Irlandés mediu
'Gaoidhealg [ˈɡɯːʝyɫɡ]
Rexón Bandera de Irlanda Irlanda
Bandera de la Islla de Man Islla de Man
Bandera d'Escocia Escocia
Falantes Llingua muerta
Familia Indoeuropéu

  Célticu
    Célticu insular
      Goidélico
        Irlandés mediu

Estatus oficial
Oficial en Nengún país
Reguláu por Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1 nengún
ISO 639-2
ISO 639-3

El irlandés mediu ye'l nome que-y dieron los filólogos a la forma de la llingua irlandesa falada ente'l sieglu X y el XII; ye, por tanto, contemporaneu de les fases finales del inglés antiguu ya iniciales del inglés mediu.[1][2] Les llingües goidélicas modernes: irlandés, gaélicu escocés, y Manx son toes descendientes del irlandés mediu.

L'irlandés mediu falar n'Irlanda y Escocia; dende Munster hasta la isla de Inchcolm nel Mar del Norte. La so estensión xeográfica fixo d'él la más estendida de toles llingües insulares a finales del sieglu XII, cuándo'l inglés mediu empezó a faer incursiones n'Irlanda y munches de les rexones céltiques del norte y del oeste de Britania.

Poques llingües europees pueden andar a la tema nel volume de lliteratura que nos mandó l'irlandés mediu. Muncha d'esta sobrevivencia ye debida al enfotu d'unos pocos anticuarios irlandeses modernos, pero'l simple volume de sagues, añales, haxografíes, etc., que sobrevivieron amuesa l'enfotu que teníen los miembros de les instruyíes órdenes gaéliques medievales na so llingua. Casi tolo que sobrevivió vien d'Irlanda, un pocu d'Escocia y bien pocu de la Isla de Man. El Lebor Bretnach, o "Nennius irlandés", namái se caltién en manuscritos calteníos n'Irlanda; con tou, Thomas Owen Clancy apocayá propunxo que foi escritu n'Escocia, nel conventu d'Abernethy.[3]

Referencies

  1. ↑ Mac Eoin, Gearóid: "Irish". 101–44 in The Celtic Languages. in Martin J. Ball (ed.). Routledge. London. 1993. ISBN 0-415-01035-7
  2. ↑ Breatnach, Liam: "An Mheán-Ghaeilge". 221–333. in K. McCone, D. McManus, C. Ó Háinle, N. Williams, and L. Breatnach (eds.). Stair na Gaeilge in ómós do Pádraig Ó Fiannachta. Maynooth. Department of Old Irish, St. Patrick's College. 1994. ISBN 0-901519-90-1 (n'irlandés)
  3. ↑ Clancy, Thomas Owen: "Scotland, the ‘Nennian’ recension of the Historia Brittonum, and the Lebor Bretnach". in Simon Taylor (ed.). Kings, Clerics and Chronicles in Scotland, 500-1297. Four Courts Press. Dublin & Portland. 2000. 87–107. ISBN 1-85182-516-9



Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.