Dómina amateur

Nació en Gallarate, na provincia de Varese, en rexón de Lombardía (Italia). Ellí creció siendo vecín de Claudio Chiappucci, ganador de tres etapes nel Tour de Francia que se retiró en demostrándose que recurriera al dopaxe en numberoses ocasiones.

Nes categoríes xuveniles Basso consiguió dellos ésitos: en 1995 foi segundu nos mundiales junior de San Marín, y en 1998 ganó en Valkenburg el mundial sub-23.

Debú profesional

Pasó a profesionales en 1999. Nel so segundu añu ganó la so primer carrera, una etapa nel Regio-Tour.

En 1999 participó per primer vegada nel Giro d'Italia, retirándose dempués de 9 etapes; l'añu siguiente participa otra vegada y acaba nel puestu 52°.

Con bones actuaciones nel monte, pero ensin ser consideráu un verdaderu escalador, sufre más nes pruebes contrarreló, magar nes siguientes consigue ameyorar nesta especialidá. A partir d'entós destaquen les sos actuaciones nel Tour de Francia:

Dómina dorada

L'añu 2002 foi'l del so despegue, al ganar el maillot blancu (meyor nuevu) nel Tour de Francia, siendo coles mesmes 11ᵘ na xeneral. Asina, nel primer Tour que terminó saborguió'l podiu de los Campos Elíseos como ganador d'una clasificación secundaria.

Nel Tour de Francia 2003 ameyoró la so posición del añu anterior, rematando 7ᵘ na clasificación xeneral.

Basso, xunto a Armstrong el día que ganó en La Mongie nel Tour de Francia 2004.

En 2004 xubió al podiu del Tour de Francia, al ser 3ᵘ na clasificación xeneral, por detrás de Lance Armstrong (maillot mariellu) y Andreas Klöden (2ᵘ). Basso ganó amás una etapa, concretamente la etapa pirenaica con final na estación d'esquí de La Mongie (la primer parte de la xubida al Tourmalet). Basso arredondió l'añu ganando'l Giro d'Emilia y xubiendo al podiu (3ᵘ) nel Giro de Lombardía.

En 2005 decidió participar en Giro y Tour. Nel Giro d'Italia empezó col estolaxe de favoritu. Anque llegó a vistir la maglia rosa, perdió'l lideralgu na 13ª etapa aquexáu de problemes estomacales, y a otru día perdió otros 40' na 14ª etapa qu'incluyía la xubida al Pasu Stelvio. Díes dempués recuperóse y ganó dos etapes consecutives de bien distintes carauterístiques: una con final n'alto y una contrarreló. Nel Tour de Francia xubió de nuevu al podiu al rematar 2ᵘ na xeneral, por detrás de lance Armstrong, qu'esi añu se enfundó nos Campos Elíseos de París el so séptimu maillot mariellu consecutivo.

En 2006 ganó'l Giro d'Italia, postulándose como unu de los candidatos a ganar el maillot mariellu nel Tour de Francia tres la retirada de Armstrong.

Operación Puerto

En 2006, nel marcu de la Operación Puerto, foi identificáu pola Guardia Civil como veceru de la rede de dopaxe liderada por Eufemiano Fuentes, so los nomes en clave númberu 2 y Birillo. De resultes d'esta identificación, foi escluyíu pola organización del Tour de Francia 2006 (un día primero qu'empezara la ronda gala), siendo darréu despidíu pol so equipu, el CSC.

Basso, col maillot del Discovery Channel.

Dempués de que la Xusticia española decidiera nun confirmar les identificaciones realizaes pola Guardia Civil, Basso foi ficháu pa 2007 pol potente Discovery Channel empobináu por Johan Bruyneel, l'equipu nel que trunfara Lance Armstrong, cola firme intención de ganar el Tour de Francia.

Sicasí, na primavera de 2007 les investigaciones del CONI (que decidiera investigar pola so cuenta la Operación Puertu ante l'actitú de les autoridaes españoles) derivaron nun aumentu de los barruntos sobre Basso y la so implicación na Operación Puertu y la rede de dopaxe nella desarticulada. Nesta situación, Basso y el Discovery Channel punxeron fin a la so rellación, antes de llegar a competir nuna gran vuelta.

Finalmente, en mayu de 2007 el CONI confirmó que Ivan Basso yera unu de los veceros de la rede de dopaxe desarticulada que lideraba Eufemiano Fuentes, reafitando la identificación realizada nel so momentu pola Guardia Civil. Basso ye unu de los cuatro únicos veceros confirmaos hasta'l momentu.

Anque esta confirmación foi posible pola confesión del propiu Basso, l'actitú d'ésti mientres el procesu fixo que'l CONI decidiera sanciona-y con dos años de suspensión (sanción habitual en casos de dopaxe), negándose a amenorgar dicha suspensión. El mesmu Ettore Torri, procurador antidopaxe del CONI, calificó de decepcionante l'actitú de Basso. La sanción de dos años de suspensión terminaría'l 24 d'ochobre de 2008.

Regresu tres la sanción

Basso, na Vuelta ciclista a España 2009.

N'abril de 2008, cuando entá taba suspendíu, robló un contratu de dos temporaes (2009 y 2010) col equipu italianu Liquigas. Basso debutó nel so nuevu equipu na Japan Cup el 26 d'ochobre de 2008, dos díes depués de que rematara la so sanción, rematando terceru, namái precedíu por Damiano Cunego y Giovanni Visconti.

En 2009 ganó'l Giro del Trentín, moviéndose darréu xunto a dellos compañeros d'equipu a les Islles Canaries pa entrenar y afinar la so puesta a puntu de cara al Giro d'Italia.^[2] Na ronda italiana remató quintu, ente que'l so compañeru Franco Pellizotti foi terceru. Posteriores desclasificaciones del 2ᵘ, Danilo Di Luca y del propiu Pellizotti, fixeron xubir a Basso al tercer llugar. Tres nun participar nel Tour, allegó a la Vuelta a España onde volvió ser cuartu na clasificación xeneral (a 40" del tercer pasu del podiu, que foi para Cadel Evans).

Nel añu 2010 Basso vuelve al visu del ciclismu mundial conseguiendo la victoria na clasificación xeneral del Giro d'Italia, amás d'una etapa na ronda italiana, con final nel Monte Zoncolan y la victoria na contrarreló por equipos de la 4ª xornada. Nel añu 2011 volvió centrase nel Tour de Francia pero una cayida a finales de mayu tresmanó la so planificación. Yá nel Tour, aguantó colos favoritos nos Pirineos, cosa que nun llogró nos Alpes, finalizándo asina nun discretu 8ᵘ puestu na clasificación xeneral.

El 13 de xunetu de 2015, mientres apostaba'l Tour de Francia, foi-y detectáu un tumor nel testículu esquierdu. Ante esta situación tuvo qu'abandonar la prueba darréu pa ser tratáu.^[3] El 5 d'ochobre de 2015 anunció la so retirada del ciclismu tres diecisiete temporaes como profesional y con 37 años d'edá por cuenta de dichos problemes col cáncer.^[4]