John Herschel
director de la Casa de la Moneda (es) Traducir

1850 -
President of the British Science Association (en) Traducir

1845 - 1846 - Roderick Murchison (es) Traducir
Rector of Marischal College, Aberdeen (en) Traducir Universidá d'Aberdeen, Reinu Xuníu

1842 - 1843
James McGrigor (es) Traducir - John Campbell, 2nd Marquess of Breadalbane (es) Traducir
Vida
Nacimientu Slough[1], 7 de marzu de 1792[2]
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda
Muerte Kent[1], 11 de mayu de 1871[2] (79 años)
Sepultura Abadía de Westminster
Familia
Padre William Herschel
Madre Mary Baldwin
Casáu con Lady Margaret Brodie Stewart (en) Traducir (1829 – )[3]
Fíos/es
Estudios
Estudios Eton College (es) Traducir
Saint John's College (es) Traducir
Llingües falaes inglés[5]
Alumnu de William Herschel
Oficiu astrónomu, fotógrafu, matemáticu, químicu, físicu, escritor
Emplegadores Academia de Ciencies de San Petersburgu
Trabayos destacaos expedición (es) Traducir
midición
Catálogo General (es) Traducir
Premios
Influyencies William Herschel
Miembru de Royal Society
Academia Alemana de les Ciencies Naturales Leopoldina
Real Academia de les Ciencies de Suecia
Academia de Ciencias de Gotinga (es) Traducir
Academia de Ciencies de San Petersburgu
Academia Francesa de les Ciencies
Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
Academia de Ciencies d'Hungría
Royal Astronomical Society (es) Traducir
Academia Prusiana de les Ciencies
Sociedá Filosófica Americana[8]
Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL
Real Academia d'Artes y Ciencies de los Países Baxos
Accademia delle Scienze di Torino[1]
Cambiar los datos en Wikidata

John Frederick William Herschel (7 de marzu de 1792, Slough  11 de mayu de 1871, Kent)[9] foi un matemáticu y astrónomu inglés, fíu del astrónomu William Herschel.

John Herschel popularizó l'usu de la fecha xuliana n'astronomía ya inventó la cianotipia.[10] Acuñó los términos «fotografía», «negativu», «positivu» y afayó l'usu del tiosulfato de sodiu como fijador de les sales de plata. Tamién informó a Daguerre de que'l so propiu descubrimientu del tiosulfato de sodiu afitaría les sos fotografíes faciéndoles permanentes.

Empiezos y trabayos n'astronomía

John Herschel (1846)[11]

Herschel nació en Slough, Buckinghamshire, y estudió en Eton College y St John's College, Cambridge.[12] Graduar cola máxima puntuación en 1823. Mientres la so etapa d'estudiante fíxose amigu de Charles Babbage y George Peacock; precisamente foi la correición d'errores sistemáticos en tables astronómiques, xera na que trabayaron dambos, lo qu'animó a Babbage a construyir una máquina automática de cómputu qu'esaniciara'l trabayu humanu a suxerencia so.

Empezó cola astronomía en 1816, cuando construyó un telescopiu reflector con un espeyu de 45,72 cm de diámetru y 6,096 metros de llargu. Foi unu de los fundadores de la Real Sociedá Astronómica en 1820,[13] siendo'l so presidente en tres periodos: 1827–29, 1839–41 y 1847–49.[14][15]

Ente 1821 y 1823 reexaminó, xunto con James South, les estrelles binaries catalogaes pol so padre. Por esti trabayu llogró en 1826 la Medaya d'oru de la Real Sociedá Astronómica (volvería ganar en 1836) y la medaya Landale del Institutu de Francia en 1825. La Royal Society dio-y amás la Medaya Copley poles sos contribuciones matemátiques. Foi nomáu Sir en 1831.[9]

Visita a Sudáfrica

En 1833 Herschel viaxó a Sudáfrica pa catalogar les estrelles, nebuloses y otros cuerpos celestes visibles dende l'hemisferiu sur.[9] Pretendía completar la clasificación de los cielos del norte empecipiada pol so padre William y siguida por él mesmu. Llegó a Ciudá del Cabu el 15 de xineru de 1834. Ente'l so observaciones atopaba la vuelta de la cometa 1P/Halley.

Sicasí, amás del so trabayu astronómicu, esti viaxe a una remota zona del Imperiu Británicu tamién-y apurrió un escape de les presiones a les que se topaba sometíu en Londres, onde yera unu de los más buscaos científicos d'Inglaterra. Mientres la so estancia en Sudáfrica, embarcar nuna amplia variedá de busques científiques lliberáu del sentimientu d'obligación escontra una comunidá. De fechu foi, como más tarde afirmaría, la dómina más feliz de la so vida.

