Ruines de Kilwa Kisiwani y de Songo Mnara
Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO
Gran Mezquita de Kilwa Kisiwani. Error de Lua en Módulu:Mapa_de_llocalización na llinia 393: Minutes were provided for longitude without degrees also being provided.
Llugar  Tanzania
Criterios Cultural: iii
Referencia 144
Inscripción 1981 (V Sesión)
En peligru 2004-2014
Área África
Cambiar los datos en Wikidata

Kilwa Kisiwani y Songo Mnara son dos pequeñes islles xunto a la mariña de Tanzania que representen les muertes de dos grandes puertos comerciales onde, ente los sieglos IX y XVI, camudábase'l oru y el fierro del Gran Zimbabue, los esclavos y el marfil de toa'l África Oriental, por texíos, porzolanes, xoyes y especies d'Asia.

Estes islles fueron inscrites pola Unesco en 1981 na llista de los sitios que constitúin Patrimoniu de la Humanidá cola denominación de Ruines de Kilwa Kisiwani y de Songo Mnara y, en 2004, na Patrimoniu de la Humanidá en peligru Llista del Patrimoniu de la Humanidá en peligru. En xunu de 2014, la Unesco retiró diches ruines de la llista de Patrimoniu de la Humanidá en peligru pola meyora na xestión y salvaguardia del sitiu.[1]

Asitiaes na entrada d'una badea nel sureste de Tanzania, les islles de Kilwa Kisiwani y de Songo Mnara paecen ser ocupaes nel sieglu IX, probablemente por poblaciones suaḥili y, nesa dómina, un xefe de la islla de Kilwa Kisiwani vender a un mercader árabe llamáu Ali bin Al-Hasan, fundador de la llamada dinastía Shiraz. Ente los sieglos XI y XV, los sos descendientes van crear equí'l más poderosu centru comercial del África Oriental.

Nel sieglu XIII, los sos xefes apoderaben tolos centros comerciales de la mariña africana, dende la islla Pemba, al norte, hasta Sofala, nel sur. El mundu occidental empezó a conocer Kilwa al traviés de los escritos d'un viaxeru intelectual marroquín, Abu Abdullah Ibn Batuta, que la visitó en 1331. Quedó extasiado pola guapura de la gran ciudá, con edificios construyíos de piedra de coral, de normal con un únicu pisu y pequeñes estancies separaes por macices parés y con teyaos formaos de plaques de la mesma piedra, soportaos poles parés y por estaques de manglar”. Pero tamién atopó “estructures terribles de dellos pisos y delles bellamente afataes con piedra esculpida nes entraes, tapices y nichos cubriendo les parés y el suelu con alfombres. Claro qu'estes yeren les cases de los ricos, porque los probes vivíen en cases de paya, vistíense a cencielles con una tela sobre les piernes y comíen papiella de maíz...”

Kilwa Kisiwani en 1590.

Cerca de 170 años dempués, Pedro Álvares Cabral tamién visitó Kilwa y se referió a les belles cases de coral y les sos terraces, pertenecientes a "moros negros”, lo qu'atraxo l'atención de los portugueses. De primeres del sieglu XVI, la fortuna de Kilwa camudó radicalmente: Vasco da Gama tomó la islla en 1502 y, como'l sultán cesó de pagar el so tributu, el 24 de xunetu de 1505, los portugueses, comandados por Francisco de Almeida, destruyir y construyeron un fuerte que más tarde foi utilizáu como prisión y, por eso, denomináu “Gereza”. En 1512, la islla foi conquistada por una fuercia árabe y volvió ser una ciudá estáu suaḥili hasta 1784, cuando se convirtió nun protectoráu d'Omán y volvión a perder el so poderíu. En 1843, la ciudá vecina de Kilwa Kivinje, a cerca de 20 km al norte, na mariña, pasó a ser utilizada como puertu y Kilwa Kisiwani foi abandonada y los sos edificios convertir en ruines.

Na década de 1950, les autoridaes coloniaempiécen-yos a esplorar les ruines y, más tarde a recuperar dellos edificios. Nesti momentu Kilwa Kisiwani ye un puntu turísticu importante. Ente los edificios más importantes atópense:

  • La Gran Mezquita de Kilwa, que yera la mayor d'África cuando foi construyida, con grandes bóvedes y pilastres monolítiques;
  • El Palaciu Husuni Kubwa, com 100 habitaciones, ye'l mayor edificiu pre-européu en piedra na rexón oriental y austral d'África;
  • La pequeña mezquita, tamién abovedada, que ye l'edificiu meyor calteníu na islla;
  • El Palaciu Makutani, con grandes parés triangulares;
  • El Pequeñu” Husuni Ndogo; y *

La Gereza (prisión).

Referencies

  1. ↑ Unesco (17 de xunu de 2013). «Les Ruines de Kilwa Kisiwani y Songo Mnara (Tanzania) salen de la Llista del Patrimoniu Mundial en Peligru» (castellanu). Unesco.org. Consultáu'l 24 de xunetu de 2014.

Enllaces esternos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.