Hebréu medieval
Faláu en Comunidad hebrees en tol mundu.
Familia Afro-asiáticu

 Semíticu
  Semíticu central
   Semíticu noroccidental
    Llingües cananees
       Hebréu

Alfabetu Hebréu
Estatus oficial
Oficial en Nengún país
Reguláu por Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1 nengún
ISO 639-2
ISO 639-3

El hebréu medieval tien munches carauterístiques que la estremen de les más vieyes formes del hebréu. Estos afecten a la gramática, la sintaxis, la estructura de la oración, y tamién inclúin una variedá amplia de nuevos artículos léxicos, que se basen xeneralmente en vieyes formes. Na edá d'oru de la cultura xudía n'España, un trabayu importante foi'l realizáu polos gramáticos n'esplicar la gramática y el vocabulariu del hebréu bíblicu; enforma d'esto foi basáu nel trabayu de los gramáticos del árabe clásicu. Los gramáticos hebreos más importantes fueron Xudás ben el ibn Janah de David Hayyuj y Jonás ibn Janah.

Tocantes a la poesía, esta foi escrita por poetes como Dunash ben Labrat, Salomón Ibn Gabirol, Xudás hai-Levi y los dos Ibn Ezras (Moses ibn Ezra y Abraham ben Meir ibn Ezra), nun hebréu “purificado” basáu nel trabayu d'estos gramáticos, y en metros cuantitativos árabes (vease'l piyyut). Esti hebréu lliterariu foi utilizáu más palantre polos poetes xudíos italianos.

La necesidá d'espresar conceutos científicos y filosóficos del árabe, griegu y medieval clásicu, motivó al hebréu medieval a recurrir a préstamos llingüísticos, y acuñar términos equivalentes de los raigaños hebreos esistentes, dando llugar a un estilu distintu del hebréu filosóficu. Munchos tienen paralelos direutos n'árabe medieval.

La familia d'Ibn Tibbon, y especialmente Samuel ben a Judah, fueron responsables de la creación de munches d'estes formes del hebréu, qu'emplegaron nes sos traducciones de materiales científicos del árabe. Naquel momentu, los trabayos filosóficos xudíos orixinales yeren escritos xeneralmente n'árabe, pero col pasu del tiempu, esta forma d'hebréu foi utilizada pa munches composiciones orixinales. Otra influencia importante yera Maimonides, que desenvolvió un estilu simple basáu nel hebréu mishnaico pal usu nel so códigu de la llei, el Mishneh Torá.

La lliteratura rabínica subsecuente, escribir nun amiestu ente esti estilu y l'hebréu rabínicu arameizado del Talmud. L'hebréu tamién foi utilizáu como llingua de la comunicación ente xudíos de diversos países, particularmente col fin d'un comerciu internacional.

Ver tamién


Referencies

    Enllaces esternos

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.