 övdalsk | |
|---|---|
| Faláu en |  Suecia |
| Falantes | 4000 aprox. |
| Familia | Indoeuropéu Xermánicu |
| Estatus oficial | |
| Oficial en | Suecia |
| Reguláu por | Råðdjärum, älvdalska språkrådet (semi-oficial) |
| Códigos | |
| ISO 639-1 | 639 |
| ISO 639-2 | |
| ISO 639-3 | |
 center. Condáu de Elfdalia en Dalecarlia | |
El elfdaliano o dalecarliano (övdalsk pa los nativos, y älvdalsmål o älvdalska pa los suecos, lliteralmente, llingua de los elfdalianos) ye una llingua de Suecia.
Ye en realidá un dialeutu del conxuntu de dialeutos que formaben el dalecarliano antiguu, una llingua escandinava propia, de la caña escandinava oriental. El dalecarliano antiguu yera faláu nel condáu o contorna de Dalecarlia (Dalarna en suecu), güei solo se fala nos conceyos alredor del llagu Siljan (Silja en suecu) y sobremanera nel conceyu de Elfdalia (Älvdalen en suecu y Ölvdaln en dalecarliano). Dellos llingüistes (suecos principalmente) considerar un dialeutu del suecu, mientres otros llingüistes escandinavos sostienen que ye una llingua propia.
Los dialeutos dalecarlianos caltuvieron munches carauterístiques gramatical y fonolóxicu arcaiques, munches son inda casi idéntiques a les del nórdicu antiguu, como por casu, l'usu de la lletra eth (Ð,ð), (que llegó a usase nel suecu antiguu); caltién la nasalidá de les vocales; caltenimientu de los trés xéneros; etc. A pesar de tar clasificáu dientro de la caña escandinava oriental, caltién delles semeyances colos dialeutos neonoruegos de Trendelag, el trendés (trøndersk en noruegu), que son clasificaos na caña escandinava oriental xunto col neonoruego o nynorsk.
En comunidaes aisllaes siguía escribiéndose esti idioma con runes hasta feches tan recién como 1906.[1]
Referencies
- ↑ Brix, Lise (21 de mayu de 2015). Isolated people in Sweden only stopped using runes 100 years ago. ScienceNordic. http://sciencenordic.com/isolated-people-sweden-only-stopped-using-runes-100-years-ago. Consultáu'l 22 de xunetu de 2015.
Enllaces esternos
