Entamos y vida privada

Jóhanna nació en Reikiavik y estudió nel Colexu Comercial d'Islandia, una escuela vocacional operada pola Cámara de Comerciu d'Islandia. Depués de la so graduación en 1960, trabayó como auxiliar de vuelu en Loftleiðdir (empresa predecesora d'Icelandair) y tamién como oficinista. Foi un miembru activu n'organizaciones de trabayadores dende l'entamu de la so vida profesional, presidiendo la Xunta de l'Asociación Islandesa de Tripulantes de Cabina» nos años 1966 y 1969, y tamién la Xunta de Svölurnar, Asociación d'Ex Auxiliares de Vuelu, en 1975. Tamién foi miembru de la Unión de Trabayadores del Comerciu dende 1976 hasta 1983.^[6]

En 1970, Jóhanna casóse con Þorvaldur Steinar Jóhannesson, con quien tuvo dos fíos en 1972 y 1977.^[7] Sicasí, la pareya divorciaríase y Jóhanna declararíase como lesbiana, empecipiando una rellación cola autora y dramaturga Jónína Leósdóttir (nacida en 1954). La pareya contraxo una unión civil en 2002.^[8] Darréu, Jóhanna y Jónína celebraron unu de los primeros matrimonios ente persones del mesmu sexu n'Islandia al casase'l 27 de xunu de 2010, el mesmu día en qu'entró a valir dicha llei promovida pol gobiernu de Jóhanna.^[9]

Carrera parllamentaria

En 1978 foi escoyida pa ocupar un cargu nel Alþingi pola llista del Partíu Social Demócrata pola circunscripción de Reikiavik.^[10]

Esfrutó d'un tempranu ésitu na so carrera parllamentaria, asumiendo la vicepresidencia del Alþingi en 1979 y darréu ente los años 1983 y 1984.^[3] Tamién foi vicepresidenta del Partíu Social Demócrata dende 1984, cargu que dexó recién en 1993.

Tamién foi Ministra d'Asuntos Sociales baxu cuatro gobiernos socesivos dende 1987 a 1994. Depués de perder les eleiciones a la presidencia d'ési partíu, realizó una declaración que se tresformaría darréu nuna frase iconu del islandés: "Minn tími mun koma!" ("El mio tiempu va llegar!").^[11] Tres les eleiciones, formó al Þjóðvaki. Los dos partíos fundiéronse'l 2000 formando l'Alianza Socialdemócrata.

Ente 1994 y 2003, Jóhanna foi un activu miembru de la oposición nel Alþingi, participando en numberosos comités parllamentarios. Depués de les eleiciones de 2003, nes que foi escoyida pola circunscripción de Reikiavik Sur (depués de la división de l'antigua circunscripción de Reikiavik), foi reelixida pa la vicepresidencia del Alþingi.

Les eleiciones de 2007, nes que Jóhanna asumió pola circunscripción de Reikiavik Norte, vieron la torna de l'Alianza Socialdemócrata al gobiernu en coalición col Partíu de la Islandia. El mesmu añu foi nomada Ministra d'Asuntos Sociales y Seguridá Social.^[3]

Crisis política del 2009

El 26 de xineru de 2009 el primer ministru Geir Haarde anunció'l so arrenunciu y la de tol so gabinete, amás de la disolución de la coalición que representaba, al Presidente d'Islandia, Ólafur Ragnar Grímsson. Esto tres 16 selmanes de protestes contra la xestión del Gobierno frente a la grave crisis económica qu'afectaba al país.

Depués de les conversaciones de los líderes de los cinco partíos representaos nel Alþingi, el presidente solicitó a l'Alianza Socialdemócrata y el Movimientu d'Izquierda Verde formar un nuevu Gobiernu y preparar eleiciones pa la primavera boreal.^[12]

Jóhanna Sigurðardóttir foi propuesta como primer ministra pal nuevu Gobiernu, por cuenta de la so popularidá ente'l públicu xeneral y les sos bones rellaciones col Movimientu d'Izquierda Verde. Una encuesta d'opinión realizada por The Gallup Organization n'avientu de 2008 atopó que'l 73% de los encuestaos aprobaron la so xestión como ministra, más que cualesquier otru miembru del gabinete. Amás, foi la única ministra qu'ameyoró la so aprobación mientres 2008.^[13]

El nuevu Gobiernu precisaba'l sofitu del Partíu Progresista nel Alþingi. Les negociaciones siguieron hasta la tarde del 31 de xineru, asumiendo'l nuevu gabinete'l 1 de febreru de 2009 y convirtiendo asina a Jóhanna Sigurðardóttir na primer muyer qu'asume como Primer Ministru d'Islandia y, amás, la primer xefa de gobiernu homosexual del mundu. La nueva coalición alcordó adelantrar les eleiciones (orixinalmente afitaes pol primer ministru anterior Geir Haarde pal 9 de mayu) al 25 d'abril.^[14]

El gobiernu provisional d'izquierdes islandés llogró una histórica victoria nes eleiciones xenerales del 25 d'abril. El Partíu Socialdemócrata y el Movimientu Izquierda-Verdes, aliaos nel Gobiernu interín formáu en febreru, llograron una mayoría absoluta de 34 de los 63 escaños del Parllamentu. Los socialdemócrates llograron un 29,8% (20 escaños) y los sos aliaos un 21,7% (14 escaños), esto ye, una mayoría del 51,5% ente los dos. Johanna Sigurdardottir, de 66 años, foi confirmada nel cargu.