Intrigado poles idees sobre una formación progresiva de los paisaxes reflexaes en Principios de Xeoloxía de Charles Lyell, escribió a Lyell pidiendo una urxente busca de les lleis naturales que s'atopaben so «el misteriu de los misterios» –cómo se crearon les especies– empezando col pareado:

Aquel que s'enfuse en tal entruga nun tien de sentir mieu nin desfallecimiento
Pa l'alma cobarde o'l corazón ensin fe la busca foi inútil

Tomando un puntu de vista gradualista de la evolución comentó:

«¡Tiempu! ¡Tiempu! ¡Tiempu! - nun tenemos d'impugnar la cronoloxía de Les Escritures, pero debemos interpretales acordies con lo que sía que paeza ser la verdá según investigaciones oxetives, yá que nun puede haber dos verdad. Y realmente hai un marxe abondu: les vides de los Patriarques pueden ser razonablemente estendíes ente 5000 y 50 000 años cada unu como los díes de la Creación a tantos mil millones d'años».[16]

El documentu circuló, y Charles Babbage incorporó estractos nel so Novenu Tratáu de Bridgewater, que postulaba que les lleis taben puestes por una entidá divina. Cuando'l HMS Beagle llegó a Ciudá del Cabu, el capitán Robert FitzRoy y el mozu naturalista Charles Darwin visitaron al eminente Herschel el 3 de xunu de 1836. Más tarde, Darwin escribiría L'Orixe de les Especies influyíu por Herschel.[17][18]

Torna a Inglaterra

Herschel a los 75 años d'edá. Fotografía de Julia Margaret Cameron.

Herschel volvió a Inglaterra en 1838 y publicó Resultaos d'observaciones astronómiques feches nel Cabu de Bona Esperanza en 1847. Nesta publicación propunxo los nomes usaos nos nuesos díes pa los siete satélites de Saturnu conocíos nesa dómina: Acoriques, Encélado, Tetis, Dione, Rea, Titán y Xapetu.[19]

Nel mesmu añu, Herschel recibió la so segunda Medaya Copley de la Royal Society por esti trabayu. Unos años dempués, en 1852, propunxo tamién los nomes de los cuatro satélites conocíos entós d'Uranu: Ariel, Umbriel, Titania y Oberón.

Otros trabayos fueron Contornes de l'astronomía (1849); Catálogu Xeneral de 10 300 Estrelles Múltiples y Dobles (publicáu tres la so muerte); Llectures Familiares d'Asuntos Científicos y Catálogu Xeneral de Nebuloses y Cúmulos d'Estrelles.

A la so muerte'l 11 de mayu de 1871, celebróse un funeral nacional y foi soterráu na abadía de Westminster.

En 1835, el New York Sun escribió una serie d'artículos satíricos que fueron conocíos como Great Moon Hoax (La chancia de la gran Lluna), onde se-y axudicaba a John Herschel el supuestu descubrimientu de vida na Lluna, incluyendo humanoides con aspeutu d'esperteyu.

Tuvo trés fíos y nueve fíos. Unu d'ellos, Alexander Stewart Herschel (1836-1907) tamién foi astrónomu.[20]

Eponimia

  • El cráter J. Herschel, na lluna, toma d'él el so nome.

Referencies

  1. 1 2 3 Afirmao en: www.accademiadellescienze.it. Accademia delle Scienze di Torino ID: John-Frederick-William-Herschel. Data de consulta: 1r avientu 2020. Llingua de la obra o nome: italianu.
  2. 1 2 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. 1 2 Afirmao en: Kindred Britain.
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Afirmao en: The Peerage. Llingua de la obra o nome: inglés. Autor: Darryl Lundy.
  5. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  6. «Award winners : Copley Medal» (inglés). Royal Society. Consultáu'l 30 avientu 2018.
  7. «Award winners : Copley Medal».
  8. Afirmao en: NNDB. Llingua de la obra o nome: inglés.
  9. 1 2 3 «Herschel, Sir John Frederick William, 1792-1871, astronomer». NAHSTE project. University of Edinburgh. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de mayu de 2007.
  10. Cobb, Aaron (2012). «Is John F. W. Herschel an Inductivist about Hypothetical Inquiry?». Perspectives on Science 20:  páxs. 409–39.
  11. John Timbs, The Year-book of Facts in Science and Art, London: Simpkin, Marshall, and Co., 1846
  12. Plantía:Venn
  13. «Sir John Herschel, 1st Baronet | English astronomer». Consultáu'l 19 de febreru de 2016.
  14. «LIST OF PRESIDENTS AND DATES OF OFFICE». A brief history of the RAS. Royal Astronomical Society. Consultáu'l 10 de setiembre de 2012.
  15. Dreyer, John L. Y.; Turner, Herbert H. (1923) History of the Royal Astronomical Society, 1820-1920 1. London: Royal Astronomical Society, páx. 250.
  16. Letter 346 — Darwin, C. R. to Darwin, C. S., 27 Feb 1837 Darwin Correspondence Project, Darwin Correspondence Project, http://www.darwinproject.ac.uk/entry-346#mark-346.f5, consultáu'l 30 d'abril de 2010
  17. Darwin 1958, pp. 67–68
    Browne 1995, pp. 128, 133
  18. Darwin Correspondence Project - Letter 94 — Darwin, C. R. to Fox, W. D., (15 Feb 1831), http://www.darwinproject.ac.uk/darwinletters/calendar/entry-94.html#mark-94.f2, consultáu'l 11 d'avientu de 2008
  19. "Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, volume 8, page 42" (archive), NASA, 2004, ADsabs.Harvard.edu webpage: Adsabs-MNRAS.
  20. Burn, 2009, páxs. 317–323.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.