Antes de la invasión árabe

Según la mitoloxía persa, la construcción de la ciudá ye atribuyida a Tahmoures Divband, rei fabulosu perteneciente a la dinastía Pishdadi, sicasí créese que Kermanshah foi construyida pola dinastía sasánida. Foi una ciudá gloriosa mientres el periodu sasánida, sieglu IV d. C., siendo capital y centru médicu significativu que sirvió como llugar de veranéu pa los reis sasánidas. Nel añu 226 d. C., dempués d'una guerra de dos años dirixida por Ardashir I contra tribus curdes de la rexón, l'imperiu estableció como príncipe a un líder curdu llamáu Kayus de Medya pa gobernar la rexón. Al pie de la dinastía conocida como la Casa de Kayus (tamién Kâvusakân) tamién esistió un reinu semiautónomo curdu que duró hasta l'añu 380 d. C., primero que Ardashir II destituyera al últimu miembru dirixente d'esta dinastía.

Dempués de la invasión árabe

Kermanshah foi conquistada polos árabes nel añu 640. So la dinastía selyúcida, nel sieglu IX, yera un nucleu principal de la cultura y del comerciu nel oeste d'Irán y el sur de la rexón curda. Los safávidas fortificaron la ciudá y los Qajars refugaron un ataque de los turcos mientres el mandatu de Fath Ali Shah (1797-1834). Kermanshah foi ocupada polos otomanos ente 1723-1729 y 1731-1732.

Recién

Tres la ocupación pol exércitu Imperiu otomanu en 1915 mientres la I Guerra Mundial, foi sacupada en 1917. Kermanshah xugó un importante papel na Revolución Constitucional Iranina, mientres en periodu Qajar, y nel Movimientu Republicanu mientres el periodu Pahlavi. La ciudá foi duramente cutida na Guerra Irán-Iraq, y a pesar de ser reconstruyida, nun se recuperó del tou.

Nomamientu de la ciudá

Esisten distintes teoríes avera del nomamientu de la ciudá. Dalgunos creen que Kermanshah foi nomada asina, porque Bahram IV, l'emperador sasánida, que yera llamáu d'esta manera, yá que gobernara Kermán antes del so ascensu al tronu. Pero según otres fontes, Kermanshah ta rellacionáu col términu kurmanji, que ye unu de los principales dialeutos del curdu. Tres la Revolución Islámica, a finales de los 70, la ciudá y la provincia se renombraron de volao como Bakhtaran, aparentemente por cuenta de la inclusión de Xa nel nome previu. Sicasí, tres la Guerra Irán-Iraq volvió llamar Kermanshah.

Taq-y Bostan

Unu de los relieves más importantes dientro del covarón o ivan ye la xigantesca figura ecuestre del rei sasánida Cosroes II (591-628) montando'l so caballu favoritu, Shabdiz. Dambos, tanto caballeru como caballu tán afatiaos cola so completa armadura.

L'arcu fuelga sobre dos columnes decoraes delicadamente con un talle amosando l'árbol de la vida o árbol sagráu. Enriba del arcu y alcontráu sobre los dos llaos d'enfrente tán les figures de dos ánxeles alaos con diadema.

Alredor de la zona esterna del arcu, un marxe visiblemente talláu, dentáu con estampáu de flores. Este mesmu estampáu tamién s'atopa nos traxes oficiales de los reis Sasánidas.

Les midíes averaes del panel ecuestre tomaes el 16 d'agostu de 2007 son de 7.45 m anchu por 4.25 m altu.

Behistun

La Inscripción de Behistún foi declarada Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco nel añu 2006. La inscripción de Behistun (tamién Bisitun o Bisutun, persa modernu: بیستون ; persa antiguu: Bagastana, significa "el llugar de dios na Tierra") ye a la escritura cuneiforme lo que la piedra Rosetta a los xeroglíficos exipcios asitiada nel Monte Behistun.

La inscripción inclúi tres versiones del mesmu testu, escrites en tres escritures y llinguaxes distintos: araméu, elamita y babiloniu. Un oficial del exércitu británicu, Sir Henry Rawlinson, trescribió la inscripción en dos momentos, en 1835 y 1843. Rawlinson pudo traducir el testu cuneiforme n'antiguu persa de 1838, y los testos elamitas y babilonios fueron traducíos por Rawlinson y otros dempués de 1843. El llinguaxe babiloniu yera una forma tardida del acadiu, dambes llingües semítiques.

La inscripción mide aproximao 15 metros d'altu por 25 d'anchu, y tópase 100 metros percima d'un cantil al llau d'un antiguu camín que xunía les capitales de Mesopotamia y Media (Babilonia y Ecbatana). El so accesu ye bien complicáu, yá que, dempués del so finalización, les fasteres fueron esaniciaes pa faer la inscripción más perdurable.

El testu de la inscripción ye una declaración de Darío I de Persia, escrita en trés distintos escritures y llinguaxes: dos llinguaxes allegantes (persa antiguu y elamita), y babiloniu enriba d'ellos. Darío gobernó'l Imperiu persa dende l'añu 521 e. C. hasta'l 486 e. C. En dalgún momentu escontra'l 515 e. C. ordenó la creación d'esta inscripción, que describiera un llargu rellatu del so ascensu frente al usurpador Gaumata y les subsecuentes guerres victorioses de Darío y el sofocamientu final de la rebelión, pa ser asina inscrites nun cantil cercanu a la moderna ciudá de Bisistun, nes llombes de los montes Zagros d'Irán, nel puntu onde s'irguen dende'l llanu de Kermanshah.

El testu en persa antiguu contién 414 llinies en cinco columnes; el testu elamita inclúi 593 llinies n'ocho columnes y el babiloniu tien namái 112 llinies. La inscripción foi ilustrada con un baxorrelieve de la vida de Darío, dos sirvientes y diez figures d'un metru d'altor, que representen los distintos pueblos conquistaos; el dios Ahura Mazda ta llexando enriba, bendiciendo al rei. Una figura paez ser amestada dempués de que les otres tuvieren acabaes, al igual que la barba de Darío, que ye un bloque de piedra separáu xuníu a la figura con pernos de fierro y plomu, un fechu realmente escepcional.

Mezquita Mo'avenalmolk

Esta mezquita ye única yá que tien delles pintures nes sos parés rellacionaes col Shahnameh, a pesar de que gran parte d'esti testu sía relixosu.

Casa de Khaja Barookh

La Casa de Khaja Barookh ye una casa asitiada nel vieyu distritu de Faizabad nel barriu xudíu de Kermanshah. Foi construyida por Barookh, un mercader xudíu de la dómina Qajar. La casa ye abondo importante pola so arquiteutura iranina, y anguaño foi llamada Randeh-Kesh pol so postreru propietariu. Ye un daroongara, esto ye, la casa ta coneutada por aciu un antepar escontra l'esterior, y por detrás, al traviés d'un pasiellu coneutar col xardín interior.^[5] El xardín ta arrodiáu per habitaciones, y pilastres de lladriyu que formen un iwan (antoxana) de la casa, y capiteles de columnes decoraos con trabayos de lladriyos-estalactita. Esta casa atopar ente les más estrañes del periodu Qajar con bañu privao.

Industria

Kermanshah ye un importante centru industrial; el so sector industrial inclúi refinería petroquímica , manufactura testil, procesáu y caltenimientu de los alimentos, refinamientu del petroleu, fabricación d'alfombres, refinamientu d'azucre, y producción d'equipos y material llétrico.