Falantes | Pueblu burgundiu |
Llingua muerta | Dende'l sieglu VI |
Familia | Indoeuropéu Xermánica |
Estatus oficial | |
Oficial en | Nengún país |
Reguláu por | Nun ta reguláu |
Códigos | |
ISO 639-1 | nengún |
ISO 639-2 |
|
ISO 639-3 |
L'idioma burgundiu[1] foi una llingua xermánica oriental, faláu pol pueblu burgundiu dende'l so supuestu orixe en Bornholm, pasando pola so migración a Pomerania (actuales Polonia y nordés d'Alemaña), hasta'l so establecimientu definitivu nes rexones gales de Burgundia y Sapaudia (aproximao los territorios de les actuales rexones de Renania, Borgoña y parte de Saboya).
Poco se sabe d'esta llingua. Caltiénense dellos nomes propios de los burgundios, y delles pallabres de dialeutos actuales de la zona paecen derivar de l'antigua llingua burgundia, pero de cutiu ye difícil estremar éstes de les pallabres d'otru orixe xermánicu; sicasí, de la forma moderna d'estes pallabres rares vegaes ye apropiáu deducir enforma sobre esti antiguu idioma. Esisten munches especulaciones sobre la influencia xermánica que tuvo'l burgundiu sobre los modernos dialeutos francu-provenzales tres la incorporación al reinu de Francia del so área d'influencia.
Ver tamién
Referencies
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: burgundiu, -a, -o