón, alcontrada na parte central de la islla de Honshu. Ye la capital de la Prefeutura homónima y tradicionalmente tamién foi considerada capital de la Rexón de Kansai, anque ésta sía solo una referencia xeográfica más qu'un territoriu alministrativu concretu. Asina mesmu, ta integrada dientro de la Rexón metropolitana de Keihanshin, compuesta peles árees circundantes de les ciudaes d'Osaka, Kobe y la mesma Kyoto.[3] Cunta con una población d'alredor de 1.474.570 d'habitantes (a fecha de 2015), asitiándose ente les ciudaes xaponeses más poblaes.[4] L'área total del territoriu de la ciudá ye de 827,90 km².

La so importancia histórica deber al fechu de qu'ente los años 794 y 1868 constituyó la capital de Xapón, acoyendo la sede de la Corte imperial y otres instituciones. Nel añu 1868 l'emperador Meiji decidió treslladar la sede de la corte a Tokiu, quedando la ciudá definitivamente nun segundu planu. Mientres la Segunda guerra mundial foi la única gran ciudá xaponesa que nun resultó bombardeada pola Fuercies Aérees del Exércitu de los Estaos Xuníos. Por esta razón, a día de güei sigue constituyendo una de les importantes urbes xaponeses, con un ricu patrimoniu históricu, artísticu y arquiteutónicu. El 11 d'avientu de 1997 tuvo llugar nesta ciudá la firma d'un protocolu qu'escorría l'oxetivu d'amenorgar les emisiones de gases d'efeutu ivernaderu que causen el calentamientu global. L'alcuerdu internacional acabaría siendo conocíu popularmente como'l Protocolu de Kyoto.

Bandera de Kyoto

Kyoto dispón d'una rede desenvuelta de tresporte per carretera y ferrocarril; Anque nun dispón d'aeropuertu propiu, esisten nes cercaníes dos aeropuertos internacionales, como los d'Osaka y Kansai. El so patrimoniu históricu y monumental, y los sos diversos espacios escénicos y culturales convertir nun importante centru receptor de turismu (tanto nacional como internacional). Ente los sos monumentos más representativos atópense'l Palaciu Imperial, el Castiellu Nijō, el Kinkaku-ji y el Ginkaku-ji, o'l Santuariu Heian y el Fushimi Inari-taisha, amás d'otros munchos. Dende l'añu 1994 parte d'estos monumentos tán reconocíos pola Unesco como Patrimoniu de la Humanidá, al pie de otros monumentos alcontraos nes ciudaes d'Uji y Otsu.[5]

La Universidá de Kyoto, fundada en 1897 y con 22.192 alumnos, ye considerada como una de les meyores universidaes en Xapón.[6] Acordies col ranking del magacín británicu Times Higher Education, la Universidá de Kyoto quedaría en segunda posición ente les universidaes nipones y na 25ª posición ente toles universidaes del mundu.[7]

Referencies

  1. ↑ URL de la referencia: https://www.sankei.com/west/news/170502/wst1705020008-n1.html.
  2. ↑ URL de la referencia: https://www.nikkei.com/article/DGKKZO25500910Q8A110C1MM0000/.
  3. ↑ Japan Statistics Bureau - "Censu del añu 2000: Tabla 92. Población nes principales Árees metropolitanes", consultáu'l 13 d'ochobre de 2011.
  4. ↑ Japan Monthly Statistics - Statistics Bureau of Japan
  5. ↑ http://whc.unesco.org/archive/advisory_body_evaluation/688.pdf Advisory Body Evaluation
  6. ↑ W.G. Beasley, páx. 374
  7. ↑ http://www.timeshighereducation.co.uk/hybrid.asp? Times Higher Education

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.