Ficha d'oxetu celesteJi2 Orionis
estrella[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 90,97993487768 °[2]
Declinación (δ) 20,13845226149 °[2]
Distancia a la Tierra 1615 pc
Magnitú aparente (V) 4,63 (banda V)
Constelación Orión
Velocidá de rotación 43 km/s[3]
Velocidá radial 16,8 km/s[4]
Parallax 0,7636 mas[2]
Radiu 61,9 Radius solars
Gravedá superficial 250 cm/s²[5]
Tipu espectral B2Ia[6]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 6h 3m 55.184s, 20° 8 18.428

Ji2 Orionis2 Orionis / 62 Orionis / HD 41117) ye una estrella na constelación d'Orión de magnitú aparente +4,65. Anque comparte la denominación de Bayer «Ji» con Ji1 Orionis, nun esiste rellación física ente dambes. Ente que Ji1 Orionis ye una nana mariella a namái 28,7 años lluz del Sistema Solar, Ji2 Orionis alcuéntrase tan alloñada que la so distancia nun puede ser midida por paralax. El valor xeneralmente adoptáu —pol so probable pertenencia a l'asociación OB de Xéminis— ye de 4900 años lluz.

Como cabo esperar pola so distancia y rellumu, Ji2 Orionis ye una superxigante o hiperxigante blancu-azulada descomanadamente lluminosa, 410.000 vegaes más que'l Sol. De tipu espectral B2Iaev, el so radiu ye 59 vegaes más grande que'l radiu solar, equivalente a 0,28 UA. Sábese amás que Ji2 Orionis ye una estrella binaria, la so duplicidá descubierta per aciu tapecimientu.

Con una masa envalorada de 35 - 40 mases solares, la edá de Ji2 Orionis ye de namái 5 millones d'años. Nun futuru non bien llonxanu va españar como una brillosa supernova, al producise'l colapsu del so nucleu de fierro, una y bones la fusión nuclear nun progresa más allá d'esti elementu. Anque la mayor parte de los nucleos colapsen nuna estrella de neutrones, la enorme masa de Ji2 Orionis puede faer que'l so nucleu acabe formando un furacu prietu.

Ver tamién

  • Llista d'estrelles más lluminoses
  • Llista d'estrelles más masives

Referencies

  1. 1 2 3 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 1 2 3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. Almudena Alonso-Herrero (febreru 2014). «The IACOB project. I. Rotational velocities in northern Galactic O- and early B-type stars revisited. The impact of other sources of line-broadening» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 135–135. doi:10.1051/0004-6361/201322758.
  4. «Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system» (n'inglés). Astronomy Letters (11):  páxs. 759–771. payares 2006. doi:10.1134/S1063773706110065.
  5. «The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 165–165. xunetu 2011. doi:10.1051/0004-6361/201116769.
  6. Nancy Roman (payares 1950). «Revised Standards for Supergiants on the System of the Yerkes Spectral Atlas» (n'inglés). The Astrophysical Journal:  páxs. 362–364. doi:10.1086/145351.

Coordenaes: Sky map 6h 3m 55.184s, 20° 8 18.428

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.