Joan Blondell
Vida
Nacimientu	Manhattan, 30 d'agostu de 1906[1]
Nacionalidá	Estaos Xuníos
Llingua materna	inglés
Muerte	Santa Monica, 25 d'avientu de 1979[1] (73 años)
Sepultura	Forest Lawn Memorial Park
Causa de la muerte	leucemia
Familia
Padre	Levi Bluestein
Madre	Kathryn Caine
Casada con	George Barnes (1933 – div. 1936)[2] Dick Powell (1936 – div. 1944)[2] Mike Todd (es) (1947 – div. 1950)[2]
Fíos/es	Norman Powell Ellen Powell (en) [3]
Hermanos/es	Gloria Blondell
Estudios
Estudios	Universidad del Norte de Texas (es) Professional Children's School (en) Santa Monica High School (en)
Llingües falaes	inglés[4]
Oficiu	actriz, participante en concursos de belleza, modelu, actriz de teatru, actriz de cine
Emplegadores	Warner Bros.
Premios	ver Estrella del Paséu de la Fama de Hollywood
Nominaciones	ver Óscar a la meyor actriz de repartu (11 febreru 1952): The Blue Veil Premiu Tony a la meyor actriz de repartu nuna obra de teatru (1958)
Creencies
Partíu políticu	Partido Republicano de California (es)
IMDb	nm0000951

Joan Blondell (Rose Joan Blondell, 30 d'agostu de 1906, Manhattan – 25 d'avientu de 1979, Santa Monica) foi una actriz d'Estaos Xuníos candidata al Premiu Óscar. Considerada una roxa sexy y alvertíu, foi una actriz fundamental pa la Warner Bros na dómina anterior al Códigu Hays, ya intervieno en más de 100 películes pal cine y la televisión.

Entamos

Nació nuna familia dedicada al vodevil. El so padre, conocíu como Eddie Joan Blondell, Jr. (y d'antiguu apellíu Blustein), foi un cómicu de vodevil y unu de los orixinales Katzenjammer Kids. La so hermana menor, Gloria, tamién actriz y con un gran asemeyáu físicu con ella, casóse col productor cinematográficu Albert R. Broccoli. Tamién tuvo un hermanu, del mesmu nome que'l so padre y el so güelu.

Joan viaxara yá enforma cuando, siendo adolescente ella, asitióse la so familia en Dallas (Texas). Col nome de Rosebud Blondell, Joan ganó'l certame de Miss Dallas en 1926 y llegó a la cuarta plaza nel de Miss América en setiembre d'esi mesmu añu en Atlantic City (Nueva Jersey). Ella estudió na Universidá del Norte de Texas, y dempués nun centru de Denton (Texas), onde la so madre yera una actriz teatral local. Joan fixo dellos trabayos como modelu y foi afayada por un axente de Hollywood en 1930 mientres trabayaba en Broadway en volviendo a Nueva York pa intentar ser actriz.

Pidiéron-y camudar el so nome por Inez "Daqué", pero más tarde refugóse'l "Rosebud" pol cual fuera conocida na so infancia y consolidóse el nome de "Joan Blondell", que llevaría a lo llargo d'una carrera de 49 años.

Col recién llegáu James Cagney apaeció na obra de Broadway Penny Arcade, y foi una de les WAMPAS Baby Stars en 1931.

Carrera

Blondell comiendo con soldaos estauxunidenses mientres la so dómina cola United Service Organizations.

Con contratu colos estudios Warner Bros debutó nel cine en 1930, camudándose por ello a Hollywood. Mientres los años trenta encarnaría a la cazafortunas de la era de la Depresión, y colos sos grandes güeyos azules, pelo rubiu y calter alvertíu, convirtióse nuna de les favorites del públicu. Apaeció en más películes de la Warner que cualesquier otra actriz, polo qu'ella mesma se llamaba la bestia de carga de la Warner. La popularidá de les sos películes foi de gran rentabilidá pal estudiu.

Blondell foi empareyada con James Cagney en películes tales como The Public Enemy (1931), y foi, xunto a Glenda Farrell, una de los dos cazafortunas protagonistes de nueve películes. Mientres la Gran Depresión, Blondell foi una de les persones meyor pagaes de los Estaos Xuníos. La so conmovedora interpretación de "Remember My Forgotten Man" na película de Busby Berkeley Gold Diggers of 1933 (1933), que co-protagonizaba xunto a Dick Powell y Ginger Rogers, convertir nel himnu poles frustraciones debíes al paru y a les fallíes midíes económiques del Presidente Herbert Hoover. En 1937, protagonizó xunto a Errol Flynn The Perfect Specimen, basada nuna obra del entós famosu dramaturgu Lawrence Riley.

A la fin de la década fixera casi 50 películes, a pesar de dexar la Warner en 1939. Siguió trabayando regularmente mientres el restu de la so vida, siendo bien acoyida nes sos últimes películes. Foi nomada al Óscar a la meyor actriz de repartu pol so papel en The Blue Veil (Nun toi sola) (1951). Tamién apaeció en A Tree Grows in Brooklyn (A Tree Grows in Brooklyn) (1945), Desk Set (La so otra esposa) (1957), y Will Success Spoil Rock Hunter? (Una muyer de cuidu) (1957). Poco primero de la so muerte trabayó en dos películes de gran ésitu, Grease (1978) y The Champ (Campeón) (1979), xunto a Jon Voight y Rick Schroder. Amás, John Cassavetes escoyer pal papel d'una vieya y cínica actriz de teatru na so película Opening Night (Nueche d'estrenu) (1977). Tamién participó na serie de l'ABC TV Here Come the Brides, alrodiu de la vida nel Noroeste del Pacíficu nel sieglu XIX.

Blondell tien una estrella nel Paséu de la Fama de Hollywood pola so contribución al cine, nel 6309 de Hollywood Boulevard.

Joan Blondell.

Vida privada

Blondell casar por primer vegada en 1932 col direutor de fotografía George Barnes (1892 –1953). Tuvieron un neñu, Norman S. Powell (que aportó a un espertu productor, direutor, y executivu televisivu), y divorciáronse en 1936. El so segundu home, con quien se casó'l 19 de setiembre de 1936, foi l'actor, direutor y cantante Dick Powell; tuvieron una fía, Ellen Powell, que foi peluquera d'un estudiu. Blondell y Powell divorciáronse'l 14 de xunetu de 1944. Casóse col so tercer home, el productor Mike Todd, en 1947, divorciándose en 1950. El so matrimoniu con Todd foi un desastre emocional y financieru.

Finó de leucemia en Santa Monica, California, a los 73 años d'edá. Foi soterrada nel campusantu Forest Lawn Memorial Park en Glendale, California.

Escribió una novela titulada 'Center Door Fancy' (publicada en 1972), basada en datos de la so vida.

Filmografía

Notes

• Traducíu direutamente de la Wikipedia n'inglés.

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Joan Blondell .
• Joan Blondell na Internet Movie Database (n'inglés)

• Fotografíes de Joan Blondell.