Eteochipriota
?
Faláu en Xipre
Rexón Mediterraneu oriental
Falantes Estinguíu (s. IV e.C.)
Familia Non clasificada
Alfabetu Silabariu chipriota
Estatus oficial
Oficial en Nengún país
Reguláu por Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1 nengún
ISO 639-2
ISO 639-3ecy

El eteochipriota ye una llingua preindoeuropea falada en Xipre mientres de la Edá del Fierro. Al igual qu'eteocretense ye una llingua autóctona d'orixe desconocíu.[1] El eteochipriota ta atestiguáu n'inscripciones qu'usen el silabariu chipriota, una escritura silábico derivada del llinial A (vía la variante chipro-minoana o llinial C). El eteochipriota esperimentó un procesu de sustitución llingüística per parte del antiguu griegu arcado-chipriota dende'l sieglu X e.C. hasta la so estinción nel sieglu IV e.C.

La llingua sigue siendo esencialemente una llingua ensin descifrar sacante por una pequeñu coleición de vocabulariu contenida n'inscripciones billingües. Les carauterístiques llingüístiques como la so gramática, la esistencia de flexón o'l calter aglutinante nun se conocen bien. Intentáronse traducciones parciales d'inscripciones que dependen en gran midida del traductor, y nun esiste consistencia ente les propuestes. Dellos llingüistes conxeturaron que podría tar rellacionáu coles llingües tirsénicas como'l etruscu y el lemnio y otros propunxeron rellaciones col semíticu noroccidental. Otros llingüistes a cencielles considerar como una llingua ensin clasificar, esistiendo un altu grau d'especulación debíu al pequeñu númberu de testos esistentes.

Inscripción billingüe de Amatunte

Inscripción eteochipriota de Amatunte.

La inscripción eteochipriota más conocida ye un testu billingüe epigrafiado sobre una placa de mármol negro atopada na acrópolis d'Amatunte escontra 1913, y datada escontra'l 600 e.C. y escritu tantu en dialeutu áticu y en eteochipriota. El testu eteochipritoa en silabariu xipriota va de derecha a esquierda, ente que'l testu griegu escritu en mayúscules grieges, va d'esquierda a derecha. Les siguientes llinies reproducen el testu etechipritoa (de derecha a esquierda) xunto al testu griegu (d'esquierda a derecha) ye:

Eteochipriota:
1: a-na ma-to-ri u-mi-e-s[a]-i mu-ku-la-i la-sa-na a-ri-si-to-no-se a-ra-to-wa-na-ka-so-ko-o-se
2: ke-ra-ke-re-tu-lo-se ta-ka-na-[?-?]-so-ti a-lo ka-i-li-po-ti[2]
La pronunciación suxurida ye:
1: Ana mator-i um-iesa-i Mukula-i Lasana Ariston-ose Artowanaksoko-ose
2: kera keretul-ose. Ta kana (kuno) sot-i, ail-o kail-i pot-i.
[ensin referencies]
Griegu:
3: Η ПΟΛΙΣ Η АΜАΘΟΥΣΙΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝΑ
4: ΑΡΙΣΤΩΝΑΚΤΟΣ ΕΥΠΑΤΡΙΔΗΝ
que correspuende a la ortografía del griegu clásicu:
3: Ἡ πόλις ἡ Ἀμαθουσίων Ἀριστῶνα
4: 'Ἀριστώνακτος, εὐπατρίδην.
y que la so traducción averada ye:
La ciudá de los amatusianos, a Aristón (fíu de) Aristonax, home noble.[ensin referencies]

Cyrus Gordon, per otra parte traduz el testu como ::La ciudá de los amatusianos (honra) al noble Aristón (fíu) de Aristonax.[3]

Ver tamién

Referencies

  1. ↑ El términu eteochipriota remontar a Friedrich (1932), acordies con Olivier Masson Eteochipriota, un artículu en Zbornik, Issues 4-5, 2002-2003.
  2. ↑ La inscripción reproducir en Gordon, Evidence, p. 5., los frayatos na piedra y les sílabes dudoses indicar por aciu paréntesis.
  3. ↑ Forgotten Scripts, p. 120.

Bibliografía

  • Gordon, Cyrus (1966). Evidence for the Minoan Language. Ventnor, New Jersey: Ventnor Publishers.
  • Gordon, Cyrus (1982). Forgotten Scripts: Their Ongoing Discovery and Decipherment: Revised and Enlarged Edition. Nueva York: Basic Books, Inc. ISBN 0-465-02484-X.
  • Jones Tom B., Notes on the Eteocypriot inscriptions, American journal of philology. -LXXI-1950.- C.401 - 407

Enllaces esternos



Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.