Jorge Zavala
diputáu Nacional del Ecuador

Vida
Nacimientu Guayaquil, 13 de mayu de 1922
Nacionalidá Bandera d'Ecuador Ecuador
Muerte Guayaquil, 9 de mayu de 2014 (91 años)
Causa de la muerte infartu de miocardiu
Oficiu políticu
Creencies
Partíu políticu Izquierda Democrática (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Jorge Zavala Baquerizo (13 de mayu de 1922, Guayaquil – 9 de mayu de 2014, Guayaquil) foi un políticu, abogáu y caderalgu universitariu ecuatorianu. Foi vicepresidente de la República d'Ecuador.[1]

Biografía

Primeros años

Nació nel barriu Las Peñas de la ciudá de Guayaquil, Ecuador, el 13 de mayu de 1922.[1][2] Los sos padres fueron l'emplegáu públicu Oswaldo Zavala Arbaíza y la maestra municipal Ana Cristina Baquerizo.[1] Llogró'l títulu d'abogáu nel grau de Doctor en Xurisprudencia en 1946.[1][2] Cuatro años más tarde exerció'l so oficiu como penalista.[2]

Docencia

Empezó como maestru catedráticu de práutica penal y de procedimientu penal a partir de 1962 na Facultá de Xurisprudencia de la Universidá de Guayaquil.[2]

Foi'l fundador y primer rector de la Universidá Llaica Vicente Rocafuerte en 1961.[1][2] Sobre la so vida como docente, foi maestru de la Universidá de Guayaquil y la Universidá Católica de Santiago de Guayaquil mientres 40 años.[1]

Tamién presidió'l Colexu d'Abogaos de Guayaquil, siendo reelixíu en 1964.[2]

Política

Na so vida política aportó a miembru del Partíu Lliberal Radical dende 1940, hasta qu'en 1983 xunir a la Izquierda Democrática.[1][2]

Ocupó'l cargu de Diputáu pa la provincia del Guayas ente 1956 a 1958, y formó parte de la oposición al gobiernu de Camilo Ponce Enríquez.[1][2] Foi Diputáu Nacional de 1984 a 1988 mientres el cual foi'l Presidente Honorable del Congresu Nacional en 1987 y en 1998 ocupó'l cargu de Presidente de la Comisión de Llexislación y Codificación del Congresu.[1][2]

Encargar de l'Asesoría Xurídica de la Municipalidá mientres les alcaldíes del Dr. Otto Quintero Rumbea en 1961 y Assad Bucaram en 1963.[2]

Foi vicepresidente de la República del Ecuador en 1968, como parte del Partíu Lliberal Radical ocupando'l cargu na última presidencia del mandatariu electu y opositor políticu irreconciliable José María Velasco Ibarra al llograr mayor cantidá de votos que'l candidatu velasquista Víctor Hugo Sicouret Pazmiño, y, sicasí ocupó'l cargu de vicepresidente hasta 1970, cuando'l presidente declaróse dictador de la nación.[1][2]

Publicaciones y premios

Foi autor de delles publicaciones xurídiques y principalmente de la tema penal, ente les sos publicaciones destaquen "El Procesu Penal Ecuatorianu"[3] (siete tomo), "El procesu penal", "Delitos contra la propiedá"[4] (tres ediciones), "Delitos contra la fe pública",[5] "Delitos contra les persones",[6] "Alegatos Penales" (1981), "La Victimiologia" (folletu), "La entrega del cheque ensin provisión de fondos" (1973), "Los delitos contra les persones: l'albuertu", "Tratáu de derechu procesal penal"[7] y "La pena".[1][2] Llogró una serie de condecoraciones, recibiendo en cuatro causes el Premiu al Méritu Científicu en 1966, 1977, 1984 y 1986 dau pola Municipalidá de Guayaquil, tamién recibió condecoraciones del Congresu Nacional, la Universidá de Guayaquil, la Sociedá Internacional de Criminoloxía, l'Asociación Internacional de Derechu Penal.[1][2] El Gobiernu dio-y la Gran Cruz de la Orde Nacional al Méritu en 1992.[2]

Muerte

Finó d'una afección cardiaca a les 23:30 del 9 de mayu de 2014 na ciudá de Guayaquil, a la edá de 91 años.[1][2]

Referencies

Bibliografía

Enllaces esternos


Predecesor:
Reynaldo Varea Donoso
Vicepresidente Constitucional de la República d'Ecuador
1 de setiembre de 1968 - 22 de xunu de 1970		 Socesor:
Vacante
Siguiente: Osvaldo Hurtado
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.