| |||||
---|---|---|---|---|---|
estáu desapaecíu | |||||
| |||||
Alministración | |||||
Capital |
Nishapur (es) Rayy (es) Isfahán Hamadán (es) Merv (es) Nishapur (es) | ||||
Forma de gobiernu | Monarquía | ||||
Llingües oficiales |
persa árabe Proto-Oghuz (en) | ||||
Relixón oficial | Sunismu y islam | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 3900000 km² | ||||
Demografía | |||||
Economía | |||||
Moneda | Dinar | ||||
L'Imperiu selyúcida foi un estáu turcu y estendióse polos actuales Irán, Iraq y Anatolia ente los sieglos XI y XIII.
Los selyúcides yeren orixinarios del norte del mar d'Aral. Nel sieglu X se islamizan adoptando la caña del sunismu d'esta relixón. El so primer xefe llamábase Selyuq, d'onde provién el nome del imperiu, y empecipiaron un periodu de conquistes militares primeru pola rexón persa del Jorasán. A partir d'esi momentu adoptaron la llingua y les costumes perses. Togrul, nietu de Selyuq, tomó Bagdag nel añu 1055 otorgándose'l títulu de «Sultán y rei d'oriente y occidente». El so socesor Alp Arslan estableció la capital imperial a l'actual Teḥrán ente otres victories conquistó Alepo y Armenia y venció l'emperador Romanu IV, del Imperiu bizantín, l'añu 1071 na batalla de Manzikert, lo que significó l'entamu del poder turcu n'Anatolia.
Los territorios bizantinos formaron la llamada caña Rum del imperiu, el Sultanatu de Rüm. L'apoxéu del imperiu foi con Malik Shah que gobernó tamién sobre Xerusalén y Asia Menor.
L'imperiu selyúcida tenía un poderosu exércitu y una alministración civil bien eficiente. Les escueles fomentaben el sunismu.
A partir de 1243, les incursiones mongoles afararon el sultanatu que se fraccionó en munchos emiratos turcomanos vasallos de los mongoles. Hacia l'añu 1276 los selyúcides del Rüm perdieron tol so poder anque nominalmente l'imperiu caltener hasta 1307.
Ver tamién
Referencies