Ficha d'oxetu celesteIQ Aurigae
estrella[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 79,75011857241 °[2]
Declinación (δ) 33,74839466858 °[2]
Distancia a la Tierra 141,792 pc
Magnitú aparente (V) 5,371 (banda V)
Constelación Auriga
Velocidá de rotación 49 km/s[3]
Velocidá radial 28,6 km/s[4]
Parallax 7,0526 mas[2]
Diámetru 3 910 000 km [5]
Gravedá superficial 16 000 cm/s²[6]
Tipu espectral A0p[7]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 5h 19m 0.028s, 33° 44 54.221

IQ Aurigae (IQ Aur)[8] ye una estrella variable na constelación d'Auriga. De magnitú aparente media +5,37, puede alcontrase visualmente ente les estrelles 19 Aurigae y 16 Aurigae. Ta asitiada a 450 años lluz de distancia del Sistema Solar.

Carauterístiques

IQ Aurigae ye una estrella clasificada como A0p,[8][9] esto ye, una estrella blanca con un espectru peculiar, indicáu pola lletra «p». Ye la estrella más azul de les estrelles A peculiares —el so color ye característicu d'una estrella tipu B4—, y una de les más calientes, con una temperatura efectivo de 13.650 K. Con un radiu 2,9 vegaes más grande que'l radiu solar,[10] tien una lluminosidá 309 vegaes mayor que la del Sol. La so velocidá de rotación proyeutada ye de 56 km/s, siendo el so periodu de rotación de 2,47 díes.[10] La so masa ye 4 vegaes mayor que la masa solar y la so edá envalórase en namái 66 millones d'años,[11] malapenes un 1,5% de la edá del Sol.

Variabilidá

IQ Aurigae ye una variable Alfa2 Canum Venaticorum[8] en que'l so espectru destaca la bayura de cloru y siliciu, según la escasez d'heliu y neón.[9] Amás d'anomalíes nes concentraciones de ciertos elementos químicos, esti tipu de variables presenten campos magnéticos intensos, siendo'l campu magnéticu de IQ Aurigae de 743 G.[12] A midida que rota la estrella, el so rellumu bazcuya ente magnitú +5,35 y +5,43 nun periodu igual al so periodu de rotación.[13]

Lluminosidá en rayos X

Observaciones realizaes col Observatoriu Chandra punxeron de manifiestu que, na rexón de rayos X, la lluminosidá de IQ Aurigae ye trés órdenes de magnitú cimera a la de Cor Caroli2 Canum Venaticorum), estrella de carauterístiques asemeyaes.[14]

Un estudiu lleváu a cabu nun grupu d'estrelles indica que la emisión de rayos X ye mayor nos oxetos más masivos como IQ Aurigae. Amás d'un componente dominante de plasma «frío», en IQ Aurigae esiste una cantidá significativa de plasma caliente —con una temperatura cimero a 10 millones K— presente mientres la fase de quiescencia. Per otra parte, reparóse un gran fogaral —la primera detectada nuna estrella A0p— con una temperatura qu'algamó los 100 millones K, acompañada d'un aumentu na emisión de rayos X. Dicha fogaral provieno d'una estructura bastante compacta y foi acompañada por un aumentu significativu na metalicidá.[14]

Referencies

  1. 1 2 3 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 1 2 3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. «Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (3):  páxs. 897-911. ochobre 2002. doi:10.1051/0004-6361:20020943.
  4. «Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system» (n'inglés). Astronomy Letters (11):  páxs. 759–771. payares 2006. doi:10.1134/S1063773706110065.
  5. Oleg Kochukhov (23 xunetu 2014). «Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities» (n'inglés). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (2):  páxs. 1629–1642. doi:10.1093/MNRAS/STU1259.
  6. «A spectroscopic analysis of the silicon star HD 34452» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 380–391. 1970.
  7. Afirmao en: Catalogue et bibliographie des etoiles a spectre particulier. Stated in source according to: SIMBAD. Páxina: 45. Data d'espublización: 1958.
  8. 1 2 3 IQ Aurigae (SIMBAD)
  9. 1 2 IQ Aurigae (The Bright Star Catalogue)
  10. 1 2 Lipski, Ł.; Stepień, K. (2008). «Effective temperatures of magnetic chemically peculiar stars from full spectral energy distributions». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 385 (1). pp. 481-492. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008MNRAS.385..481L&db_key=AST&nosetcookie=1.
  11. Kochukhov, O.; Bagnulo, S. (2006). «Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars». Astronomy and Astrophysics 450 (2). pp. 763-775. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2006A%26A...450..763K&db_key=AST&nosetcookie=1.
  12. Bychkov, V. D.; Bychkova, L. V.; Madej, J. (2003). «Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields. I. Chemically peculiar A and B type stars». Astronomy and Astrophysics 407. pp. 631-642. http://webviz.u-strasbg.fr/viz-bin/VizieR-5?-out.add=.&-source=J/A%2bA/407/631/tablea1&recno=126.
  13. IQ Aurigae (General Catalogue of Variable Stars)
  14. 1 2 Robrade, J.; Schmitt, J. H. M. M. (2010). «New X-ray observations of IQ Aurigae and α2 Canum Venaticorum. Probing the magnetically channeled wind shock model in A0p stars». Astronomy and Astrophysics 531. A58. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2011A%26A...531A..58R&db_key=AST&nosetcookie=1.

Coordenaes: Sky map 5h 19m 0.028s, 33° 44 54.221

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.