 ? | |
|---|---|
| Rexón | Península ibérica |
| Falantes | llingua muerta |
| Familia | Indoeuropéu Sorotapto |
| Estatus oficial | |
| Oficial en | Nengún país |
| Reguláu por | Nun ta reguláu |
| Códigos | |
| ISO 639-1 | nengún |
| ISO 639-2 | |
| ISO 639-3 | sxo |
L'idioma sorotáptico o sorotapto (del griegu σορός sorós 'urna funeraria' y θαπτός thaptós 'soterráu') ye una llingua indoeuropea antigua presumiblemente falada na parte oriental de la península ibérica. El términu sorotapto foi acuñáu por Joan Coromines pa referise a la presunta llingua de los pueblos de los Campos d'Urnes qu'ocupaben la península mientres la Edá del Bronce. Les evidencies de la llingua seríen de tipu toponímicu, qu'apunten escontra a una llingua indoeuropea precéltica.
Corominas usó'l conceutu de sorotapto pa esplicar delles pallabres problemátiques presentes nes Llingües romániques de la península ibérica. Esti autor identificó la llingua coles tablillas de plomu dataes escontra'l sieglu II e.C., atopaes en Amélie-les-Bains sobre la frontera hispanu-francesa. Estes inscripciones inclúin delles pallabres llatines amás de pallabres nin llatines, nin celtes que Corominas consideró taben rellacionaes col indoeuropéu.[1][2]
Referencies
Bibliografía
- Glanville Price, editor. 2000. Encyclopedia of the Languages of Europe.
- Cancik, Schneider,& Salazar, eds. 2008. Brill's New Pauly: Encyclopaedia of the Ancient World. Brill.
- Coronimes, Joan. 1976. Ente dos llenguatges (II). Curial Edicions Catalanes.
