Keikogi (稽古着: “ropa d'entrenamientu”) o dogi (道着, dōgi: “ropa pa la Vía”) ye un términu usáu nes artes marciales modernes del Xapón pa denomar la vistimienta que s’emplega nes clases. El prototipu d'esta especie d'uniforme foi desarrolláu por Jigoro Kano y adoptóse pa la práutica del yudu dende 1907, del karatedo nos años 1920, del Aikido nos años 1930, y asina socesivamente dende entós n’otros budos como’l kendo o’l ninjutsu y otres artes marciales más modernes, inclusive non xaponeses.
Diseñu
Davezu’l keikogi compónse de trés elementos: una chaqueta ensin botones, denomada uwagi; un pantalón, denomáu zubon, y el cinturón, denomáu obi. En dellos casos inclúyese l'usu del hakama, una especie de falda-pantalón llarga y plisada. El nome y delles carauterístiques del keikogi varien dependiendo del arte marcial. Polo xeneral el color ye blancu nel uwagi y nel zubon, siendo’l color del obi diferente munches veces, indicando’l nivel o grau del prauticante.
Ente los keikogis qu'avecen recibir nomes particulares tán:
L’uwagi
La chaqueta d'entrenamientu ye onde se noten más diferencies ente les artes marciales que la empleguen. Nel Yudu y na mayor parte de los estilos de Jujutsu ta fecha na parte cimera con algodón anuedao en cada cruz, lo que-y da muncha resistencia pero tamién más rixidez, y tien una costura horizontal na parte de delantre sacantes les mangues, asina como un faldón de tela más fino na parte baxera. En Kárate y Aikido polo xeneral ye d'algodón más fino, nun tien la costura frontal pero sí les mangues curties o cosíes pa dar mayor movilidá y pesar menos. En Kendo’l kendogi ye llivianu, y les mangues son davezu muncho más anches pan un torgar el movimientu de los brazos, lo que suel obligar a arremangales usando’l gordón del sable.
La forma de vistilu cambia d'homes a muyeres: tradicionalmente nel casu de los homes la solapa izquierda va penriba la derecha, y al aviesu nel casu les muyeres. Esta forma de tapar una solapa cola otra ye escurque heriedu de la época feudal, onde los samurái llevaben la katana nel llau izquierdu. Si pasaren el llau izquierdu penriba’l derechu, ye fácil que la empuñadura enganchara na solapa derecha, lo que podía significar la muerte énte un adversariu rápidu. Asina mesmo, tapando la solapa derecha cola izquierda pue escondese un “tanto” (cuchiellu) per dientro, que pue desenvainase darréu metiendo la mandrecha. Davezu’l keikogi lleva una etiqueta cola marca na parte baxera de la solapa izquierda.
L’obi
El cinturón del keikogi faise d'una sola pieza de tela plegada delles veces a lo llargo. Tradicionalmente ponse dando dos vueltes a la cintura y átase delantre con un nudu especial bien apertáu a unos trés centímetros perbaxo l'embeligru del que lu lleva.
El color del obi en dalgunos estilos ta venceyáu al nivel de deprendimientu y al desarrollu del arte marcial nel prauticante. Tanto los colores como los graos varien según artes, federaciones y estilos.
Referencies
Enllaces esternos
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Keikogi.
