Jorge de Clarence
Miembru de la cámara de los Lords

Vida
Nacimientu Castillo de Dublín (es) Traducir, 21 d'ochobre de 1449
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Muerte Torre de Londres (es) Traducir, 18 de febreru de 1478 (28 años)
Sepultura Abadía de Tewkesbury (es) Traducir
Causa de la muerte ejecución por ahogamiento (es) Traducir
Familia
Padre Ricardo de York
Madre Cecilia Neville
Casáu con Isabel Neville (es) Traducir (1469 (Gregorianu) – )[1]
Fíos/es
Hermanos/es
Pueblu Casa de York
Estudios
Llingües falaes inglés
Oficiu políticu
Premios
Cambiar los datos en Wikidata

Xurde Plantagenet, I duque de Clarence, I conde de Salisbury, I conde de Warwick,, (21 d'ochobre de 1449, Castillo de Dublín (es) Traducir – 18 de febreru de 1478, Torre de Londres (es) Traducir). Foi un noble inglés, miembru de la Casa de York, y hermanu de los reis Eduardu IV y Ricardu III d'Inglaterra.

Primeros años de vida

Foi'l séptimu fíu varón ─tercer sobreviviente- de los 12 renuevos de Ricardo, duque de York, y la so esposa, Cecilia Neville.

En xubiendo al tronu'l so hermanu mayor, Eduardu IV, (1463) foi nombrrado duque de Clarence el 27 de xunetu de 1465, na ciudá de Calais. El mesmu añu axudicáronse-y les rentes de la baronía de Richmond, anque ensin el so títulu nobiliariu, y magar la so mocedá, foi nomáu lord teniente d'Irlanda.[3]

Vida pública

Xurde foi unu de los nobles que se consideraron pa casase con María, fía de Carlos el Temerariu. Cayó so la influencia del so primu Ricardo Neville, conde de Warwick, y en xunetu de 1469 casar na ilesia de Notre-Dame de Calais con Sabela, fía mayor de Neville.[3]

Warwick, conocíu como'l «facedor de reis», sentíase descontentu por haber perdíu inflúi sobre'l rei en favor de los Woodville, la familia de la reina. Anque Clarence sofitara viviegamente la pretensión al tronu del so hermanu mayor, Eduardu IV, cuando'l so suegru abandonó a Eduardu IV p'aliase con Margarita d'Anjou, esposa d'Enrique VI, Clarence axuntar con ellos en Francia, llevando con él a la so esposa embarazada. Sabela dio a lluz mientres la travesía en barcu a una neña, que recibió'l nome d'Ana y morrió a les poques hores. Enrique VI compensar asitiándolo na llinia de socesión al tronu darréu dempués del so propiu fíu, Eduardo de Westminster.

Nun pasó enforma tiempu primero que Clarence diérase cuenta del error que cometiera al volvese contra'l so hermanu'l rei: Warwick casó a la so fía menor, Ana Neville, col herederu d'Enrique VI n'avientu de 1470. Esto demostraba que'l so suegru sirvía namái a los sos propios intereses, y yá que yera bien improbable qu'asitiara a Clarence nel llugar d'Eduardu IV, Xurde reconcilióse de callao col so hermanu'l rei y camudó de bandu coles sos tropes.[4]

Los esfuercios de Warwick de reponer a Enrique VI nel tronu d'Inglaterra fracasaron y el mesmu Warwick perdió la vida na batalla de Barnet (14 d'abril de 1471). Xurde recuperó'l favor real, pero convertir nuna seria torga pa les ambiciones del so hermanu menor, Ricardo, duque de Gloucester,

Al morrer Ricardo de Warwick, la so fía mayor Sabela convertir na heredera del so títulu y estaos, pasando Xurde a ser conde de Warwick maritali nome. Mentanto, Ana Neville, fía menor de Warwick, había enviudado d'Eduardo de Westminster, príncipe de Gales, y Ricardo deseyaba casase con ella. Pero'l tutores d'Ana yeren Xurde y Sabela, qu'intentaron torgar esa boda por tolos medios. Sicasí, Ricardo consiguió casase con Ana en 1472, lo que-y convirtió en llexítimu propietariu de los bienes de la familia Neville que-y concedió'l rei, y sobremanera dio-y accesu a la rede d'influencia del que fuera'l noble más poderosu del reinu. Tres esta boda, les rellaciones ente Clarence y Gloucester dexeneraron nuna guerra abierta que s'enllargó hasta 1475, añu en que'l Parllamentu ratificó un compromisu qu'Eduardu IV había propuestu dos años antes.[5]

En 1475, la esposa de Clarence, Sabela, dio a lluz a un neñu, Eduardo, qu'heredaría'l condáu de Warwick. Sabela morrió ─probablemente de tuberculosis─ el 22 d'avientu de 1476, dos meses dempués del partu del postreru de los sos fíos, un neñu que recibió'l nome de Ricardo y que solo vivió unos meses.[6] Sabela y el ñácaru fináu tán soterraos xuntos na abadía de Tewkesbury (Gloucestershire). Los sos fíos sobrevivientes, Margarita y Eduardo, quedaron al cuidu de la so tía Ana Neville hasta'l fallecimientu d'esta en 1485, cuando Eduardo cuntaba 10 años d'edá.

En 1477, unu de los sirvientes de Clarence foi arrestáu y condergáu a muerte xunto con otros implicaos por utilizar la maxa negro pa provocar la muerte del rei. Esta execución foi una clara alvertencia pa Xurde, anque esti prefirió nun escuchala. Enfrentar con Eduardo pa defender la inocencia de los condergaos, pero solo consiguió que'l rei convocar en Windsor, reprender severamente, acusar de traición y ordenara el so arrestu inmediatu.[6]

Clarence foi encarceláu na Torre de Londres y acusáu de traición al so hermanu Eduardu IV. En siendo declaráu culpable, foi «executáu privadamente» na Torre'l 18 de febreru de 1478.

