Ilesia de San Nicolás (Villoria) | |
---|---|
Bien d'Interés Cultural | |
ilesia y monumentu | |
Llocalización | |
País | España |
Autonomía | Principáu d'Asturies |
Provincia | provincia d'Asturies |
Conceyu | Llaviana |
Coordenaes | 43°13′00″N 5°33′54″W / 43.2167°N 5.565°O |
Ilesia de San Nicolás (Villoria) Ilesia de San Nicolás (Villoria) (Asturies) | |
Historia y usu | |
Apertura | sieglu XII |
Orixe del nome | Nicolás de Bari |
Arquiteutura | |
Estilu | arquiteutura románica |
Patrimoniu | |
BIC | RI-51-0009091[1] |
La ilesia de San Nicolás en Villoria, conceyu de Llaviana (Asturies, España) ye un templu d'orixe románicu, posiblemente fundáu nel sieglu XII y venceyáu al palaciu de la casa de Quirós, qu'anguaño entá caltién la so estructura esterior, con grandes cambeos nel interior acueye distintes viviendes privaes . Reedificóse nos sieglos XVI y XVII, quedando la obra románica del sieglu XII bien alteriada. De la so primitiva fábrica caltién una portada románica a los pies del edificiu.
L'interior de la ilesia ta totalmente reformáu. La planta ye de trés naves; la central, de cuatro tramos, ta dixebrada de les llaterales por arcos sobre columnes y rematada por una cabecera cuadrada.
De la so cubrición orixinal solamente caltiénse un tramu de bóveda estrellada y dos arcos de cantería; el de la quema que sufrió en 1936.
A los pies de la ilesia, ábrese nel centru la portada principal, románica, con arcu de mediu puntu rebaxáu y dos arquivoltes que se sofiten en dos columnes con capiteles decoraos con temes vexetales estilizaos; les arquivoltes tán decoraes con llinies d'axedrezáu y ziszás.
A los llaos de la portada románica apaecen dos portaes llaterales, posiblemente del sieglu XVI, d'estilu purista herrerianu, con arcu de mediu puntu y una arquivolta sobre columnes; enmarcaes por dos pilastres con acanaladures, entablamientu, frontón y remate de boles. Tán abellugaes baxo un atriu abiertu de columnes toscanes de piedra que, xunto cola espadaña, posiblemente sían obra del sieglu XVIII.
Nel interior caltienen dos retablos, unu d'execución recién y l'otru, na nave llateral derecha, de factura barroca, datable nos dos primeros decenios del sieglu XVII, con un relieve d'Ecce Homo de bona concepción y talla que puede rellacionase cola obra d'Antonio Borja.
Bibliografía
- El conteníu d'esti artículu amiesta material de la declaración del Bien d'Interés Cultural publicáu nel BOPA Nº 80 el 6 d'abril de 1995 (testu), que s'alcuentra nel dominiu públicu arriendes a lo dimpuestu nel artículu 13 de la Llei de Propiedá Inteleutual española (castellán).
Referencies
- ↑ «base de datos de monumentos de Wiki Loves Monuments» (13 payares 2017).