 ? | |
|---|---|
| Faláu en |  Papúa Nueva Guinea |
| Rexón | Nueva Bretaña |
| Falantes | 550 (2003, SIL) |
| Familia | Llingua aisllada |
| Estatus oficial | |
| Oficial en | Nengún país |
| Reguláu por | Nun ta reguláu |
| Códigos | |
| ISO 639-1 | nengún |
| ISO 639-2 | |
| ISO 639-3 | anz |
El anêm ye una llingua aisllada de Papúa Nueva Guinea falada por unes 550 persones en cinco aldees principales nel noroeste de la isla de Nueva Bretaña. Los cinco llocalidaes son Malasoŋo (onde tamién se fala bariai), Karaiai, Mosiliki, Pudêlîŋ, Atiatu (onde tamién se fala lusi) y Bolu (onde tamién se fala aria). Amás la llingua ye falada por otres persones, la mayoría d'orixe anêm, n'otres aldegues cercanes.
Dialeutos
Hai dos variantes principales, el akiblîk (dialeutu de Bolu) que ta práuticamente estinguíu (escontra 1982 el so falante más nuevu tenía entós 35 años). El principal dialeutu falar nes otres cuatro llocalidaes mentaes.
Descripción llingüística
El anên ye una llingua nominativu-acusativa con orde predominante SVO n'oraciones enunciatives. Les "entrugues de sigo o non" marcar por aciu entonación ensin alteriar l'orde sintácticu. La negación y el aspeutu gramatical indicar por aciu marques de modalidá qu'apaecen en posción final de la oración. Nun esisten marques de tiempu gramatical anque hai tres distinciones de manera gramatical (realis, irrealis y exhortativo). El realis referir a daqué qu'asocedió o ta asocediendo; el irrealis refierse o al futuru o a situaciones hipotétiques, ente que el exhortativo (o imperativu) úsase namái en tercer persona pa dar órdenes.
Referencies
Enllaces esternos