Dempués de la execución, surdió'l rumor de que lo habín'afogáu nun tonel de malvasía.[7] La lleenda pudo habese aniciáu nuna chancia, basada na so reputación de gran bebedor. Sicasí, al desenterrar un cuerpu que supuestamente pertenecía a Clarence, el cadabre nun amosaba signu dalgunu de decapitación, que yera'l métodu habitual d'executar a les persones de sangre real.

Foi soterráu na abadía de Tewkesbury, en Gloucestershire, xunto a la so esposa Sabela, finada en 1476.

Matrimoniu y hijo

Xurde y la so esposa Sabela Neville tuvieron 4 fíos:

  • Ana (n. nel mar, cerca de Calais, 16.4.1470 - m. poco dempués).
  • Margarita (n. castiellu de Farleigh, Wiltshire, 14.8.1473 - m. degollada, Torre de Londres, 27.5.1541), creada condesa de Salisbury por mesmu derechu en 1513; casada con Sir Ricardo Pole. Considerada mártir pola Ilesia Católica, foi beatificada en 1886 pol Papa Lleón XIII.[8]
  • Eduardo (n. castiellu de Warwick, 25.2.1474 - m. degolláu, Torre de Londres, 28.11.1499), conde de Salisbury y de Warwick. Foi nomáu herederu del tronu inglés pol so tíu Ricardu III en 1484, pero a la muerte de la so tía, la reina Ana (1485), foi apostráu de la socesión. Calteníu prisioneru del rei Enrique VII, foi executáu acusáu de traición.
  • Ricardo (n. abadía de Tewkesbury, XII.1476 - m. castiellu de Warwick, 1477).

Na obra de Shakespeare

Clarence ye unu de los personaxes principales de dos drames históricos de William Shakespeare: Enrique VI, parte 3[9] y Ricardu III. Shakespeare retrata a Clarence como una persona cambiadiza y de poca voluntá. El so primer abandonu d'Eduardu IV deber al disgustu que-y causa la boda del rei con Sabela Woodville. Magar los floríos discursos nos que proclama la so llealtá a Warwick y a Enrique VI, Clarence vuelve xunise a les files d'Eduardu IV en cuanto fala colos sos hermanos: estos solo precisen unes llinies p'avergoñalo y convencelo de que vuelva al bandu de York. Tamién se menta la so afición al vinu.

De primeres de Ricardu III, Gloucester tiende una trampa a Clarence por que lo acusen de traición, utilizando a un adivín pa semar nel rei duldes sobre'l so hermanu, y na primer escena, Xurde ye deteníu y zarráu na Torre. Gloucester manipolia hábilmente la situación pa bastiar la muerte de Clarence: acelera la so condena y dempués intercepta'l perdón d'Eduardu IV. Na cuarta escena del primer actu, Clarence rellata una terrorífica velea, na que Gloucester embúrrialu por fuercia al mar, onde s'afuega, y dempués apaez nel infiernu, acusáu de perxuriu poles pantasmes de Warwick y el príncipe Eduardo. Cuando-y ataquen los asesinos unviaos por Gloucester, defender con elocuencia y nobleza, pero apuñalar y dempués afogar nun tonel de vinu. La muerte de Clarence provoca un ataque fatal de culpabilidá a Eduardu IV. Más palantre, la pantasma de Clarence apaecer a Gloucester, yá convertíu en Ricardu III, y a Enrique Tudor, futuru Enrique VII, antes de la batalla de Bosworth, y nesta apaición arreniega a Ricardo y anima a Enrique.[10]

Na ficción

Xurde de Clarence foi interpretáu por David Oakes na serie The White Queen de 2013.[11]

Ascendencia


Referencies

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Afirmao en: Kindred Britain.
  2. 1 2 3 Afirmao en: The Peerage. Llingua de la obra o nome: inglés. Autor: Darryl Lundy.
  3. 1 2 Chisholm, Hugh. «1911 Encyclopædia Britannica/Clarence, Dukes of» (inglés). Consultáu'l 1 de marzu de 2018.
  4. ↑ de la Escosura, Patricio (1860). Lluis Beltrán: Historia constitucional d'Inglaterra, dende la dominacion romana. Tom. 3, cuadiernu 17, páx. 243. Consultáu'l 2-3-2018.
  5. ↑ Baumgaertner, WM. Y. (2010). Squires, Knights, Barons, Kings: War and Politics in Fifteenth Century England (n'Inglés). Trafford Publishing. ISBN 1426907710, 9781426907715. Consultáu'l 2-3-2018.
  6. 1 2 Lewis, Matthew (2017). «75. The Method of George, Duke of Clarence's Execution Is Not Known», The Wars of the Roses in 100 Facts (n'inglés). Amberley Publishing Limited. ISBN 1445647478, 9781445647470. Consultáu'l 2-3-2018.
  7. ↑ de Salas y Quiroga, Jacinto (1846). Historia d'Inglaterra. Madrid: Est. Lliterariu-Tipográficu de P. Madoz y L. Sagasti, páx. 201. Consultáu'l 2-3-2018.
  8. ↑ Butler, Alban. Vides de los santos, edición 1965. COLLIER´S INTERNATIONAL - JOHN W. CLUTE, S. A.. Consultáu'l 2-3-2018.
  9. ↑ Antoniu Tausiet. «Enrique VI».
  10. ↑ William Shakespeare. «Ricardu III» páx. 55.
  11. ↑ «On set with... David Oakes, The White Queen - BBC One». Consultáu'l 22 de xunetu de 2017.
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.