Kárate
[editar datos en Wikidata]
Traditional Dojo - Shurei no yakata at Karate Kaikan, Tomigusuku Naha Okinawa

El kárate[1] (空手道, karatedo) ye un arte marcial d'ataque y de defensa, d'orixe xaponés, que consiste en concentrar tola fuercia del cuerpu nun llugar determináu. Asina, ye un arte de defensa personal con un aspeutu espiritual dominante.

El kárate desendolcóse na islla d'Okinawa, u los ocupantes xaponeses torgaren l'usu d'armes, y depués Gichin Funakoshi Sensei introdúxolu en Xapón. Dende la so creación, l'oxetivu d'esti arte ye consiguir que'l karateca (el que prautica'l kárate) pueda causar un dañu definitivu al adversariu con un solu golpe.

El kárate (kara: vacíu y te: mano) o karate-do (el camín de la mano vacía) ye una disciplina que se prautica coles manes vacíes y el cuerpu desarmáu. Los brazos y les piernes entrénense pa que tengan la mesma axilidá y potencia qu'un arma real. Pero sobre too, trátase d'entrenar el cuerpu y l'espíritu por tal de consiguir un dominiu total de la situación y poder asina enfrentase al oponente cola educación y la cortesía acionaes.

La esencia de toa téunica utilizada nel kárate concéntrase nel kime. Trátase d'un ataque esplosivu qu'acompaña cualesquier ataque (puñetazu, patada o una parada). Si una téunica nun ye acompañada del kime, nun pue considerase kárate auténticu.

Como deporte de competición, el kárate divídese en dos modalidaes:

  • Kumite: ye'l combate ente dos karateques. La norma principal nestos combates ye'l control del contautu físicu col adversariu. En nengún casu un ataque (golpe de mano o patada) pue causar dañu al cuerpu del oponente, si non el karateca quedaría descalificáu. Asina, los combates carauterícense non sólo pola velocidá de les aiciones sinón tamién principalmente pol so control.
  • Kates: son una demostración de los movimientos y de los cambios de posición realizaos en series. Toles kates contienen los elementos esenciales pa exercitar la totalidá del cuerpu. Les téuniques básiques de les kates son parar y atacar colos puños, les manes o los pies, too combinao nuna forma lóxica, como si enfrente se tuviere un oponente.

Escueles y maestros

Referencies

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.